26

μή ὅλως αἰσθανόμενος τοῦ δοθέντος μοι πλούτου. Ὅτι ὁρῶ τόν ἥλιον, οὐ λογίζομαι τοῦτο˙ (63) καί πῶς; Ἄκουσον, πίστευσον, ὅπερ ἐγώ πανθάνω˙ γλυκύς ἐστιν ὁ ἥλιος, ἀρρήτως ἐν αἰσθήσει ἕλκων εἰς πόθον τήν ψυχήν ἀνέκφραστον καί θεῖον. Ὁρῶσα αὕτη φλέγεται καί καίεται τῷ πόθῳ καί ὅλον τό φαινόμενον κατασχεῖν ἔνδον ταύτης θέλει, ἀλλά οὐ δύναται καί λυπεῖται ἐν τούτῳ καί οὐ λογίζεται καλόν ἤ ὁρᾶν ἤ πανθάνειν. Ὅτε οὖν ὁ ὁρώμενος ἀχώρητος ὤν πᾶσιν, ἀπρόσιτος ἐπαληθῶς θελήσει ἐλεῆσαι τήν τεθλιμμένην μου ψυχήν καί τεταπεινωμένην, αἴφνης, οἷος ὁρᾶταί μοι πρό προσώπου ἐκλάμπων, τοιοῦτος ὅλος ἐν ἐμοί ὁρᾶται ἐξαστράπτων καί ὅλος ὅλης με χαρᾶς, πάσης ἐπιθυμίας ἐμπιπλᾷ καί γλυκύτητος, τόν ταπεινόν, τῆς θείας˙ ἀθρόα ἡ μεταβολή, ἡ ἀλλοίωσις ξένη, τό ἐν ἐμοί τελούμενον ἀνέκφραστον τυγχάνει. Εἰ γάρ τοῦτον τόν ἥλιον, ὅνπερ πάντες ὁρῶμεν, ἔνδον ἐν τῇ καρδίᾳ τις ἔβλεψε κατελθόντα καί ὅλον ἐνοικήσαντα καί λάμποντα ὡσαύτως, οὐχί νεκρός τῷ θαύματι καί ἄφωνος ὑπῆρξε, καί πάντες ἐξεπλάγησαν οἱ τοῦτον κατιδόντες; Ὁ δέ τόν τούτου ποιητήν ὁρῶν φωστῆρος δίκην ἐντός αὐτοῦ ἐκλάμποντα, ἐνεργοῦντα, λαλοῦντα, πῶς ἄν οὐκ ἐκπλαγήσεται βλέπων, πῶς ἄν οὐ φρίξει, πῶς ἄν οὐκ ἀγαπήσειε τόν τήν ζωήν διδόντα; Ἄνθρωποι τούς ὁμοίους αὐτοῖς ἀνθρώπους ἀγαπῶσιν, ὅταν τῶν ἄλλων πλέον τι δοκῶσιν ὑπερέχειν˙ τόν δέ τῶν πάντων ποιητήν, τόν ἀθάνατον μόνον, τόν πᾶσι πάντα δυνατόν τίς ἰδών οὐ ποθήσει; Ἐξ ἀκοῆς πιστεύσαντες ἠγάπησαν οἱ πλείους καί δι᾿ αὐτόν ἀπέθανον οἱ ἅγιοι καί ζῶσιν˙ οἱ δέ καί θέας τῆς αὐτοῦ καί φωτός μετασχόντες, (64) γνωσθέντες καί γνωρίσαντες αὐτόν, πῶς μή ποθοῦσιν; Εἰπέ, πῶς οὐ πενθήσουσι δι᾿ αὐτόν ἀενάως, πῶς οὐ καταφρονήσουσι κόσμου καί τῶν ἐν κόσμῳ; Πῶς δέ οὐκ ἀπαρνήσονται πᾶσαν τιμήν καί δόξαν, ὑπέρ τήν δόξαν τήν ἐν γῇ, ὑπέρ πᾶσαν τιμήν δέ γενόμενοι, τόν ἔξω γῆς, ἔξω τῶν ὁρωμένων πάντων, μᾶλλον δέ τόν ποιήσαντα τά ὁρώμενα πάντα, ναί δή καί τά ἀόρατα, ποθήσαντες ∆εσπότην καί δόξαν τήν ἀθάνατον εὑρόντες καί λαβόντες καί ἔχοντες ἀνελλιπῶς πᾶν ἀγαθόν ἐκεῖθεν, ἀλλά καί πᾶσαν ἔφεσιν, πᾶσαν ἐπιθυμίαν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, τῶν πραγμάτων τῶν θείων; Ἐξ αὐτῆς κατεπλούτησαν πηγῆς τῆς ἀειζώου, ἧς κορεσθῆναι, ∆έσποτα, δός καί ἡμῖν πλουσίως καί πᾶσι τοῖς ζητοῦσί σε καίποθοῦσιν ἐκθύμως,