Sermo II .

Venite ad me e tc.

Dicebam heri, quod Dominus Iesus Christus invitat invitatione perfecta ad praesentem solemnitatem, et invitat ad coenam, ad crucem e t ad requiem. Invitat autem invitatione ad coenam pro die hesterna, invitatione ad crucem pro die hodierna, quae est Vene ris; et invitat invitatione ad requiem pro die sabbati. De prima invitatione aliquid diximus pro modulo paupertatis nostrae; modo dicemus de invitatione ad crucem. Dura res est invitatio ad crucem, et difficile est persuadere istam invitationem nisi devotis animabus; et nisi cum devotione suscipiatur, verbum Dei stultitia est iis qui pereunt etc. Sed si de cruce aliquid volumus dicere, indigemus divina visitatione Ideo in principio etc.

Venite etc Sicut dixi, Dominus invitat primo ad refectionem; secundo, ad crucem; tertio, ad requiem; et nobilissime facit, quia, si invitaret ad nudam crucem., hoc esset terribile; ideo praemittit refectionem et tertio subiungit requiem, secundo interponit crucem, cum dicit : Tollite iugum meum etc. Rectissime Spiritus sanctus in veteri Testamento et in novo utitur verbis figurativis, quia mysteria, quanto profundius investigantur, tanto profundiora inveniuntur Et quia in verbis sacrae Scripturae multiplex invenitur sententia, ideo ad cratem invitat nos Spiritus sanctus sub metaphora iugi. Et secundum hoc invitamur ad crucem, primo tanquam ad obedientiae iugum; secundo, tanquam ad sapientiae librum; tertio, tanquam ad armaturam protectionis; et quarto, tanquam ad virgam potentiae. Crux Christi debet tolli in obedientiae iugo, ut humiliemur in conversatione; in sapientiae libro, ut erudiamur in contemplatione ; in armatura protectionis, qua tueantur in tentatione; in virga potentiae qua subleve ntur in tribulatione.

I. primo dico, si volumus honeste conversari oportet, nos tollere crucem ut obedientiae iugum, ut humiliemus nos Istud iugum non portavit Adam circa lignum scientiae boni et mali , unde convenit sibi illud: A saeculo confregisti iugum meum, dixisti: Non serviam.

Confregit enim istud iugum per praevaricationem; et sicut inobedientia et praevaricatio illius fuit nobis causa perditionis, sic obedientia crucis Christi fuit causa salutis; factus enim est obediens usque ad mortem, mortem autem crucis; et statuit Dominus, salutem per obedientiam in cruce reparari. Dicit igitur Christus: Tollite e tc., quasi dicat: nolite sequi Adae inobedientiam, sed me, qui tuli iugum obedientiae. Et non videatur nobis asperum portare hoc iugum, quia dicit Ieremias : Bonum est viro, cum portaverit iugum Domini ab adolescentia sua. Sedebit solitarius et tacebit, quia levavit super se. Ponet in pulvere os suum. Saturabitur opprobriis.

De Christo et Christiano intelligitur, quod qui crucem accipit humilietur in conspectu Dei et proximi. Sed contemptor Dei et proximi non portat crucem Christi, et talis humiliabitur in futuro coram Deo; econtra qui hic humiliatur coram Deo exaltabitur; unde beatus Petrus: Humiliamini sub potenti manu Dei, ut vos exaltet in tempore visitationis.

Debet enim homo humiliari inse; unde Propheta: Ponet in pulvere os suum et saturabitur opprobriis, scilicet considerando vilitatem.

Item, debet humiliari in conspectu mundi; unde sequitur: Dabit percutienti se maxillam, id est, omnibus ludibriis se exponet; Psalmus : Bonum mihi, quia humiliasti me etc. Et discipulis dixit Dominus: Si quis vult post me venire, abneget semetipsum et tollat crucem suam et sequatur me. Se ipsum abnegare est se ipsum nihil reputare Sed quomodo fit hoc? Certe, ut homo tollat crucem suam. Ad istam crucem invitat beatus Petrus in prima Canonica sua : Christus, inquit, passus est pro nobis, vobis relinquens exemplum, ut sequamini vestigia eius. Sed quae sunt vestigia Christi? Certe, exinanitio sui sub se ipso, humiliatio sub Deo et despectio coram toto mundo. Quantum ad primum dicitur de Christo: Exinanivit semetipsum, formam servi accipiens etc. Christus, qui purissimum et nobilissimum esse habuit, se exinanivit, et primus homo se exaltavit. Quantum ad secundum dicitur de Christo: Humiliavit se, factus obediens etc. Quantum ad tertium dicitur: mortem autem crucis. Haec fuit coram toto mundo detestabilis mors. Ideo, si salvari volumus, oportet, quod cum Christo crucem tollamus, non in angaria, sed spontanea voluntate et tunc iugum Domini suave est, salutiferum et gloriosum, si sponte feratur.

