56

καί ἀτίμητον ὡς ὄντα θεασάμενόν σε τοῦτον καί αὐτόν τότε πωλήσας ἅπαντα ἐξαγοράσαι˙ σύ δέ λέγεις ἐν ἐλπίσι καί σαυτόν ἀποδεικνύεις ὡς οὐ θέλοντα πωλῆσαι τά ὑπάρχοντα καί ἆραι οὐρανῶν τήν βασιλείαν, ἥν ἐντός σου, ἐάν θέλῃς, ὁ ∆εσπότης εἶπεν εἶναι. Ἴσως δέ πτωχός ὑπάρχεις καί οὐ κέκτησαι χρυσίον, οὐδέ κτήματα, οὐ πλοῦτον, καί ἀκούων, ὅτι πάντων ὑπαρχόντων διαπράσει ὁ ἀτίμητος ὠνεῖται μαργαρίτης, ἵνα λέγῃς ὄτι˙ Ἆρα πῶς μή ἔχων ὕπαρξιν ἐγώ ἰσχύσω (115) κτήσασθαι τόν θεῖον τοῦτον καί ὡραῖον μαργαρίτην; Περί τούτου οὖν ἀκοῦσαι συνετῶς παρακαλῶς σε. Ἐάν ἅπαντα τόν κόσμον καί τά ἐν τῷ κόσμῳ ἔχῃς καί σκορπίσας διανείμῃς ὀρφανοῖς καί χήραις ταῦτα καί πτωχοῖς ἠπορημένοις, καί πτωχός αὐτός γενήσῃ, ὡς ἀντάξιον δέ ὅλως τίμημα εἰ ἐννοήσῃς ὅ,τι κατεβάλου, λέγων˙ ∆ότε μοι τόν μαργαρίτην, δέδωκα γάρ ἅπαντά μου! παρ᾿ εὐθύς τοῦτο ἀκούσῃ λέγοντός σου τοῦ ∆εσπότου˙ Ποῖα ἅπαντά σου λέγεις; Σύ γυμνός ἀπό κοιλίας ἐξελήλυθας μητρός σου καί γυμνός ἐν τῷ μνημείῳ πάλιν πάντως εἰσελεύσῃ. Σά δέ ποῖα λέγεις εἶναι; Ἄφρων, ὅλως οὐκ αἰσθάνῃ; Καί οὐ λήψῃ μαργαρίτην, οὐδέ λάβῃς βασιλείαν. Ἄν δέ ἅπαντα σκορπίσῃς τά ὑπάρχοντά σου ὅλως ἤ πτωχός ὑπάρχῃς λίαν