67. De Gaudiis BMV.

1. Gaude, virgo mater Christi,
Quae de sancto concepisti

Spiritu mirifice,
Gabrieli credidisti,
Praemunita quae fuisti

Caritatis indice.
Verbo sancto mox repleta
Spe conceptus eras laeta,

Propter hanc laetitiam,
Virgo pia, sic impleta,
Veniente vitae meta

Me ducas ad gloriam.
2. Gaude, quia salvatorem
Naturalem contra morem

Peperisti, domina;
Tuae laudis ad honorem
Me praesenta peccatorem

Tua cum familia.
Tu de partu laeta tali
Mihi luce sis finali

Salus et solatium,
Ne sim flammae gehennali
Pro reatu criminali

Datus ad supplicium.
3. Gaude, postquam te turbavit
Et dolorem provocavit

Sequens nati passio,
Te laetam post restauravit,
Laetiorem reformavit

Christi resurrectio.

Virgo plena pietate,
Refulgentis novitate

Laeta me laetifica,
Nec oppressum gravitate
Ne repelli sinas a te

Loca ad lucifera.
4. Gaude, virgo, dum scandebat,
Quem scandentem subvehebat

Nubes super sidera,
Astra tenens eligebat
Sedem dignam, qua sedebat

Dei patris dextera.
Propter ejus elevamen
Atque tuum consolamen

Tua post gravamina
In extremis adjuvamen
Et ruinae relevamen

Confer mihi, domina.

5. Gaude, quae tunc laetabavis,

Dum in coelum levabaris,

Spes salutis hominum,
Quorum noxam recordaris
Et pro quibus deprecaris

Incessanter Dominum.
Tu medela noxae dirae,
Mihi velis subvenire

Mortis in itinere
Et cum dies erit irae,
Quam quis nequit praeterire,

Noli me relinquere.