Primo dico, si spontanea voluntate tollamus crucem Christi, est nobis iugum Domini suave; unde in Evangelio : Iugum me um suave est , et onus meum leve.

Secundo est salutiferum; unde in Luca : Si quis vult post me venire, abneget semetipsum et tollat crucem suam, id est per voluntariam obedientiam ; et alibi: Qui voluerit animam suam salvam facere perdet illam .

Tertio est iugum Domini gloriosum; unde Apostolus: Mihi absit gloriari nisi in cruce Domini nostri Jesu Christi etc. Gregorius: " Sicut superbi honoribus, sic humiles in sua despectione gratulantur ".

Si autem crux Christi in angaria tollitur, est iugum asperum, mortale et ignominiosum; quod significatur in Marco , ubi dicitur: Angariaverunt praetereuntem quempiam, Simonem Cyrenaeum, venientem de villa, patrem Alexandri et Rufi. Tria sunt genera hominum, qui portant crucem in angaria; scilicet qui aeterna despiciunt, temporalia concupiscunt et qui carnaliter vivunt. Nota istas conditiones in Simone Cyrenaeo. Qui aeterna despiciunt tangit ibi: Angariaverunt praetereuntem q uempiam Simonem .

Simon pr aeteriens est ille qui aeterna despicit; et talis non reficitur in cruce Christi ; unde Gregorius: " Cor, quod in aeternitate fixum non est, omni mutabilitate mutabilius est ".

Illos qui terrena concupiscunt tangit ibi: venientem de villa . Istorum imitatores sunt hodie multi, de quibus Apostolus : Multi amb ula nt, q uos saepe dicebam vobis, nunc autem et flens dico, inimicos crucis Christi, quorum Deus venter est, et gloria in confusione ipsorum, qui terrena sapiunt.

Aratrum iunctum iugo habet dispositionem, ut portet fructum; sic homo continue portans crucem Christi reportat fructum; unde in Evangelio: Nemo mittens manum ad aratrum et respiciens retro, aptus est regno Dei.

Ideo, si volumus sancte onerari, oportet tollere crucem Christi tanquam obedientiae iugum.

II. Secundo, si volamus spiritualia contemplari, oportet tollere crucem ut librum , quo erudiamur; de quo libro in Deuteronomio : Tollite librum istum et ponite eum in latere arcae foederis Domini.

Arca foederis Domini est beata Virgo, in qua omnia arcana sunt recondita. Liber sapientiae est Christus, qui scriptus est intus apud Patrem, cum sit ars omnipotentis Dei; et foris, quando carnem assumsit. Iste liber non est apertus nisi in cruce; istum librum debemus tollere, ut intelligamus arcana sapientiae Dei.

Iste liber designatur per librum Moysi, de quo dicitur, quod accipiens Moyses sanguinem vitulorum et hircorum cum aqua et lana coccinea et hyssopo, ipsum quoque librum et omnem populum aspersit.

Christus enim aspersus est sanguine emanante per sudorem et flagellationem, et sanguine manante e duabus manibus et duobus pedibus et latere ipsius Et isto sanguine omnis populus christianus est aspersus.

Iste liber signatus est sigillis septem et apertus per internecionem Agni; unde in Apocalypsi: Vidi in dextra sedentis super thronum librum scriptum intus et foris, signatum sigillis septem. Et vidi Agnum fortem etc.; sequitur: Dignus es, Domine, accipere librum et aperire signacula eius.

Septem sigill o sunt septem considerationes passionis Christi, quas circa dominicam passionem debet quilibet considerare Prima consideratio est, quod Christus fuit morte damnatus post multas ventilationes ; unde convenit ei illud : Causa tua quasi impii iudicata; et in libro Sapientiae: Morte turpissima condemnemus eum.

