225. Planctus Ecclcsiae.

I.

1. Ad te, Domine, levavi

animae praeeordia,
In te, Domine, speravi

Tota cum fiducia,
Ad te, Domine, clamavi

Ego, flens ecclesia.

2. Bone Deus, te actore

Concepi et genui,
Sacro scripturarum rore

Natam prolem ablui,
Sed nunc me replent moerore

Nati semimortui.

3. Cum enim unicus Deus,

Sic est fides unica,
Unicusque sponsus meus,

Spes ecclesiastica,
Crescit tamen pharisaeus

Et pestis schismatica.

4. Divisa flet hierarchia,
Quam formarat gratia,

Nam, plena olim sophia
Salutari, Graecia

Romana relicta via
Secedit per devia.

5. Erant enim Philippenses
Pauli quondam filii,

Erant Thessalonicenses,
Galati, Corinthii,

Absunt Graeci, Colossenses,
Vatum olim socii.

6. Fletibus genae funduntur
Et corda suspiriis,

Dum epistolae leguntur
Pauli factae studiis,

Quae praefatis diriguntur
Lapsis nunc ecclesiis.

7. Gratae quidem sunt scripturae,

Sed amari tituli,
Dum ex his tantae jacturae

Memorantur populi,
Quod cadunt tot creaturae,

Tot Christi vernaculi.

8. Heu me, secti sunt Alani,
Jasones, Iberii,
Jacobitae, Nubiani

Et qui restant Tyrii,
Armeni, Georgiani
Vicinique Ziquii.

9. Indi quidem baptizantur,
Qui, quamvis innumeri,

Non accedunt nec vocantur
Ad sedem clavigeri,

Sed sub causa conversantur
Johannis presbyteri.

10. Kalendas ritus Graecorum,
Fidem et consilia
Sequitur gens Bulgarorum

Et gentes de Jascia
Populique Ruthenorum
Cunctique de Servia.

11. Lapsi sunt Nestoriani

Decepti fallacia,
Nulla quaerunt Africani

Romana judicia
Ignotique sunt Farfani

Mixti cum perfidia.

12. Misere patriarchales

Quatuor ecclesiae,
Quae ut bases cathedrales

Substabant primariae,
Ut arbores autumnales

Substant ignominiae.

13. Nam Jerosolymitana
Et urbs Antiochiae,

Constantinopolitana
Et urbs Alexandriae,

Calcantur gente profana,
Nequam, plena rabie.

14. O Deus, cur Christiana
Plebs ita diffinditurl?

Cur deserta via plana
Per asperas graditur,

Cur gens angelis germana
Tot malis subjicitur?

15. Porro talem dissuturam

Graviorem sentio,
Quia curatorum curam

Modicam adspicio,
Vix est, qui contra jactoam

Penset de remedio.

16. Quare vivunt tot perversi

Latentes haeretici,
Inter fideles dispersi

Ut lupi malefici?
Et qui videntur conversi,

Raro sunt catholici.

17. Rei secant Ariani

Divinam essentiam,

Confundunt Sabelliani
Personarum gloriam,

Negantque Pelagiani
Operantem gratiam.

18. Stoici mundi naturam,

Formam et substantiam

Deum dicunt et figuram
Ejus circumstantiam,

Facturae praestant culturam,
Factori blasphemiam.

19. Tabefacti Manichaei

Duos Deos praedicant,

Corporea quidem rei
Fore Dei judicant,

Ceteraque boni Dei,
Quae magis magnificant.

20. Valdenses vociferantes

Diversis erroribus
Meos praelatos causantur

De perversis moribus,
Suos tantum arbitrantur

Fungi posse clavibus.

21. Xristo sicut Christiani
Hic omnes se offerant,

Tamen ad errores vanos
Damnandi se conferunt,

Quos culpae tamquam insanos
Ad inferna deferunt.

22. Zeli quidem tui telis
Sauciata crucior,

Multis in membris fidelis
In multis concrucior,

Fioque sine medelis
Jugiter amarior.

