IN LIBRUM SECUNDUM POSTERIORUM ANALYTICORUM ARISTOTELIS QUAESTIONES

 QUAESTIO I

 QUAESTIO II An

 QUAESTIO III

 QUAESTIO IV

 QUAESTIO V.

 QUAESTIO VI

 QUAESTIO VII An omnis quaesito sit quaestio medii

 QUAESTIO VIII An

 QUAESTIO IX

 QUAESTIO X

 QUAESTIO XI

 QUAESTIO XII

 QUAESTIO XIII

 QUAESTIO I

 QUAESTIO II

 QUAESTIO III

 QUAESTIO IV

 QUAESTIO V

 QUAESTIO VI

 QUAESTIO VII

 QUAESTIO VIII

 QUAESTIO IX Utrum totum sit suae paries

 QUAESTIO X

 QUAESTIO XI

 QUAESTIO XII

 QUAESTIO XIII

 QUAESTIO XIV

 QUAESTIO XV

 QUAESTIO XVI

 QUAESTIO XVII Utrum aliquid possit fieri ex nihilo

 QUAESTIO XVIII

 QUAESTIO XIX

 QUAESTIO XX

 QUAESTIO XXI

 QUAESTIO XXII

 QUAESTIO XXIII

 QUAESTIO XXIV

 QUAESTIO I

 QUAESTIO II

 QUAESTIO III

 QUAESTIO IV Utrum motus caeli sit a natura

 QUAESTIO V

 QUAESTIO VI

 QUAESTIO VII

 QUAESTIO VIII

 QUAESTIO IX Utrum finis sit causa

 QUAESTIO X Utrum aliquid fiat a casu, vel a fortuna

 QUAESTIO Xl

 QUAESTIO XII

 QUAESTIO XIII Utrum omnia eveniant de necessitate

 QUAESTIO XIV

 QUAESTIO XV

 QUAESTIO I

 QUAESTIO II Utrum motus possit percipi a sensu visus

 QUAESTIO III

 QUAESTIO IV

 QUAESTIO V Utrum formae contrariae possint esse simul

 QUAESTIO VI

 QUAESTIO VII

 QUAESTIO VIII Utrum omnis actio sit in agente

 QUAESTIO IX

 QUAESTIO X

QUAESTIO III

An quid est sit quaestio

Vide Auctores cit. duabus quaest, praecedent.

Quod non videtur, quia omne quod quaeritur, est scibile per quid est, quia illud quod scitur, scitur per definitionem indicantem quid est, et illud quod quaeritur etiam scitur. Sed quid est non scitur per medium quod est quod quid est,quia eadem ratione illud quod quid est, sciretur per aliud quod quid est, et sic esset processus in infinitum.

Item, esse quaeribile est scibile, quid non est scibile, ergo nec quaeribile. Probo minorem : si quid esset scibile, sciretur per causam; sed nihil est intimius rei quam suum quod quid est, ergo quod quid est non habet causam intrinsecam per quam possit sciri.

Hic dicitur, quod aliud est quod quid est subjecti, et aliud quod quid est passionis. Quod quid est subjecti quaeri non potest, quia nec sciri ; quia de subjecto praecognoscitur quid est, et si est per Aristotelem. Quid tamen passionis quaeritur, et illud scitur per definitionem subjecti.

Contra istud. Primo ostendo quod quid est subjecti quaeri potest, et etiam sciri, quia contingit aliquem cognoscere esse,et dubitare de principiis indicantibus quid,et

postea contingit cognoscere principia indicantia quid, sicut puer cognoscit bovem esse, et tamen principia bovis essentialia ignorat, et postea principia indicantia quid cognoscit, sed illud quod est primo ignotum, et postea notum, est quaeribile, et etiam scibile ; ergo quid est subjecti, est quaeribile, et etiam scibile ; quia tunc quid subjecti sic notum per quid notius ; ergo scibile est.

Item,quod quid passionis non possit sciri videtur, quia per Aristotelem, quod quid est non potest demonstrari, quia sic fieret petitio principii; ergo quod quid passionis demonstrari non potest,

Item, omnis quaestio est quaestio medii ; sive causae, per Aristotelem. Sed quod quid non est quaestio medii,quia ipsius quid non est medium, sive causa; ergo quid est non est quaestio.

Item, quid est praesupponit si est, ut est quaestio ; sed quid est idem est quod essentia, vel ipsam praesupponit,quia tunc nulla rosa existente non posset cognosci quid est rosa ; ergo quid est non est quaestio,ut quid veram essentiam rei notificat.

Item, quaestio differt a suppositione, et petitione in hoc, quod in quaestione non oportet addiscentem consentire parti opponentis quam intendit opponens; sed potest esse contrariae opinionis ; sed in eo quod quid est, non possunt opponens, et respondens esse contrariae opinionis, ergo quid est non est quaestio. Minor patet ; quia quaestio quid est non est quaestio Dialectica ; ergo in quaestione quid est, non possunt esse opiniones contrariae, sed tantum erit una pars sustinenda.