Secunda consideratio passionis Christi est, quod fuit opprobriis affectus. Quis posset explicare, quae et qualia opprobria ei facta fuerunt in domo Caiphae, quando velata est eius facies et sputis illita, quando flectebant coram eo genua, dicentes deridendo: Ave, re x Iudaeorum. Tunc potuit dicere: Ego sum vermis et non homo, opprobrium hominum et abiectio plebis. Omnes videntes me deriserunt me, loculi sunt labiis et moverunt caput; Isaias: Vidimus eum, et non erat aspectus, et desideravimus eum, despectum et novissimum virorum.

Tertia consideratio est, quod fuit conviciis lacessitus, quoniam vocaverunt eum seductorem et blasphematorem, dicentes : Vah, qui destruis templum Dei et in triduo illud reaedificas ! Omnes infuriati sunt in ipsum et blasphemaverunt eum, dicentes: Alios salvos fecit, se ipsum non potest salvum facere. Tunc potuit dicere Christus: Adversum me loquebantur qui bibebant vinum etc. Et factum est in opprobrium mihi.

Quarta consideratio est, quod fuit vinculis ligatus et flagellatus , ita ut sanguis deguttaret; Psalmus : Fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis. Qui hoc diligenter consideraret paratus esset omnia ludibria pro Christo sustinere

Quinta consideratio est, quod vestimentis fuit spoliatus; Psalmus: Diviserunt sibi vestimenta mea etc.; unde nudus fuit iste qui vestivit lilia agri .

Sexta consideratio est, quod fuit clavis transfossus et in medio latronum suspensus Eius passio fuit durior quam alienius hominis, quia eius complexio tenerr ima fuit, similiter et nervi; Psalmus : Foderunt manus meas et pedes meos, dinumeraverunt omnia ossa mea; Isaias: Vulner a. tus est propter iniquitates nostras, attritus est propter scelera nostra.

Ultima consideratio passionis Christi est, quod fuit felle et aceto potatus; Psalmus : Dederunt in escam meam fel etc. Ioannes dicit, quod ibi consummata est passio; unde ubi incepit transgressio, ibi consummata est redemptio.

Ista debemus frequenter reducere ad memoriam; Ieremias : Recordare paupertatis et transgressionis meae, absinthii et fellis. Patet modo, quomodo iste liber signatus est sigillis septem.

Iste est liber noster, et qui respicit eum abhorret eum; qui autem perscrutatur eum interius delectatur in eo. In isto libro scripta est tota sapientia Christi; unde impletum est in eo illud Ieremiae : Tolle volumen libri, et scribes in eo omnia verba, quae loculus sum tibi. Sed quid scriptum sit in illo, narrat Ezechiel: Manus missa ad me, in qua erat involutus liber, et scriptae erant in eo lamentationes et carmen et vae. In isto autem libro tria scripta sunt: primum est, qualiter peccatum debemus odire; secundum est, qualiter debemus Deum diligere; tertium est, qualiter iudicium debemus formidare. Videte, quomodo ista addiscimus. Si attendamus causam passionis Christi, addiscimus peccatum odire; si attendamus personam patientis , addiscimus Deum diligere; si attendamus passionis utilitatem, addiscimus iudicium formidare.

Primo dico, si attendamus causam passionis Christi, addiscimus peccatum odire. Quae fuit causa passionis Christi? Certe peccatum. Peccatum autem non venit in animam nisi propter amorem inordinatum temporalium potestatum, aut temporalium celsitudinum, aut temporalium honorum, sive temporalium gloriarum sive laudum, aut quietum, aut divitiarum, aut libidinum aut epulationum.

In septem istis tota praevaricatio humana consistit. Propter inordinatum amorem temporalium potestatum efficimur elati; propter amorem inordinatum temporalium celsitudinum efficimur inanis gloriae cupidi sive ambitiosi; propter amorem inordinatum temporalium honorum efficimur invidi; propter amorem inordinatum temporalium laudum sive gloriarum efficimur irati; propter amorem quietum, accidiosi; propter amorem divitiarum, avari; propter amorem libidinum, luxuriosi; propter amorem inordinatum epulationum efficimur gulosi. Haec sunt septem capita draconis introducta in orbem terrarum.

Modo Dominus noster Iesus Christus, qui medicus magnus est et venit solvere opera diaboli, voluit primo damnari et morte adiudicari ad expiandam humanam nequitiam; secundo, ad expiandam humanam arrogantiam voluit opprobriis affici; tertio, ad expiandam humanam invidiam voluit conviciis lacessiri; quarto, ad expiandam humanam neg ligentiam voluit ligari et flagellari ; quinto, ad expiandam humanam avaritiam voluit in cruce denudari; sexto, ad expiandam luxuriam voluit crucifigi et clavis transfigi; septimo, ad expiandam humanam gulositatem voluit felle et aceto potari.

