QUAESTIO II An

Si est sit quaestio

Aristot. loco cit. hujus. Averroes, D. Thom. et Paulus Venatus ibid. Tartaret. supra. Joan. de Magistr. quaest. 1. hujus, dub. 1.

Quod non videtur; omnis quaestio aliquid praesupponit ; sed quaestio si est, nihil praesupponit; ergo si est, non est quaestio. Probo minorem. Si, si est aliquid praesupponit, tunc praesupponeret quid est. Sed quid est non praesupponitur, quia praesupponit si est, ergo non praesupponitur a si est.

Item, illud quod praecognoscitur ante demonstrationem, non est quaeribile ; quia omne quaeribile est scibile. Sed si est praesupponitur ante demonstrationem, quia de subjecto praecognoscitur si est, et quid est.

Item, si esse quaeritur de aliquo ; quaero an quaeratur idem de seipso, an aliud de alio ; si idem de seipso, tunc non est quaestio, quia per Aristotelem, Quaerens quare homo est homo, nihil est quaerere. Si quaeritur aliud de alio ; tunc quaestio talis non est simplex, sed composita ; quia Quaestio simplex est, quando illud, quod quaeritur non est alterius essentiae, sicut dicit Linconiensis.

Item,si hic quaeritur aliud de alio ; tunc esse posset demonstrari, quia esse haberet in subjecto causam quare inseparabiliter ei inest, et est secundum se aliud ab eo cujus est, ergo est demonstrabile.

Ad oppositum est Aristoteles.

Ad quaestionem dicitur,quod si est quaestio est; quod patet ex intentione Aristotelis, dicit enim quod si est,est quaestio simplex, ex hoc sequitur quod si est, est quaestio simplex, et est quaestio simplex, sicut dicit Thomas propter hoc, quia non praedicatur esse tertium ; sed secundum Linconiensem dicitur quaestio simplex, quia ratio formae, et ratio rei subjectae, et ratio, et forma rei praedicatae non sunt duae, sed una ; et quaestio composita est cum forma, et ratio rei subjectae praedicati sunt duae, sicut hic, cum quaeritur, An homo sit risibilis.

Intelligendum tamen est, quod ad quaestionem tria requiruntur, et ista sufficiunt. Primum est, quod id de quo quaeritur, sit dubitabile quantum est de se. Secundum est, quod quaeribile aliquid praesupponat. Tertium est, quod ipsum habeat medium per quod demonstrari possit. Istae tres conditiones includuntur in hac quaestione si est ; quia esse, quantum est de se, dubium est, quia contingit scire quid significatur per hircocervum, et tamen dubitare an sit. Similiter si est praesupponit quid est, non quid est simpliciter, scilicet quid est rei, sed quid est quod significatur per nomen ; similiter si est habet medium per quod possit demonstrari.

Juxta quod est intelligendum, quod duplex est esse, quoddam est esse subjecti, et aliud esse passionis. Esse subjecti non habet medium, etc. nec est demonstrabile, quia de subjecto praecognoscitur quid est, et quia est, ante omnem demonstrationem. Esse autem passionis est demonstrabile ; quia esse passionis est inesse,et inesse passionis subjecto demonstratur, et per definitionem subjecti tanquam per medium, et etiam per definitionem passionis; ergo si est est quaestio, cum habeat conditiones requisitas ad quaestionem.

Ad primum argumentum dico, quod quaestio si est aliquid praesupponit. Non praesupponit tamen quid est rei, sed quid est quod significatur per nomen; quid enim rei praesupponit si est, ut argutum est, et ideo a si est non praesupponitur.

Ad aliud patet per dicta in positione, quia de subjecto praecognoscitur si est, et quid est, et ideo de subjecto non potest quaeri. Esse tamen passionis potest esse quaeribile.

Ad aliud dicitur, quod esse quaeritur de eo cujus est, non sicut totaliter idem sibi, nec sicut totaliter diversum. Sed quaeritur tanquam aliquid reducibile ad genus illius cujus est ; ut si sit esse substantiae, ad Substantiam: si quantitatis, ad Quantitatem, et sic de caeteris generibus ; ita quod non praedicatur esse quod est alterius generis, et est quaestio simplex.Et praedicatur esse secundum adjacens, quod esse, sicut dicit Thomas,est reducibile ad genus illius cujus est esse.

Ad aliud patet, quod hic non quaeritur totaliter aliud: unde non est demonstrabile de eo cujus est, quia esse in subjecto praesupponit esse; et ideo esse subjecti demonstrari non potest, nec illud quaeritur proprie. Si tamen quaeritur, hoc non est ut fiat notum per demonstrationem, sed ut aliqua alia via notificetur; sed esse passionis quaeritur, et idem demonstratur.

Videtur tamen Linconiensis aliter dicere, quod esse cujuslibet alterius a prima causa demonstrari potest de eo cujus est, excepta Substantia, quod est generalissimum; ipsa enim Substantia non habet definitionem, quia non habet genus superius; et ideo de Substantia quae est generalissimum non demonstratur esse, nec de prima causa, eadem ratione ; quia prima causa non est in genere, quia ejus esse est ejus essentia, et sic esse subjecti, et esse passionis quaeribile est, et etiam scibile, exceptis his, quae dicta sunt.

Ad rationem dico, quod esse simpliciter subjecti demonstratur per definitionem subjecti de subjecto, tamen esse subjecti incomplete ante demonstrationem praecognoscitur, et praesupponitur. Tunc enim praecognoscitur esse subjecti incomplete, quando ipsum cognoscitur per aliqua accidentia, sive per descriptionem; et tale esse praecognoscitur antequam cognoscatur quid

rei. Et cum hoc convenit Aristoteles 7. Metaph. et primo de Anima, et secundo hujus. Dicit enim quod Accidentia magnam partem conferunt ad cognoscendum quod quid rei ; esse tamen complete subjecti per definitionem subjecti acquiritur, et sic patet quod alio modo esse praecognoscitur, et praesupponitur, et alio modo quaeritur. Sic ergo patet per ipsum, quia quando quaeritur, An hoc est, non quaeritur aliqua forma de alia, et ideo est quaestio simplex,nec totaliter idem ut dictum est, quia tunc non esset quaestio.