105. Ad B. Mariam V.

1. Gloriosa mater Dei,
Spes salutis, porta spei,
Medicina cordis rei,
Miserere, precor mei.

2. Vita turpis, sorde plenus,
Culpae gerens omne genus,
Peccatorum triste foenus,
Porro pauper et egenus.

3. Fundamenta mortis jeci,
Vix respiro, jam defeci,
Sed abyssus cordis caeci
Non resistit tuae preci.

4. Prece potes reparare,

Quod horrescit mens amare,
Nec reatus potest stare,
Pro quo velis supplicare.

5. Horret quidem status mentis,
Dignam videns se tormentis,
Nostri vultum praesidentis
Fletu placet et lamentis.

6. Sed reatus linguam ligat,
Stuporatus cor fatigat,
Rationis lux caligat,
Nec ros bonus mentem ligat.

7. In profundum maris veni,
Mergor aestu sub effreni,
Ni respectus me sereni
Consolatur aura leni.

8. Ergo, mater pietatis,
Templum facta pietatis,
Ne desperem sub peccatis,
Motum seda tempestatis.

9. Tempestatis seda motam
Et coelesti rore lotum
Fac me rursus Deo notum,
Novans in me cor devotum.

10. Spiritalis medicina,

Solve linguam, cor inclina,
Ut resurgens a ruina
Mens levetur ad divina.

11. Solvat laudem lingua cultus,
Cor se fundat in singultus,
Nec hostiles ad assultus
Frangat ope tua fultus.

12. Sed in ore peccatoris
Habet parum laus favoris,
Nisi tergat vis amoris
Mentis culpas, sordes oris.

13. Non hoc ego dignus bono,
Spem profectus in te pono,
Tuo Christus fiat dono
Nostrae laudis laetus sono.

14. Sic detersa labe fraudis
Hymnum dicam sacrae laudis,
Audit Christus, quos exaudis,
Aures claudit, quibus claudis.

15. Ergo, mater, roga natum,
Ne nos damnet ob reatum,
Sed post opus consummatum
Finem ducat ad beatum.