Videte, quantum debemus peccatum odire. Deus Pater tradidit Filium suum crucifigendum propter peccatum destruendum Qui igitur modo peccant Christum iterum crucifigunt. Unde Apostolus : Irrit am quis faciens legem Moysi sine ulla miseratione d uobus vel trib us testibus moritur. Quanto magis putatis deteriora mereri supplicia qui Filium Dei conculcaverit et sanguinem testamenti pollutum duxerit? Docemur igitur hic summo horrore vitare peccatum. Si poneretur in optione cuiuslibet, utrum potius vellet crucifigi, vel quod Christus crucifigeretur; credo, quod quilibet in persona sua eligere t potius crucifigi; sed Christus pro peccato crucifixus est: igitur qui modo peccat Christum iterato crucifigit. Unde Apostolus ad Hebraeos: Rursum crucifigentes sibimetipsis Filium Dei et ostentui habentes. Si igitur consideremus causam passionis Christi, addiscimus vitare peccatum.

Secundo, si consideremus personam patientis, addiscimus, qualiter debemus Deum diligere. In Isaia dicitur de Christo: Quis est iste qui venit de Edom, tinctis vestibus de Bosra, aspersus sanguine ? Certe, hic est dulcissimus, unigenitus Dei Filius, quem Deus dare voluit pro nobis ad crucifigendum. Item, in Apocalypsi: Dilexit nos et lavit nos a peccatis nostris in sa nguine suo. Hic est Rex excelsus, gloriosus, benedictus, omnipotens, opulentus sempiternus et plenus iucunditate Rex excelsus voluit morte condemnari; Rex gloriosus, opprobriis affici; Rex benedictus, blasphemari; Rex omnipotens, flagellari, ligari et caedi; et Rex opulentus, nudari; Rex sempiternus crucifigi, et Rex plenus iucunditate voluit amaricari pro te salvando

Morte, dico, voluit condemnari, et tu versa vice debes velle morte condemnari pro ipso; quia opprobriis voluit affici, ideo et tu pro ipso debes velle affici opprobriis; et quia Rex benedictus voluit blasphemari, ideo et tu convicia crucis non debes abhorrere; et quia Rex omnipotens voluit flagellari, ideo et tu flagella non debes abhorrere paupertatis; et quia pro nobis est crucifixus, igitur et tu non debes timere vulnera et inedias pro ipso sustinere . Ecce , qualis commutatio ! Tradidit se pro vermiculo; quomodo ergo nos non debemus nos tradere pro Christo? Propter hoc dicit Dominus in Canticis : Pone me ut signaculum su per cor tu um ut signaculum super brachium tuum, quia fortisut mors dilectio, dura sicut infernus aemulatio.

Qui frequenter legeret librum istum Sapientiae multum inflammaretur ad amorem Dei. Beatus Franciscus pauper fuit et frequenter istum librum legit, ita quod cor inflammatum habuit supra modum; quod bene patuit. Habuit enim stigmata Crucifixi impressa in manibus et pedibus et latere. Et Apostolus Paulus bene habuit cor inflammatum; unde dixit : Non enim iudicavi, me scire aliquid inter vos nisi Iesum Christum, et hunc crucifixum. Christo, inquit, confixus sum cruci. Vivo autem, iam non ego, vivit vero in me Christus.

Debe mus igitur frequenter legere (hunc) librum Sapientiae et considerare personam patientis, ut addiscamus Christum diligere.

Tertia pars libri Sapientiae est, in qua docemur formidare iudicium, si attendamus utilitatem passionis. Sed quae est ista utilitas ? Ad quid scriptus est liber iste? Certe, ut nos liberaret a sempiterna reprobatione, a sempiterna confusione, maledictione, servitute, egestate sive pauperie, a sempiterna calamitate a sempiterna amaritudine.

Primo, dico, Christus morte est damnatus, ut nos liberaret a sempiterna damnatione sive reprobatione; secundo, opprobriis est affectus, ut nos liberaret a sempiterna confusione; tertio, ut nos liberaret a sempiterna maledictione, conviciis est lacessitus; quarto, est flagellatus et vinculis ligatus, ut nos liberaret a sempiterna servitute; quinto, est nudatus, ut nos liberaret a sempiterna pauperie; sexto, est crucifixus, ut nos liberaret a sempiterna calamitate; septimo, felle et aceto est potatus, ut nos liberaret a sempiterna amaritudine .

