Sermo IV .

Item sermo fratris Bonaventurae apud Assistam, ad populum.

Iesus abscondit se et exivit de templo, Ioannis octavo.

In verbis his circa Christum-hominem ad aedificationem fidelium duo describuntur: primum est mira humilitas in ostensione exempli ; secundum est vera tranquillit as in patientia animi. Primum, ibi: Iesus abscondit se; secundum, ibi: et exivit de templo.

Circa totum nota, quod abscondit se Christus tripliciter, et prima absconsio est misericordiae et pietatis; secunda, iustitiae et aequitatis; tertia, amicitiae et familiaritatis. Abscondit ergo se pie in incarnatione sive in descensione in utero virginali, abscondendo scilicet suam maiestatem sub pallio nostrae humilitatis vel humanitatis; Lucae secundo : Et pannis eum involvit et reclinavit eum in praesepio.

Suam veritatem sub umbraculo nostrae opacitatis; Lucae secundo: Invenietis infantem pannis involutum et positum in praesepio.

Suam ubertatem sub tugurio nostrae paupertatis; Matthaei octavo: Vulpes foveae habent et volucres caeli nidos; Filius autem hominis non habet, ubi caput reclinet.

Secundo , iuste in gratiae subtractione a peccatorum coetu miserabili, occultando se ab arrogantibus et praesumtuosis; Psalmus : Longe a peccatoribus salus.

Ab oppressoribus et malitiosis; Proverbiorum tertio: Abominatio Domini est omnis illusor .

Tertio, dispensative in iustorum probatione utili, latendo et occultando ab eis suam maiestatem, ut magis timeatur; Exodi trigesimo tertio : Videbis posteriora mea, faciem autem meam videre non poteris.

Suam veritatem, ut diligentius requiratur; Iob trigesimo quarto: Ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum ?

Suam suavitatem , ut avidius desideretur; Isaiae vigesimo sexto: Anima mea desideravit te in nocte .