ἀνθρώπων αἰτίαν εχουσι χαλκεύσασθαι σίδηρον.» ̓Εξαίρει δὲ καὶ Αἰσχύλος τὸν τοιοῦτον σίδηρον. Ξενοφῶν δὲ ὀλίγους τε αὐτοὺς ειναι λέγει, καὶ τῶν Μοσυνοίκων ὑπηκόους, καὶ τὸν βίον αὐτῶν τοῖς πλείστοις ἀπὸ σιδηρείας ειναι. Οἱ δέ φασιν οτι ουτοί εἰσιν οἱ παρὰ τῷ Ποιητῇ ̔Αλίζωνοι η ̔Αλιζῶνες, ων ηρχεν Οδιος καὶ ̓Επίστροφος, ων ἡ παραλία μέταλλα εχει πολλὰ, ὡς καὶ ̔Ομήρῳ δοκεῖ, ενθα ὑπεμφαίνει καὶ Αλυβας ειναι αὐτοὺς, λέγων «τηλόθεν ἐξ ̓Αλύβης» η, «τηλόθεν ἐξ ̓Αλύβων, οθεν ἀργύρου ἐστι γενέθλη·» ὡς η μετατεθείσης τῆς γραφῆς υστερον (ἐφ' ̔Ομήρου) ἀπὸ τῆς ποτὲ Χαλύβης εἰς ̓Αλύβην, η ἀνάπαλιν τῶν πρότερον μὲν ἐπὶ ̔Ομήρου ̓Αλύβων λεγομένων, μεταπεσόντων δὲ εἰς Χάλυβας υστερον, ωσπερ ἀνάπαλιν οἱ τοιοῦτοι Χάλυβες ἐκ τῆς κλήσεως, φασὶ, ταύτης εἰς Χαλδαίους μετέπεσον, κατά τινα λέξεως παραφθορὰν η παραποίησιν· ἀφ' ων καὶ τόπος Χαλδία ἐλέγετο. Χώρα δὲ Ἀρμενίας ἡ Χαλδία, ης μέχρις ἡ Ποντικὴ βασιλεία. Τοὺς δὲ ἐκεῖσε Χάλδους λέγεσθαι ἐπικρατεῖ ἡ συνήθεια δισυλλάβως, οὐ Χαλδαίους. Χαλδαῖοι γὰρ τρισυλλάβως οἱ ποτὲ μὲν Κηφῆνες, ἀπὸ δὲ Περσέως Πέρσαι· Χαλδαῖοι κληθέντες ἀπό τινος Χαλδαίου, ον φασι τέταρτον ἐπὶ δέκα, ηγουν τεσσαρεσκαιδέκατον, βασιλέα μετὰ Νῖνον γενόμενον τὴν Βαβυλῶνα οἰκίσαι, καὶ τοὺς συναχθέντας καλέσαι ἀφ' ἑαυτοῦ Χαλδαίους. Λέγονται μέντοι παρά τινων καὶ οἱ περὶ τὴν Κολχίδα Χάλδοι Χαλδαῖοι τρισυλλάβως κατὰ ∆ικαίαρχον. ̓Ιστέον δὲ οτι οἱ ἐξ ̓Αλύβης η ἐξ ̓Αλύβων μετατεθῆναι τὴν γραφὴν εἰς Χάλυβας λέγοντες, η ἀνάπαλιν μεταποιηθῆναι ἀπὸ Χαλύβης εἰς ̓Αλύβην, παρατιθέασι καὶ αλλα ὀνόματα ἀλλαγέντα κατὰ μεταγωγὴν κλήσεως, οιον οἱ παρ' ̔Ομήρῳ, φασὶ, Σίντιες Θρᾷκες Σίντοι ἐκλήθησαν υστερον, ειτα παρὰ ̓Αρχιλόχῳ Σάϊοι καὶ πάλιν Σάπαι. Ωσπερ δὲ τὰ τοιαῦτα ἐθνικὰ ὀνόματα διαφόρως παρεποιήθησαν, ουτω καὶ τὸ τῶν Φρυγῶν· Βρύγοι γὰρ καὶ Βρίγες καὶ Φρύγες οἱ αὐτοί. 