Lectio 5

Chrysostomus in ioannem.

Ex virtute sermonum christi interim martha lucrata est luctus dissolutionem: ea enim quae ad magistrum erat devotio non permittebat eam sentire praesentia, quae luctum inducere poterant; unde dicitur et cum haec dixisset, abiit, et vocavit mariam sororem suam silentio. Augustinus in ioannem. Advertendum, quod suppressam vocem silentium nuncupavit: nam quomodo siluit, cum subdatur dicens: magister adest, et vocat te? chrysostomus in ioannem. Ideo autem occulte sororem vocat: si enim scivissent Iudaei christum advenire, recessissent, et non fuissent testes miraculi.

Augustinus. Advertendum etiam, quemadmodum evangelista non dixerit ubi, vel quando, vel quomodo mariam dominus vocaverit, ut hoc in verbis marthae potius intelligeretur, narrationis brevitate servata. Theophylactus. Sive etiam ipsam christi praesentiam vocationem reputavit, quasi dicat: inexcusabile est ut eo praesente tu non exeas obviam ipsi.

Chrysostomus. Omnibus autem assidentibus, illa lugens et plangens non expectavit ad se venire magistrum, neque dignitatem servavit, neque a luctu detenta est; sed surgens confestim obviavit; unde sequitur illa ut audivit, surrexit cito, et venit ad eum. Augustinus.

Ex quo patet quod non illam praevenisset martha, si ei notus fuisset adventus iesu.

Sequitur nondum enim venerat iesus in castellum: sed erat adhuc in illo loco ubi occurrerat ei martha. Chrysostomus.

Vacantius enim ibat, ut non videatur inicere seipsum miraculo, sed rogari ab aliis. Hoc igitur vult occulte evangelista insinuare: aut quia cito currebat, ut anticiparet eum venientem. Venit autem non sola, sed omnes trahens Iudaeos; unde sequitur Iudaei igitur qui erant in domo cum ea, et consolabantur eam, cum vidissent mariam quia cito surrexit et exiit, secuti sunt eam, dicentes, quia vadit ad monumentum ut ploret ibi. Augustinus.

Hoc pertinuit ad evangelistam narrare, ut videamus quae occasio fuerit quod plures ibi essent quando Lazarus resuscitatus est; ut tam grande miraculum quatriduani mortui resurgentis testes plures inveniret.

Sequitur maria ergo cum venisset ubi erat iesus, videns eum, cecidit ad pedes eius. Chrysostomus. Ferventior haec sorore erat: non enim turbam verecundata est, nec suspicionem timuit quam de christo Iudaei habebant, cum aliqui inimicorum christi interessent; sed omnia contempsit humana praesente magistro, et soli se dabat ei qui ad magistrum honori.

Theophylactus. Quamvis etiam se diminute videbatur habere, dicens domine, si fuisses hic, frater meus non fuisset mortuus.

Alcuinus. Quasi dicat: dum nobiscum praesens fuisti, non morbus, non infirmitas aliqua apparere ausa est, apud quas vita noverat habitare sive hospitari.

Augustinus de verb. Dom..

O infidelis conventio. Te adhuc posito in saeculo Lazarus amicus moritur. Si amicus moritur, inimicus quid patietur? parum est si non tibi soli superi serviunt; ecce tuum dilectum inferi rapuerunt. Beda. Non autem omnia dixit maria quae martha protulerat: quia consueto hominum more lacrymis non omnia quae voluit et in animo habuit, proferre potuit.