Sermo V .

Item, sermo fratris Bonaventurae in Conventu de Arimino, coram Fratribus.

Eiice ancillam et filium eius; non enim heres erit filius ancillae cum filio liberae, ad Galatas quarto .

In verbis istis notatur definitiva sententia sive discretio filiorum genuinae a filiis concubinae sub metaphora filii ancillae et filii liberae, quorum primus de domo excluditur et hereditate privatur, secundus hereditatem sortitur. Et tanguntur hic tria circa concubinae filios, scilicet divinae protectionis subtractio, et hoc nota in nomine sive verbo electionis; enormis mentis captivatio, et hoc nota in nomine ancillationis et servitutis; hereditatis caelestis amissio, et hoc nota in nomine hereditate privati et hereditate dolati.

I. Circa primum nota, quod ad considerandum, quam malum sit eiici et amarum a facie Creatoris, possumus manuduci per considerationem oppositi Nam, cum Deus sit: maiestas nobilissima, ideo anima, heres Dei sui, habet nobilitari et extolli per sursumactionem desideriorum; potestas virtuosissima, ideo anima habet sua omnipotentia roborari et solidari per cohaesionem omnium virium; bonitas suavissima, ideo anima habet eius suavitate refici et delectari per degustationem aeternorum charismatum; veritas speciosissima, ideo anima habet eo illuminari et speciosa effici per contemplationem fontalium claritatum.

Et per oppositum ille qui ejicitur, incurrit necessario : vilitatem conditionis in statu; Ieremiae octavo : Erunt in sterquilinium super faciem terrae etc, in universis locis, ad quae eieci eos.

Imbecillitatem operationis in effectu; Ieremiae quinquagesimo : Grex dispersus Israel, leones eiecer unt eum etc.

Egestatem consolationis in affectu; Iudicum undecimo: Eiecerunt Iephte, dicentes: Heres in domo patris nostri esse non poteris, quia de altera matre natus es etc.

Caecitatem erroris in intellectu; Matthaei vigesimo quinto dicitur de servo inutili: Eiicite eum in tenebras exteriores etc.

II. Quantum ad secundum nota, quod ancillaris sive servilis conditio detestabilis reputatur et ignominiosa, quia est: laboriosa propter defectum affectionis sive delectationis, quocontra Genesis vigesimo nono : Servivit Iacob pro Rachel septem annis, et videbantur illi pau ci dies prae amoris magnitudine etc.

Trepida propter metum punitionis, quocontra ad Romanos octavo: Non enim accepistis spiritum servitutis iterum in timore.

Inculta et sordida propter studium sive exercitium vilificationis; Iob trigesimo: Squalentes calamitate et miseria etc.

Tristis et moesta propter opprobrium acceptationis (?); Exodi primo : Ad amari tudi nem perducebant vitam eorum operibus duris luti et lateris omnique famulatu etc.

III. Quantum ad tertium nota, quod hereditas aeterna, qua privatur malus et dotetur bonus, est e contrario: quieta propter sempiternitatem pacis et gloriae; Psalmus : Cum dederit dilectis suis somnum, ecce, hereditas Domini, filii; merces, fructus ventris.

Secura propter dignitatem libertatis et amicitiae; Ecclesiastici vigesimo quarto: In ''hereditate Domini morabor, et in plenitudine sanctorum detentio mea.

Speciosa propter claritatem sanctitatum et munditiae; Ieremiae tertio: Ponam te in filios et tribuam tibi terram desiderabilem, hereditatem praeclaram. ''

Amoena propter deliciositatem suavitatis et laetitiae; Isaiae quinquagesimo quarto : Fundabo te in sapphiris e tc. Haec est hereditas servorum Domini etc.