II.

23. Animales Saraceni

Mittunt in me gladios,

Multa pravitate pleni
Meos necant filios,

Et ut domini terreni
Faciunt exitios.

24. Bethlem sanctam rapuere,
Peremerunt incolas,
Jerusalem foedavere,

Violarunt violas,
Moschctas ibi fecere,
Fugarunt Christicolas.

25. Cleri festa non honorant,
Campana non tinniunt,

Viae sanctae Sion plorant,
Nam plebes non veniunt,

Salvatorem non adorant,
Qui loca custodiunt.

26. Dolorem Turci auxerunt

In arcu et ascia,
Qui me moestam expulerunt

De minori Asia,
Ubi paucos reliquerunt

De Christi familia.

27. Ephesina et Smyrnensis
Migrarunt ecclesiae,

Pergami, Thyathirensis,
Sardis, Laodiciae,

Sola Philadelphiensis
Perseverat hodie.

28. Fractae sunt ecclesiarum
Aedes et altaria,
Pulsa sunt inde missarum

Quaeque sacrificia,
Et pastoris animarum
Fugata memoria.

29. Gutta ligat membra mea
Et spasmus vecordiae,

Nam nec spata Maccabaea
Nec verbo scientiae

Arma vinco Cananaea
Minorum potentiae.

30. Hebet mens, fides miratur,
Quod hae sint ecclesiae,
Quibus salus destinatur,
Pax et fructus gratiae
Apocalipsisque datur,
Privatae sint specie.

31. Istis magistri scripsere
Petrus, Paulus, aquila,

Istis dogmata dedere
Praeceptaque rutila,

Ista nunc evanuere
Ut figmenta nubila,

32. Karitas refrigerata

Venit prope nihilum,

Iniquitas augmentata
Sanctis aufert jubilum,

Candelabra sunt sublata
Propter culpam vigilum.

33. Longe Deus me fecisti
Meis a benevolis,

Solamenque subtraxisti
Concessum apostolis,

Hinc inde circumdedisti
Me multis malevolis.

34. Mei praelati pomposi

Tument ut hydropici,
Quidam volunt spiritosi

Videri magnifici,
Quidamque deliciosi
Sunt ut paralytici.

35. Nequam sunt religiosi

Multi sine foedere,
Multi literis ventosi

Sine legis opere
Et multi, qui sunt exosi,

Volunt pie vivere.
36. Omnes, quaesuasunt, quaerunt,

Non ea, quae Domini,
Omnes vota contulerunt

Tam carni quam sanguini,
Omnes in his exarserunt

Clericorum animi.
37. Principes nimis elati

Minus sunt pacifici,
Dediti cupiditati,

In dando parvifici,
Non intendunt aequitati

Principes tyrannici.
38. Quo iverunt margaritae

De locis Aegypticis,
Viri sanctissimae vitae

De mille coenobiis,
Cessarunt anachoritae

Non relictis filiis.
39. Religio viduata

Talium solatio,
Nimis est refrigerata

Ab orandi studio,
Ad mundi mores laxata

Multis est fastidio.

40. Sanctus, sanctus, sanctus Deus.

Meas vide lacrimas,
Deficit spiritus meus,

Mori cernens animas,
Infelix gaudet Judaeus

Videns tot res pessimas.

41. Tutor pie pupillorum,
Segregatos congrega,

Ovile orthodoxorum
Truncatum redintegra,

Seminatores errorum
Ab electis segrega.

42. Unum da cor in credendo

Christum invocantibus,
Unum os in confitendo

Exclusis erroribus,
Animam in diligendo

Una cum operibus.
43. Xristianis pacem praesta,

Cuncta tolle schismata,
Sana vulnera funesta,

Deauge charismata,
Jucunda largire festa

Et jucunda sabbata.
44. Zyma purga vitiorum,

Da virtutum azyma,
Statum meum fac decorum

Data praebens optima,
Fontem ostende bonorum,

Quo fruatur anima.