ἐκλαβομένων τὸ βάρβαρον τῆς φωνῆς. 213 Οτι τὴν Κυρήνην ευιππον λέγει, η ευπυργον κατὰ ἑτέραν γραφὴν, καὶ ̓Αμυκλαίων γένος ἀνδρῶν, ητοι Λακώνων, ὡς ἀπὸ μέρους. Μερὶ γὰρ Λακώνων αἱ ̓Αμύκλαι. ̓Αποικία δέ ἐστιν ἡ Κυρήνη νησιωτῶν Θηραίων τῶν ἐκ Λακεδαίμονος ἀνέκαθεν μετοικησάντων. ̔Ο Θήρας γὰρ ἐκεῖνος ὁ στείλας εἰς αὐτὴν ἀποικίαν Λάκων ανωθεν ην, ὡς καὶ Πίνδαρος ἱστορεῖ, ὁ καὶ ευιππον ειναι τὴν Κυρήνην μαρτυρῶν καὶ πολλαχοῦ ἐγκωμιάζων αὐτήν. ̓Εκαλεῖτο δὲ καὶ Πεντάπολις ἡ Κυρήνη, ἐξ ης καὶ ὁ ῥήτωρ Συνέσιος. Λέγεται δὲ οτι καὶ αυτη, καθαιρεθείσης τῆς τῶν Περσῶν βασιλείας, ὑπὸ ̓Αλεξάνδρου ἀνεκτίσθη. ̓Εκλήθη δὲ Κυρήνη η ἀπὸ Κυρήνης τῆς ̔Υψέως θυγατρὸς κατὰ Πίνδαρον, η ἀπὸ Κυρῆς πηγῆς ἐγχωρίου. Λέγονται δέ ποτε οἱ Κυρηναῖοι καὶ περὶ ἰατρικὴν εὐτυχῆσαι, ὡς ̔Ηρόδοτος ἱστορεῖ. Ουτω δὲ εὐφορωτάτη ἐστὶν ἡ Κυρήνη, ωστε ἐπὶ ὀκτὼ μῆνας εχει τοὺς Κυρηναίους ἡ ὀπώρα. Εστι δὲ καὶ κρήνη τις αὐτόθι λεγομένη ̓Απόλλωνος, καὶ τόπος αὐτόθι ουτως εὐδαίμων, ὡς λόγον ειναι οτι ἐνταῦθα οὐρανὸς τέτρηται. 214 Οτι τὸ εθνος οἱ Μαρμαρίδαι προνενεύκασιν Αἰγύπτου, ητοι πρὸ τῆς Αἰγύπτου τέτανται. Καλοῦνται δὲ ουτως ἀπὸ Μαρμαρίδου τινὸς υἱοῦ Αραβος, καὶ ἡ χώρα αὐτῶν Μαρμαρική. 215 Οτι Γαιτοῦλοι εθνος μέγιστον Λιβυκόν. Τούτους ̓Αρτεμίδωρος Γαιτουλίους λέγει. ̔Ηρωδιανὸς δὲ προπαροξύνει, λέγων οτι τὰ εἰς λος παραληγόμενα διφθόγγῳ τῇ διὰ τοῦ ου προπαροξύνεται. ̔Ιστορεῖται δὲ μεγίστους ἀσπαράγους φύεσθαι παρ' αὐτοῖς. 217 Οτι οἱ Γαράμαντες ἐπώνυμοί εἰσιν ὡς προείρηται Γαράμαντός τινος. Ουτοι πάντα ανθρωπον καὶ παντὸς ὁμιλίαν φεύγειν λέγονται, καὶ ουτε οπλα εχουσι πολεμικὰ κατὰ τὸν ̔Ηρόδοτον, ουτε ἀμύνασθαι οιδασιν. Οἰκοῦσι δὲ ἐν γῇ θηριώδει μετὰ τοὺς Νασαμῶνας πρὸς νότον ανεμον. 