PRIORUM ANALYTICORUM

 LIBER I

 TRACTATUS I

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III. Quid est propositio.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XI.

 CAPUT XII.

 caput XIII.

 CAPUT XIV.

 CAPUT XV.

 TRACTATUS II. DE GENERATIONE SYLLOGISMORUM IN FIGURA.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XI.

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XIV.

 TRACTATUS III

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 TRACTATUS IV

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XI.

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XIV.

 CAPUT XV.

 CAPUT XVI.

 CAPUT XVII.

 CAPUT XVIII.

 CAPUT XIX.

 CAPUT XX.

 CAPUT XXI.

 CAPUT XXII.

 CAPUT XXIII.

 CAPUT XXIV.

 CAPUT XXV.

 CAPUT XXVI.

 CAPUT XXVII

 CAPUT XXVIII.

 CAPUT XXIX.

 TRACTATUS V

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 TRACTATUS VI

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 TRACTATUS VII

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XI.

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XIV.

 TRACTATUS VIII

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 TRACTATUS IX

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 LIBER II PRIORUM ANALYTICORUM.

 TRACTATUS I

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 TRACTATUS II

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 TRACTATUS III

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 TRACTATUS IV

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 TRACTATUS V

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 TRACTATUS VI

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 TRACTATUS VII

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

CAPUT VII.

De errore sive difficultate resolutionis propositionis in terminos propter reduplicationem.

Antequam determinetur difficultas reduplicationis, sive quae provenit ex reduplicatione medii super extrema, utile est scire quid sit reduplicatio, et qualiter , debeat fieri. Dicamus igitur quod reduplicatio est iterata enuntiatio medii super extremum, ut notetur causa inhaerentiae praedicati in subjecto : et ideo reduplicatio proprietas est a praedicato inchoans, et in subjectum procedens, et in ipso manifestans causam inhaerentiae praedicati. Propter quod in syllogismo medii quidem . est reduplicari : sed reduplicatio ad praedicatum quod est majus extremum debet fieri, sic, homo est animal in quantum homo. Secus autem est de distributione quae inchoat dividendo a partibus subjecti, et terminat sic divisas in receptionem praedicati : et ideo subjecto semper additur in syllogismis .Unde idem dicit reduplicatio quod haec conditio, secundum quod ipsum : homo enim?est animal secundum quod ipse est homo, et secundum nomen refert subjectum super praedicatum, ut determinetur inhaerentia praedicati secundum causam. Propter quod praedicatum non potest reduplicari, quia locutio erit falsa : si enim homo esset animal vel secundum quod animal, vel secundum quod ipsum animal, sequeretur quod homo esset omne animal. Hoc igitur est reduplicatio, et ista est utilitas reduplicationis. His habitis, ostendamus qualiter fit reduplicatio medii in primae figurae syllogismis.

Dicamus igitur cum Aristotele quod reduplicatum in propositionibus syllogismorum primae figurae medium ipsum sub reduplicatione ad primam sive ad majorem extremitatem est ponendum, et non est reduplicatio medii medio quod in prima propositione subjectum est adjungenda. Dico autem hoc explanando, ut si fiat in terminis syllogismus concludens, quoniam justitiae est disciplina, quoniam bonum, hoc est, secundum quod bonum : tunc illa reduplicatio (quoniam bonum vel in eo quod bonum) ad primam extre- . mitatem est ponenda. Sit enim a extremitas adjuncta sibi reduplicatione, et sit disciplina, quoniam bonum sive in quantum bonum. Id autem in quo est b medium dicatur bonum absolute non conjuncta sibi reduplicatione. Ergo tali facta terminorum positione a verum est praedicari de B, nam boni est disciplina quoniam bonum sive in quantum bonum : sed etiam b de c dicetur tali facta positione : nam justitia est quod bonum est perse, et non per accidens : et hic syllogismus sic formatur, omne bonum est disciplinatum quoniam bonum vel secundum quod bonum : justitia est bcnum : ergo justitia est disciplinatum quoniam bonum. Sic ergo fit resolutio propositionum in tres terminos, ut major terminus sit praedicatum primae propositionis juncta sibi reduplicatione medii, et medium sit absolutum, et etiam minor extremitas.

