28

καί οὐκ ἔστιν ἐν ἐμοί αἴσθησις ἄλλη. Ὅσῳ γάρ κόπρου καθαρώτατος ἄρτος τιμιώτερος καί ἡδύτερος πέλει, τοσούτῳ πλέον ἀσυγκρίτως τά ἄνω ὑπέρ τά κάτω τοῖς καλῶς γεγευμένοις. Καταισχύνθητι τῶν σοφῶν ἡ σοφία, ἡ τῆς ὄντως γνώσεως ἐστερημένη! Ἡ γάρ ἁπλότης τῶν ἡμετέρων λόγων ἔργῳ κέκτηται τήν ἀληθῆ σοφίαν Θεῷ πλησιάζουσα καί προσκυνοῦσα, ἐξ οὗ πᾶσα δίδοται ζωῆς σοφία, δι᾿ ἧς ἀναπλάττομαι ἤ καί θεοῦμια Θεόν καθορῶν εἰς αἰῶνας αἰώνων˙ ἀμήν.

Ι'.

Ὅτι ὁ θάνατος τῇ λύπῃ καί τῶν στερροτέρων καθάπτεται. (67) Ἤκουσα πρᾶγμα ξένον καί πλῆρες θάμβους, φύσιν ἄϋλον, τήν λίθου στερροτέραν, ἶσον ἀδάμαντος καλουμένου παθοῦσαν, ὅς μή μαλαχθείς ἤ πυρί ἤ σιδήρῳ γέγονε κηρός ἐμπλεχθείς τῷ μολύβδῳ. Ἄρτ᾿ ἐπίστευσα μικρόν ὕδατος ῥεῦμα πέτρας τό στερρόν ἐγχρονίζον κοιλαίνειν καί ὄντως οὐδέν ἄτρεπτον τῶν ἐν βίῳ. Μηδείς μ᾿ ἐκ τοῦ νῦν ἀπατᾶν νομιζέτω! Φεῦ τῷ βλέποντι τά φεύγοντα τοῦ βίου ὡς κρατούμενα καί τερπομένῳ τούτοις! Ταῦτα πείσεται, ἅπερ κἀγώ, ὁ τάλας. Νύξ μ᾿ ἐχώρισεν ἀδελφοῦ γλυκυτάτου, τό ἄτμητον φῶς τῆς ἀγάπης τεμοῦσα.

ΙΑ'

Ὅπως ὡράθη αὐτῷ Θεός ὡς Στεφάνῳ καί Παύλῳ τοῖς ἀποστόλοις, ἐνταῦθα ὁ πατήρ ἐκπληττόμενος διηγεῖται. (68)

Τί τό καινόν τοῦ θαύματος τοῦ καί νῦν γινομένου; Θεός καί νῦν ἁμαρτωλοῖς ἄρα ὁρᾶσθαι θέλει, ὁ πάλαι ἄνω ἀναβάς καί καθεσθείς ἐν θρόνῳ, ἐν οὐρανῷ τῷ πατρικῷ, καί κεκρυμμένος πέλων; Ἐκρύβη γάρ ἐξ ὀφθαλμῶν τῶν θείων ἀποστόλων καί μόνος, ὡς ἠκούσαμεν, Στέφανος μετά ταῦτα ἀνεῳγότας οὐρανούς εἶδε καί τότε εἶπεν˙