218 Οτι ἐν μυχοῖς τῆς Λιβύης ἠπείρου πρὸς νότον βόσκονται πανύστατοι Αἰθίοπες, αὐτῷ ἐπ' ὠκεανῷ, ενθα τέμπεα, τουτέστι δάση καὶ ελη, πυμάτης Κέρνης· Ταύτην δὲ τὴν Κέρνην οἱ μὲν νῆσόν φασιν ἐν τῷ ὠκεανῷ, οἱ δὲ τοῦτο οὐ δέχονται. Καὶ ἡ θέσις δὲ αὐτῆς διαφωνεῖται. Οἱ μὲν γὰρ ἀνατολικὴν αὐτὴν ὑποτίθενται, ὡς καὶ ὁ Λυκόφρων ἐμφαίνει, οἱ δὲ δυτικήν. ∆ιονύσιος δὲ καὶ αλλοι νοτίαν, ος τέμπεα Κέρνης εἰπὼν καὶ λιμνάδα αὐτὴν παραδηλοῖ. ̔Ελώδη γὰρ τὰ τέμπεα, ὡς καὶ τὰ Θετταλικὰ Τέμπεα δηλοῖ, δμοίως δὲ καὶ τὰ Μηδικά. ̔Ο δὲ Γεωγράφος παραδηλῶν ψεύδεσθαι τοὺς λέγοντας τὴν Κέρνην σώζεσθαι ουτω φησί· «Κέρνην ̓Ερατοσθένης ὀνομάζει καὶ αλλους τόπους τοὺς μηδαμοῦ γινωσκομένους.» ̔Ο δὲ Λυκόφρων καὶ δυτικήν τινα Κέρνην παραδηλοῖ ὑπὲρ Τυρσηνίαν, ενθα Κερνεᾶτιν ἱστορεῖ νῆσον, δοκοῦσαν ἀπὸ Κέρνης παρονομάζεσθαι. Τῶν δὲ Αἰθιόπων ̔Ηρόδοτος τοὺς μακροβίους ἱστορεῖ μεγίστους καὶ καλλίστους ειναι πάντων ἀνθρώπων, σιτεῖσθαι δὲ κρέα ἑφθὰ καὶ πίνειν γάλα, καὶ ζῆν ετη εικοσι καὶ ἑκατόν· τινὲς δὲ, φασὶν, ὑπερβάλλουσι καὶ ταῦτα. Σπανιώτατος δὲ ἐν αὐτοῖς καὶ τιμιώτατος ὁ χαλκός· πολὺς δὲ ὁ χρυσὸς, καὶ οἱ δεσμῶται παρ' αὐτοῖς χρυσέαις πέδαις δέδενται. Φέρει δὲ, φησὶν, αὐτοῖς ἡ χώρα καὶ ἐλέφαντας ἀμφιλαφεῖς καὶ εβενον. Εἰσὶ δὲ κατ' αὐτὸν καὶ αλλοι Αἰθίοπες, οὐκ εἰς τὰ εσχατα τῆς γῆς, ἀλλὰ πρὸς τῇ Αἰγύπτῳ, ους Καμβύσης κατεστρέψατο, δι' ους καὶ Αἰθιοπία ἐκλήθη ποτὲ ἡ Αιγυπτος, ὡς καὶ μετ' ὀλίγα ῥηθήσεται. 220 Οτι Βλεμμύων κολώνας, ηγουν ἐξοχὰς, λέγει τοὺς δύο καταρράκτας, ητοι καταδούπους καὶ κρημνοὺς, δι' ων πιοτάτου κατέρχεται, φησὶν, υδατα Νείλου, τουτέστι τοῦ πιαίνοντος τὴν ἐκεῖ γῆν. Αἰθιόπων δὲ ὑπακούουσιν οἱ Βλέμμυες, ουτω καλούμενοι ἀπὸ Βλέμμυός τινος, ος ὑποστρατηγῶν τῷ βασιλεῖ ∆ηριάδῃ κατὰ ∆ιονύσου συνεπολέμησε. Καί εἰσι καὶ οἱ Βλέμμυες εθνος Αἰθιοπικόν· διὸ καὶ αἰθαλέους αὐτοὺς καλεῖ ὁ ∆ιονύσιος, ἐκ τοῦ αιθω, ἐξ ου καὶ οἱ Αἰθίοπες. Λέγει δὲ καὶ ἐγγὺς τῆς Κέρνης ειναι αὐτοὺς, περὶ ης ἀνωτέρω ειρηται. Καταρράκται δὲ ἐν τῷ καθόλου λέγονται οἱ πετρώδεις τόποι, ους ἐν τῷ καθ' ὁδὸν βαίνειν οἱ ποταμοὶ ἀναχαιτίζοντας τὸν ῥοῦν εὑρόντες ὑπερβαίνουσι, πολὺ συναγαγόντες τὸ ῥεῦμα καὶ τῇ πλημμύρᾳ