Si autem ad b, hoc est, ad medium ponatur sive jungatur haec reduplicatio, quoniam bonum, non erit syllogismus ;

nam a quidem major extremitas verum erit de b, quia verum est quod bonum quoniam bonum est disciplinatum, b autem de c minori extremitate in secunda propositione non erit verum : bonum enim quoniam vel secundum quod bonum praedicari quidem de jutitia falsum est : quia sic justitia esset omne bonum, quod falsum est. Et etiam est non intelligibile: quia sequeretur quod idem esset causa suiipsius, quod non est intelligibile : reduplicatio enim dicit causam, quae si poneretur ad medium, notaretur quod medium esset causa suiipsius.

Similiter autem est si in syllogismo aliquo ostendatur sive concludatur, quod salubre est disciplinatum quoniam bonum, sive secundum quod bonum, talis syllogimus fiat reduplicatione medii juncta cum majori extremitate, sic omne bonum est disciplinatum, quoniam bonum, sive secundum quod bonum : omne salubre bonum: ergo omne salubre disciplinatum in quantum bonum. In istis autem terminis disciplinatum non denominatur a disciplina quae est disciplinalis scientia, sed a disciplina quae est moris ordinatio et compositio : et hoc in Graeco expressius est quia disciplinalis scientia dicitur Graece AdminBookmark : disciplina autem moris

Graece dicitur AdminBookmark . Similiter autem fit in syllogismo in quo concluditur, quod hircocervus est opinabilis in eo quod non existens, et formatur sic, non existens est ens opinabile in eo quod non existens : hircocervus est non existens : ergo hircocervus est ens opinabile in eo quod non existens : in quantum enim non existens non est ens secundum veritatem, sed secundum opinionem solam. Similiter autem est in syllogismo in quo concluditur, quod homo corruptibile aliquid est in eo quod sensibile aliquid est, et formatur sic, sensibile est corruptibile in eo quod sensibile : homo autem sensibile : ergo homo corruptibile in eo quod sensibile. In omnibus enim praedicatis vel dictis syllogisticarum propositionum ad extremum (hoc est, ad majus extremum quod simpliciter extremum dicitur) reduplicatio medii semper ponenda et jungenda est. Quia si reduplicatio jungatur ad medium : tunc in prima figura faciet minorem falsam : quia reduplicatio significat quod terminus cui adjungitur, universaliter tenetur : et ideo cum medium in prima figura sit praedicatum minoris propositionis, oporteret quod praedicatum minoris propositionis universaliter referretur ad subjectum, sicut si dicatur, quod justitia est bonum in quantum bonum, oporteret quod justitia essetomne bonum, quod falsum est. Quando autem in majori propositione reduplicatio medii fit sic, omne bonum in quantum bonum est disciplinatum, non significatur quod medium universaliter accipiendum est sub majori extremitate : et hoc est conveniens et non falsificat propositionem.

Adhuc autem notandum quod quamvis syllogismus fiat cum reduplicatione medii super majorem extremitatem, et cum reduplicatione minoris supra medium, sicut in sequenti ostendetur capitulo, tamen non potest fieri in aliqua figurarum syllogismus cum reduplicatione majoris extremitatis. Et hujus causa est : quia in omni figura concluditur major extremitas de minori, et oportet quod in conclusione reduplicaretur praedicatum supra subjectum, quod est contra naturam et positionem reduplicationis, sicut jam paulo ante determinatum est. Adhuc autem si fieret reduplicatio majoris extremitatis supra medium, tunc in prima et in tertia figura fieret reduplicatio praedicati supra subjectum, quod jam dictum est esse non posse. In secunda etiam figura non potest major extremitas (licet subjiciatur) reduplicari supra medium in utraque propositione, eo quod subjecta majoris et minoris oppositionem habent in secunda figura.

Attendendum etiam quod quamvis non sint positi in exemplis inductis nisi syllogismi affirmativi, fit tamen etiam reduplicatio tam medii quam minoris extremitatis etiam in negativis. Et de reduplicatione medii est hoc exemplum : nullum

eligendum est malum in quantum eligendum : omne bonum est eligendum : ergo nullum bonum est malum in quantum eligendum. Exemplum autem reduplicationis terminorum extremitatis est illud : nullum corpus in quantum aegrum est sanum : omne aegrum est corpus : ergo nullum aegrum est sanum in quantum aegrum. De negativis enim et aliis modis reduplicationis fieri non oportet specialem mentionem : quia in affirmativis qui dicti sunt, omnes alii modi possunt intelligi : non enim difficile est formare hujusmodi syllogismos.