772 Οτι μετὰ τοὺς Χάλυβας ἡ τῆς ̓Ασσυρίας χθονὸς πρόχυσις ἐκτέταται· ενθα καὶ ὁ Θερμώδων, Σκυθικὸς κατά τινας ποταμὸς, ἀπὸ τοῦ ̓Αρμενίου ῥέων ορους, ταῖς ̓Αμαζόσι λευκὸν υδωρ προΐησι. ∆ι' ας καὶ ἐνυάλιος ὁ Θερμώδων λέγεται, οὐχ οτι αὐτὸς τοιοῦτος, ἀλλ' οτι μάχιμοι αἱ τούτου πίνουσαι ̓Αμαζόνες, περὶ ων ειρηται μὲν καὶ ἀνωτέρω, καὶ μετὰ ταῦτα δὲ ῥηθήσεται. Λέγει δὲ καὶ οτι ὁ αὐτὸς Θερμώδων καὶ τὴν ̓Ασωπίδα Σινώπην πλανωμένην ἐδέξατο, ηγουν τὴν θυγατέρα τοῦ ̓Ασωποῦ τὴν ∆ιὸς ἐρωμένην· πλανηθεῖσα γὰρ ∆ιὸς βουλῇ, οὐχ ἑκοῦσα παρῴκησεν ἐκεῖ. ̓Εξ ης καὶ πόλις διαφανεστάτη ὁμώνυμος αὐτῇ ἡ Σινώπη, ἡ λεγομένη καὶ Σινωπικὴ χερρόνησος, κτίσμα κατά τινας Κριτίου ἀνδρὸς Κῴου, ης κατὰ ∆ιόδωρον αποικος ἡ Τραπεζοῦς, πόλις ̔Ελληνὶς, πρὸς τῇ τῶν Κόλχων χώρᾳ κειμένη. ̔Ο δ' αὐτὸς ∆ιόδωρος καὶ Μιλησίων αποικον τὴν Σινώπην λέγει, μέγιστον ἀξίωμα εχουσαν, ἐν ῃ καὶ τὰ Μιθριδάτου βασίλεια τοῦ πρὸς ̔Ρωμαίους διαπολεμήσαντος. Ξενοφῶν δὲ ἱστορήσας καὶ αὐτὸς τοὺς Σινωπεῖς οἰκεῖν μὲν ἐν τῇ Παφλαγονικῇ, Μιλησίων δὲ ἀποίκους ειναι, φησὶ καὶ οτι Κοτυωρῖται καὶ Κερασούντιοι καὶ Τραπεζούντιοι δασμὸν εφερον τοῖς Σινωπεῦσι· λέγων καὶ οτι Κερασοῦς πόλις ̔Ελληνὶς ἐπὶ θαλάσση, Σινωπέων αποικος ἐν τῇ Κολχίδι χώρᾳ. ̔Ηρόδοτος δὲ ἱστορεῖ, οτι Κιμμέριοι φεύγοντες εἰς ̓Ασίαν τοὺς Σκύθας τὴν χερρόνησον εκτισαν, οπου νῦν Σινώπη πόλις ̔Ελλὰς οἰκεῖται. ̔Ο δὲ Γεωγράφος φησὶν, οτι ἡ Σινωπῖτις χώρα καὶ σφένδαμνον εχει, καὶ ὀροκάρυον φύει, ἐξ ων αἱ τράπεζαι τέμνονται. Περὶ δὲ τῆς τοῦ ̓Ασωποῦ θυγατρὸς τῆς ῥηθείσης Σινώπης φασὶν, οτι αυτη τὸν ∆ία καὶ τὸν ̓Απόλλωνα ἠπάτησε, τὴν παρθενίαν αἰτήσασα κατ' ἐπαγγελίαν μισθοῦ συνουσίας, καὶ ουτω κατασοφισαμένη τοὺς ἐραστὰς δεξιώτατα. Οἱ γὰρ ὑποσχόμενοι παρθενίαν τῇ ἐρωμένῃ πάντως ἑαυτοὺς τοῦ γάμου ἀπέκλεισαν· δόντες μὲν γὰρ οὐ συνελεύσονται, συνελθόντες δὲ ψεύσονται. Η καὶ ἑτέρως· ουτε δόντες τὴν παρθενίαν συνελεύσονται αὐτῇ· πῶς γὰρ ετι, ἐὰν δεῖ παρθένον ειναι; ουτε αυ τὴν παρθενίαν αὐτῆς ἀφαιρούμενοι συνέλθοιεν αν· οὐ γὰρ διδόασι τὸν