Impossibile est ista evadere, nisi sentias aliquid de cruce. Sola crux potest te liberare Feras istud signum in extremo examine, quando libri aperientur, quoniam liber vitae indicabit, liber conscientiae accusabit; necesse est tunc, quod liber crucis excuset te, si vis salvari ; aliter oportet, quod aeternaliter reproberis, quod avertat Deus.

Necessarium igitur est, quod addiscimus timere , si volumus aeternam damnationem evadere, quia, ut dicit Sapientia, initium sapientiae, tim or Domini; odium peccati et formidatio iudicii est progressus; amor Sapientiae aeternae est consummatio.

Multi istum librum tenent clausum et sunt insipientes, quia non ponunt ipsum ante oculos nisi in morte. Optimum est semper in cruce meditari. Nullus est, qui possit pervenire ad intelligentiam Scripturarum nisi per crucem, quia in cruce est manna et unctio. Crux est clavis David , per quam arca testamenti aperitur et religatur; Christus dicitur Unctus, et a Christo dicimur Christiani, et ab Uncto uncti. Sic igitur debemus secundo tollere crucem Christi ut librum Sapientiae, in quo contemplemur.

III. Tertio, si volumus in certamine protegi, debemus tollere crucem ut armaturam, qua nos defendamus; unde beatus Petrus: Christo in carne pass o, et vos eadem cogitatione armamini. Crux Christi est armatura ad expugnandum diabolum, mundum et corpus proprium Istos tres hostes habemus et contra istos tres hostes habemus tria bella, scilicet bellum campestre, civile et intestinum ; et vincuntur per virtutem crucis; unde crux Christi significatur per baculum David, hastam Saulis et gladium Goliae

Primo dico, crux Christi est armatura ad impugnandum diabolum in bello campestri; unde significatur per baculum David, de quo in libro Regum: Tulit David baculum suum, quem semper habebat in manibus, et elegit sibi quinque limpidissimos lapides de torrente et interfecit Philisthaeum.

Philisthaeus, id est diabolus, qui pro sua superbia genus humanum impugnavit et de ipso triumphavit; venit David, id est manu fortis, id est Christus, accepit baculum crucis cum quinque lapidibus limpidissimis de torrente, id est cum quinque vulneribus dominicae passionis, et diabolum superavit et prostravit, et maxime in plaga lateris, quae significatur per plagam, quam fecit David Philisthaeo in fronte Ei sicut Christus baculo crucis et quinque lapidibus, id est vulneribus, triumphavit; sic, quando diabolus nos infestat et tentat, debemus recurrere ad crucem Iste est nobilis baculus, qui de diabolo facit triumphare. Si invocamus Trinitatem, non timet diabolus, sed si invocatur Christus crucifixus, statim expavescit, et aufertur ei posse per crucem .

Exemplum habemus de hoc. Accidit, non est diu, quidam iuvenes lascivi iuxta Narbonem ludebant in navi. Venit mulier quaedam in navi et fecit signum crucis in fronte; tunc illi deriserunt ipsam, dicentes: Ecce, quod ista mulier timet et confidit in signo crucis. Post modicum omnes iuvenes sunt submersi, et sola mulier evasit, quia signata fuit signo crucis. Unde in Apocalypsi dictum est Angelis, quibus datum est nocere terrae et mari, dicens: Nolite nocere terrae et mari neque arboribus, quoadusque signemus servos Dei nostri in frontibus eorum; et tunc amplius non potuerunt nocere eis.

Secundo est crux Christi armatura ad impugnandum mundum in bello civili; et secundum hoc significatur per hastam Saulis; unde in libro Regum dicitur Abisai: Tolle hastam, quae est ad caput Saulis, et scyphum aquae etc. Saul, qui fuit primo rex a Deo electus et postea reprobatus, significat populum Iudaicum, qui primo fuit Domino acceptus, postea paravit crucem Salvatori suo. Saul quaesivit David in domo sua, et David ludebat, et factus est spiritus Domini malus in Saul, et voluit interficere David, et casso vulnere perlata est lancea in parietem.