Item, si quid est esset quaestio, idem esset dubitabile et praesuppositum ; consequens est falsum ; ergo et antecedens. Probatio consequentiae ; quia quid est praesupponit si est, si igitur dicis,quod quid est est quaestio, tunc quid est praesupponitur a si est ; quia esse, vel est essentia, vel immediate consequens quidditatem, sed quod sequitur quidditatem, ipsam praesupponit, ergo esse praesupponit quidditatem. Si ergo dicas, quod quid est sit quaestio, idem erit dubitatum et praesuppositum.

Hic dicitur, quod non sequitur ; quia est aliud quid est, quod est dubitatum,et quod est praesuppositum a si est ; quia quid est verum est dubitatum, sed quid est verum non praesupponitur a si est. Si est enim solum praesupponit quid est,quod significatur per nomen, et ita aliud praesupponitur, et aliud quaeritur.

Contra. Illud non solvit, quia esse, vel est quidditas, vel immediate consequitur quidditatem veram ; ergo esse praesupponit quidditatem veram, et non solum praesupponit quod significatur per nomen.

Item, esse distinctum consequitur esse distinctum ; ergo esse praesupponit entitatem distinctam, et hoc non est quidditatis significatae per nomen tantum, sed quid rei, ergo praesupponit veram quidditatem rei ; ergo si est praesupponit quid est.

Aliter dicit Linconiensis quod quid est praesupponit si est cognitum per accidentia. Quid est tamen praesupponitur a si est, secundum quod quid est cognoscitur per principia essentialia ; unde esse dupliciter cognoscitur. Uno modo per accidentia. Alio modo per principia essentialia. Unde per hoc ad formam argumenti dici potest, quod quid est dubitatur secundum quod praesupponit esse cognitum per principia accidentalia, et ipsum est praesuppositum ab esse complete cognito per principia essentialia, et quod idem sit praesuppositum, et dubitatum non est inconveniens.

Contra, si esse cognitum complete praesupponit quid est, tunc esse per quid est potest demonstrari de eo cujus est; sed hoc est falsum per Aristotelem,quia de subjecto praecognoscitur quid est, et si est, et quod praecognoscitur ante demonstrationem, demonstrari non potest.

Ad oppositum est Aristoteles.

Ad quaestionem dicitur, quod quid est est quaestio, sicut dicit Linconiensis, et hoc ideo est, quia quid dubitari potest, et quia ejus cognitio acquiri potest; (docet enim

Aristoteles venari quod quid est;) ergo, etc. Dicunt quidam, quod quid est subjecti non quaeritur, quia de subjecto tanquam de fundamento in demonstratione praecognoscitur quid est, et si est, ut dicit Aristoteles: quid est tantum passionis quaeri potest, et ipsum potest sciri de subjecto per definitionem subjecti.

Intelligendum tamen est, quod quid est contractum sub ratione qua est quid, sic non quaeritur; ita quod sub illa ratione sciatur tanquam conclusum in demonstratione, quia sic esset petitio principii, ut dicit Aristoteles, quid est tantum quaeritur, ut per aliquam aliam viam fiat notum, ut per viam divisivam, sicut docet Aristoteles, et innotescit tanquam medium, non tamen tanquam conclusio in demonstratione,illud tamen quod est quid non acceptum sub illa ratione ut quid, sed materiale, potest demonstrari per quid formale, ita quod hoc demonstratur inesse illi cujus est, sed non sub ratione qua est quid.

Ad primum argumentum dico quod quid sub ratione qua est quid non quaeritur per medium, nec demonstratur ; quia sic esset processus in infinitum.

Ad aliud dico, quod quid subjecti non requiritur,nec scitur per demonstrationem sub ea ratione qua est quid.

Rationes quae probant quod quid est potest demonstrari, postea solventur.

Ad aliud principale; dicitur quod omnis quaestio est quaestio medii, non ita quod ipsum demonstretur per medium; dictum enim est, quod quid est, sub ratione qua quid est quaeritur, non ita quod ipsum sciatur per demonstrationem tanquam conclusio sed aliqua alia via, ut dictum est in positione.

Ad aliud dico, quod quid est, ut est vera quidditas rei, praesupponit si est, sed non esse actuale distinctum contra fuisse, vel fore, sicut argutum est, sed praesupponit esse aliud, sicut postea videbitur. Ad aliud dicit Linconiensis.

Ad rationes contra hoc dicitur secundum sententiam ejus ; quod quid est potest demonstrari de subjecto per aliud quod quid est, quia potest dubitari, si continetur sub alia specie.

Ad auctoritatem Aristotelis dicitur quod de subjecto praecognoscitur quid est, et si est, non complete, sed praecognoscitur esse notum per principia accidentalia ; et esse isto modo non demonstratur esse, sed demonstratur esse notum per principia accidentalia secundum ipsum.

Aliter dicitur, quod quid est praesupponit esse confusum,sed ipsum quid praesupponit esse distinctum.Et ita aliud esse praesupponitur, et aliud esse consequitur, licet illud forte sit idem cum priori.