99. De B. Maria V.

1. Ave, verbum ens in principio,
Caro factum pudoris gremio,
Fac, quod fraglet praesens laudatio
Et placeris parvo praeconio.

2. Et tu, stella maris eximia,
Mater patris et nati filia,
Laude, precor, reple praecordia,
Cum sis laudis mirae materia.

3. Virgo David orta progenie,
Dola liguam hanc imperitiae
In sonantis lyram placentiae,
Ut jam psallat manu munditiae.

4. Prolis David parens eximia,
Plectrum plices in laude propria,
Laudis tuae docens magnalia,
Quibus coeli resultant atria.

5. Salutata eoelesti nuntio
Grravidaris divino radio,
Sed cum venter gravescit filio
Laurearis vernanti lilio.

6. Quae conceptu sola non laberis,
Partu poena nulla deprimeris,
Vim naturae, virgo, transgrederis,
Natum gignens vi casti foederis.

7. Ut aurora, virgo, progrederis,
Solem tenens coelum efficeris,
Paradisus praedigue diceris,
Cum hunc vitae fructum protuleris.

8. Solem verum dum sinu retines,
Dum regiras, moves et sustines,
Omni coelo tu quia praemines,
Centrum, sphaeram claudis et contines.

9. Florem foves, adolescentula,
Quo reflorent venusta saecula,
Flore fulgens, o virgo, virgula,
Te tellurem prompsit haec primula.

10. Sertum tibi facis de lilio,

Quod assumis de sinu proprio,
Quorum cernens te lucis legio
Veneratur supplex religio.

11. Eja, virgo, quae sic pro homine
Deum trahis a coeli cardine,
Nos sublimes de terrae turbine
Infulando eoelesti lumine.

12. Jesum ad nos cum ipsa traxeris,
Nos ad ipsum recte conduxeris,
Velis ergo, quod clemens poteris,
Et aeternam laudem lucrabreris.

13. Ipsum Deum fulgentem superis
Vinctum, virgo, traxisti miseris,
Et cum implet, quodcunque jusseris,
Nonne dea deorum diceris?

14. Grates tibi, quae tuo munere
Mihi dones ista recolere,
Et indigno jam dignum dicere,
Cujus coelum laus transit libere.