37. De s. Angelo Custode.

Ad Matutinum.

1. Tu, qui es notitia

doctus matutina,
Quam in verbo conspicis,

aurem nunc inclina
Mentemque illumina

sacra medicina,
Imple tibi creditum

caelesti doctrina.

Ad Primam.

2. Prima norma traditur

timor filialis,
Hunc imprime fortiter,

inest tibi talis,
Servilem mox abice,

retrahe a malis,
Sic commissum refice

et fove sub alis.

Ad Tertiam.

3. Tertia petitio,

quam tibi praesento,
Ut in fide instruas

me pro fundamento,
Intra, extra munias

ubique iuvando,
Ut amicus protegas

me omni momento.

Ad Sextam.
4. Arce, quaeso, daemonem
nunc meridianum
Et constanter prohibe
diram eius manum,
Sume scutum protinus,
non sit tibi vanum,
Subverte insidias
hostemque profanum.

Ad Nonam.
5. Nonus ordo, cuius es,
ad hoc deputatur,
Mentem meam excitet,

ut ab omni labe
Sincere refugiens

ad bonum trahatur,
Sic et vitam dirige,
quam fiens praestolatur.

Ad Vesperas.
6. Tu nosti veraciter
luce vespertina,
Quae desunt utilia,
da mihi, festina
Ministrando prospera,

adversa declina,
Hoc tibi officium
dat virtus divina.

Ad Completorium.
7. Ultimo cum fuerit
haec vita completa,
Confer patrocinium
in mortis dieta,
Prostra hostem perfidum

ut fortis athleta,
Testis sis propitius
in finali meta.

Conclusio.
8. Eia, ergo, inclite,

claram tenens vultum,
Haec, quae tibi offero
nunc devoto cultu,
Fac vivam pacifice
hic sine tumultu,
Et, ubi laetitia,
remoto singultu.