198

ἀλλά τά πάντα ἐν χερσί τῶν πενήτων διδόντας. Ἐκεῖνοι γάρ καί ἔχουσιν ἀσφαλῶς τά δοθέντα, ἀφ᾿ οὗπερ καί δεδωκάσιν εἰς χεῖρας τοῦ ∆εσπότου˙ οἱ δ᾿ ἄλλοι πάντες ὡς πτωχοί καί πτωχῶν πάντων χείρους ὑπάρχουσιν, οἱ ἔχοντες ἀποκείμενον πλοῦτον˙ γυμνοί γάρ ὥσπερ πτώματα ῥίπτονται ἐν τοῖς τάφοις καί τῶν παρόντων ἄθλιοι καί τῶν μελλόντων ξένοι. Τί οὖν, ψυχή μου, ἐν αὐτοῖς καλόν ὁρῶσα τέρπῃ; Ποῖον δέ τούτων ἄξιον κρίνεις ἐπιθυμεῖσθαι; Πάντως οὐκ ἔχεις τί εἰπεῖν, πάντως οὐκ ἀποκρίνῃ. Οὐαί τοῖς πλοῦτον ἔχουσιν ἐκτεθησαυρισμένον, οὐαί τοῖς δόξαν θέλουσι λαμβάνειν ἐξ ἀνθρώπων, οὐαί τοῖς παρενείρουσιν ἑαυτούς τοῖς πλουσίοις (350) καί μή τήν δόξαν τοῦ Θεοῦ καί τόν ἐκείνου πλοῦτον καί τό συνεῖναι μετ᾿ αὐτοῦ μόνον ἐπιθυμοῦσιν, ὅτι ὁ κόσμος μάταιος, τά δ᾿ ἐν τῷ κόσμῳ πάντα ματαιοτήτων ἔσονται, τά πάντα ματαιότης. ∆ιό καί παρελεύσονται, Θεός δέ ἔσται μόνος αἰώνιος καί ἄφθαρτος εἰς ἀεί διαμένων, καί σύν αὐτῷ δέ ἔσονται οἱ νῦν αὐτόν ζητοῦντες, οἱ μόνον ἀγαπήσαντες ἐκεῖνον ἀντί πάντων. Οὐαί δέ τότε τοῖς νυνί τόν κόσμον ἀγαπῶσιν, ὅτι κατακριθήσονται ἐν αὐτῷ εἰς αἰῶνας. Οὐαί, ψυχή, τοῖς θέλουσι τήν δόξαν τῶν ἀνθρώπων, ὅτι τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἀποστεροῦνται. Οὐαί, ψυχή, τοῖς ἔχουσι τόν πλοῦτον συνηγμένον, ὅτι ἐπιθυμήσουσιν ἐκεῖ τυχεῖν ῥανίδος. Οὐαί, ψυχή, τοῖς ἔχουσιν ἐπ᾿ ἄνθρωπον ἐλπίδα, ὅτι αὐτός τεθνήξεται καί σύν αὐτῷ ἐλπίδες, καί τότε εὑρεθήσονται μή ἔχοντες ἐλπίδα. Οὐαί, ψυχή, τοῖς ἔχουσιν ἀνάπαυσιν ἐνταῦθα, ὅτι ἐκεῖθεν ἕξουσιν αἰώνιον τήν θλῖψιν. Εἰπέ, ψυχή μου, τί λυπῇ, τί ζητεῖς τῶν ἐν βίῳ, εἰπέ μοι, καί διδάξω σε ἑνός ἑκάστου χρείαν καί μάθε καί διδάχθητι τό καλόν ἐν ἑκάστῳ. Θέλεις, εἰπέ, δοξάζεσθαι, θέλεις καί ἐπαινεῖσθαι; Ἄκουσον τοίνυν, τί τιμή, τί δέ καί ἀτιμία˙ τιμή τό πάντας μέν τιμᾶν, τόν Θεόν δέ πρό πάντων καί τάς ἐκείνου ἐντολάς ἐπικτᾶσθαι ὡς πλοῦτον, ὑβρίζεσθαί τε δι᾿ αὐτάς, δι᾿ αὐτάς λοιδορεῖσθαι καί δι᾿ αὐτάς ὀνειδισμούς ὑποφέρειν παντοίους. Ὅταν γάρ πράγματί τινι, ψυχή, ἐπιχειρήσῃς, ἵνα τιμήσῃς τόν Θεόν, ἵνα αὐτόν δοξάσῃς (351) καί διά τοῦτο ὑβρισθῇς καί ἐξουδενωθήσῃ, τότε τιμῆς ἐπέτυχε καί δόξης τῆς ἑστώσης, ὅτι ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ ἐπί σε πάντως ἥξει. Τότε σε καί οἱ ἄγγελοι ἐπαινέσουσι πάντες, ὅτι ἐτίμησας Θεόν, ὅν ὑμνοῦσιν ἐκεῖνοι. Θέλεις, ψυχή μου, κτήσασθαι ἱματισμόν καί πλοῦτον;