171

καθορᾶν τε καί προσκυνεῖν καθάπερ τούς ἐνδόξους˙ τό τοῖς τυφλοῖς ὡσαύτως δέ τήν τιμήν ἀπονέμειν ὡς ἀνωθεν ὁρῶντός μου πάντων ἀνθρώπων πράξεις καί ταῦτα δι᾿ἐμέ ποιεῖν, ἅπερ καί πάλιν γράφε. Τό μή ἔχειν κατά τινος ὅλως ἐν τῇ καρδίᾳ μέχρι ψιλῆς κινήσεως ἤ μικρᾶς ὑπονοίας˙ τό εὔχεσθαι ἀπό ψυχῆς μετά πόνου καρδίας ἐκ συμπαθείας τούς εἰς σέ ἁμαρτάνοντας πάντας, ὡσαύτως καί τούς εἰς ἐμέ τά τοιαῦτα τολμῶντας, μετά δακρύων ἐξαιτῶν ἐπιστροφήν τήν τούτων˙ τό εὐλογεῖν μεθ᾿ ἅμα δέ τούς σέ καταρωμένους καί ἐπαινεῖν τούς φθόνῳ σέ ἀεί λοιδορουμένους καί τούς ἐπηρεάζοντας ὡς εὐεργέτας ἔχειν, τούς δέ μή καθυπείκοντας μήθ᾿ ὑπακούοντάς σου, ὡς ὅλως ἀρνουμένους με τόν ἑαυτῶν ∆εσπότην, θρηνεῖν καί κλαίειν συνεχῶς˙ οὕς νουθετῶν μή παύσῃ. Ὁ γάρ ὑμᾶς δεχόμενος ἐμέ δέχεται, εἶπον, καί ὁ ἀκούων δέ ὑμῶν πάντως ἐμοῦ ἀκούει˙ (305) ὁ δέ μή τρόμῳ τούς ὑμῶν λόγους καί παραινέσεις δεχόμενος καί ἐκπληρῶν αὐτούς μέχρι θανάτου, οὐ μή μου κοινωνήσειε δόξης τῆς αἰωνίου, οὐ μή καταγήσεται σύν τῷ ἐσταυρωμένῳ, ἐμοί τῷ ὑπακούσαντι Πατρί μέχρι θανάτου, οὐ μή σταθῇ ἐκ δεξιῶν, οὐ μή συγκληρονόμος τῶν σταυρωσάντων ἑαυτούς γένηται ὁ τοιοῦτος. Λοιπόν μή παύσῃ νουθετῶν, λοιπόν μή παύσῃ κλαίων, λοιπόν μή παύσῃ τήν αὐτῶν ἐκζητῶν σωτηρίαν, ἵνα εἰ ὑπακούσωσι καί εἰ ἐπιστραφῶσιν, ἕξεις αὐτούς ὡς ἀδελφούς, κερδήσεις τά σά μέλη καί προσαγάγεις μοι αὐτούς ὑπηκόους γνησίους, ἵνα κἀγώ εἰσδέξωμαι διά σοῦ καί δοξάσω καί τῷ ἐμῷ σύν σοί Πατρί προσενέγκω ὡς δῶρα. Εἰ δέ μή ἀπαρνήσονται θελήματα οἰκεῖα, εἰ μή καταφρονήσουσι ψυχῶν αὐτῶν, ὡς εἶπον, εἰ μή νεκροί γνήσονται θελήμασιν οἰκείοις καί σοῦ ἐν τῷ θελήματι ζήσονται ἐν τῷ βίῳ διά τοῦ σοῦ τό θέλημα τό ἐμόν ἐκπληροῦντες, οὐκ ἀπολέσεις σου μισθόν, οὐ στερηθήσῃ τούτου, ἀλλά διπλοῦν σοι ἀνθ᾿ ἁπλοῦ τοῦτον ἐγώ παρέξω, ὅτι καί μή εἰσακουόμενος οὐκ ἀπέστης τοῦ λέγειν, ἀλλά καί μᾶλλον ἐμισοῦ καί μᾶλλον ἀπεστρέφου καί ἐβδελύσσου παρ᾿ αὐτῶν, ὡς ἐγώ ἐμισήθην ποτέ καί νῦν δέ δι᾿ αὐτῶν καί τῶν τούτοις ὁμοίων. ∆ιά τοιούτων βούλομαι ἔργων με θεραπεύειν, διά τοιούτων σπούδαζε καί τῶν τούτοις ὁμοίων εὐαρεστεῖν μοι˙ τούτοις γάρ ἐπευφραίνομαι λίαν. Μή προτιμήσῃς τό ἀργεῖν μηδέ προκρίνῃς ὅλως ὑπέρ ψυχῆς ὠφέλειαν ἄλλο τι τῶν ἐν κόσμῳ. (306) Τί γάρ ὠφεληθήσεται ὁ κερδαίνων τόν κόσμον