66. De sancta Gertrude.

Ad Matutinum.
1. Gertrudis, virgo nobilis
Regali ex progenie,
In lege a cunabulis
Meditans die ac nocte ;
Mater eius amabilis
Eam imbuebat pie,
Documenta ut habilis
Commendabat memoriae.

Ad Primam.
2. Puella pulchra facie
A iuvene adamatur,
A quo magnae divitiae
Et honores praesentantur ;
Non celebrantur nuptiae,
Prout imaginabatur,
Sed tamquam immunditiae
A virgine contemnuntur.

Ad Tertiam.

3. Super te ignis descendit
Divinus, quando orabas,
Et amore te accendit,
Quo plus Deum diligebas ;
Mater te Domino dedit,
Cui corde serviebas,
Deus in te sic se fudit,
Quod bibliam tu sciebas.

Ad Sextam.

4. Tu exemplar sanctitatis
Fuisti religiosae,
Nam ut ancilla subditis
Serviebas amorose,
Superbis et non prostratis
Se gerentes vitiose
Dabas stimulum salutis,
Ut agerent virtuose.

Ad Nonam.

5. Praelaturae tu cessisti,
Ut soli Deo vacares,
Altum statum reliquisti,
Ut te plus humiliares,
Wolfetrudem praefecisti,
Ut humilem exaltares,
Sic Christo te conformasti,
Unde sanctior appares.

Ad Vesperas.

6. Spiritu tu praescivisti
Finem tuum imminere
Et tunc tegi voluisti
Cilicio et cinere,
Sic astantes docuisti
Recessum ab itinere,
Dum spiritum commendasti
Manu Dei continere.

Ad Completorium.

7. Pro te Deus suscitavit
Homines vita privatos,
A carcere liberavit
Taetro dure captivatos,
Ignem a domo fugavit
Post tuum sanctum obitum,
Puellam illuminavit,
Et sic pro te fecit multum.