185

τῶν σοί ἐπηρεαζόντων, ἴσην τε πρός πάντας ἔχειν ἀγαθούς καί πονηρούς τε ἐνδιάθετον ἀγάπην, ὑπέρ πάντων δέ τιθέναι τήν ψυχήν σου καθ᾿ ἑκάστην, ὑπέρ σωτηρίας λέγω, καί τοῦ ἕνα που σωθῆναι ἤ καί πάντας, εἰ οἷόν τε. Ταῦτα μιμητήν ∆εσπότου ἀπεργάσονταί σε, τέκνον, καί εἰκόνα ἀληθῆ σε ἀποδείξουσι τοῦ κτίστου, μιμητήν τε κατά πάντα (329) τελειότητος τῆς θείας. Ὁ δέ κτίστης τότε - πρόσχες, ὅπερ μέλλω σοι ἐκφράσαι! Θεῖον ἀποστείλει Πνεῦμα˙ οὐ ψυχήν σοι λέγω ἄλλην, οἵαν ἔσχες, ἀλλά Πνεῦμα, τό ἐκ τοῦ Θεοῦ σοι λέγω, καί ἐμπνεύει καί οἰκήσει καί οὐσιωδῶς σκηνώσει καί φωτίσει καί λαμπρύνει καί ἀναχωνεύσει ὅλον, τόν φθαρτόν τε ἀφθαρτίσει καί ἀνανεώσει αὖθις τόν παλαιωθέντα οἶκον, οἶκον τῆς ψυχῆς σου λέγω. Ταύτῃ δέ συναφθαρτίσει καί τό σῶμα ὅλον ὅλως καί θεόν σε κατά χάριν ὅμοιον τοῦ πρωτοτύπου ἀπεργάσεται, ὤ θαῦμα, ὤ μυστήριον τό πᾶσιν ἄγνωστον τοῖς ἐμπαθέσιν, ἄγνωστον τοῖς φιλοκόσμοις, ἄγνωστον τοῖς φιλοδόξοις, ἄγνωστον ὑπερηφάνοις, ἄγνωστον ὄντως ὀργίλοις, ἄγνωστον καί μνησικάκοις, ἄγνωστον τοῖς φιλασάρκοις, ἄγνωστον τοῖς φιλαργύροις, ἄγνωστον τοῖς φθονεροῖς τε, ἄγνωστον πᾶσι λοιδόροις, ἄγνωστον ὑποκριταῖς γε, ἄγνωστον καί γαστριμάργοις, ἄγνωστον τοῖς λαθροφάγοις (330) καί μεθύσοις τε καί πόρνοις˙