David manu tortis significat Christum; Saul rex reprobatus, significat populum Iudaicum, qui reprobatus est a Domino et voluit interficere Dominum; sed illaeso Domino, perlata est lancea i n parietem, quia Divinitas nullatenus nihil mali passa est . Sed cum dormiret Saul, ablata est ei lancea. Hasta ista est crux Christi, quae primo fuit apud Iudaeos, sed imperator Constantinus transtulit ipsam ad Christianos Saul, qui dormit, significat populum Iudaicum, qui adhuc dormit In ista pugna contra mundum crux Christi divisionem facit inter nos et mundum Sine hasta ista omnes currimus ad infernum.

Tertio est crux Christi armatura ad impugnandum corpus proprium; et sic significatur per gladium Philisthaei; de quo in libro Regum : Achimelech dixit ad David: Ecce, hic gladius Goliath Philisthaei, quem percussisti in valle Terebinthi, est involutus pallio post Ephod. Si vis tollere, tolle.

Gladius Goliath est crux Christi, per quam diabolus est superatus; et tu, si vis pugnare contra corpus proprium, accipias gladium Goliath, quo David, id est Christus, superavit Goliath, id est diabolum, etaccingere gladio isto crucifigendo carnem tuam, quia qui Christi sunt carnem suam crucifixerunt cum vitiis et concupiscentiis; Psalmus: Accingere gladio tuo super femur tuum etc.

IV. Quarto debemus tollere crucem Christi ut virgam potentiae, qua sustentamur in tribulatione; Psalmus : Virga tua et baculus tuus, ipsa me consolata sunt.

Haec est virga Moysi et est tollenda primo, quia est flagellatrix rebellium, unde Moysi dictum est: Tolle virgam tuam et proiice eam coram Pharaone in terram, ac vertetur i n colubrum.

Virga ista est crux Christi, quae omnes rebelles flagellat. Quis est ergo, qui libenter nolit flagellari cum Christo, si velit consolari ? Haec virga serpentes magorum devoravit et Aegyptios flagellavit.

Secundo est crux Christi liberatrix fidelium; unde in Exodo dixit Dominus Moysi: Tu autem eleva virgam tuam et extende manum tuam super mare et divide illud, ut gradiantur filii Israel in medio mari per siccum . Quando aliqui sunt in amaritudine tribulationis, debe nt reducere ad memoriam crucem Christi, et omnis amaritudo convertetur in dulcorem. Unde cum Moyses percussisset mare virga, transierunt filii Israel per siccum in medio. Similiter ad memoriam crucis omnis amaritudo tribulationis sedatur. Quod significatur in libro Exodi , cum filii Israel invenerunt aquas amaras, ex

i mpositi one ligni sunt dulcoratae

Similiter ex consideratione crucis Christi omnis amaritudo tentationi ; sedatur Unde Bernardus: Si attendamus verbum bonum, nullo modo gravabimus. Bonus, inquit, miles quae sua sunt non sentit, dum benigni ducis signa intuetur

Quidam Religiosus valde fuit tentatus; apparuit ei Dominus et ostendit ei latus suum , et ex tunc dulcorem et fortitudinem accepit, ita quod nunquam postea fuit lassatus Apostolus : Recogitate eum qui talem sustinuit a peccatoribus adversus temetipsum contradictionem, ut ne. fatigemini animis vestris deficientes.

Tertio est crux Christi consolatrix afflictorum; u nde in Exodo dicitur, quod Moyses virga, qua percussit mare, percussit petram, et egressa est aqua. Nos non possumus educere aquam lacrymarum nisi per virtutem crucis. Secundum philosophum lapis adamantinus sanguine hirci frangitur

Sed quidam habent cor ita durum, quod etiam ad memoriam crucis non mollitur, cum tamen, Christo passo, petraescissaesunt , et m onumenta sunt aperta . In libro Numerorum dicitur, quod Moyses, cum percuteret petram, prima vice non exivit aqua; similiter non secunda vice, quia dubitavit de virtute Dei; tertia vice eduxit aquam. Similiter multi sunt indevoti, qui non exaudiuntur prima vice nec secunda vice propter defectum fidei; sed qui clamant cum confidentia et devotione cordis exaudiuntur in tribulatione et afflictione et recipiunt consolationem. Debemus igitur clamare ad Dominum cum cordis compunctione et mentis devotione, et recipiemus consolationem Unde de Christo dixit Apostolus : Cum clamore valido et lacrymis offerens, exauditus est pro sua reverentia. Rogabimus ergo Dominum etc.