Nonne Deo subjecta erit anima mea ? ab ipso enim salutare meum.
Nam et ipse Deus meus et salutaris meus ; susceptor meus, non movebor amplius.
Quousque irruitis in hominem ? interficitis universi vos, tamquam parieti inclinato et maceriae depulsae ?
Verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere ; cucurri in siti ; ore suo benedicebant, et corde suo maledicebant.
Verumtamen Deo subjecta esto, anima mea, quoniam ab ipso patientia mea ;
quia ipse Deus meus et salvator meus, adjutor meus, non emigrabo.
In Deo salutare meum et gloria mea ; Deus auxilii mei, et spes mea in Deo est.
Sperate in eo, omnis congregatio populi ; effundite coram illo corda vestra ; Deus adjutor noster in aeternum.
Verumtamen vani filii hominum, mendaces filii hominum in stateris, ut decipiant ipsi de vanitate in idipsum.
Nolite sperare in iniquitate, et rapinas nolite concupiscere ; divitiae si affluant, nolite cor apponere.
Semel locutus est Deus ; duo haec audivi : quia potestas Dei est,
et tibi, Domine, misericordia : quia tu reddes unicuique juxta opera sua.