DUBIUM.

1. Sed videtur esse falsum, quod dicit : quia sicut dicitur in primo cap. Caelestis hierarchiae : " Impossibile est aliter no " " bis divinum radium superlucere, nisi " varietate sacrorum velaminum circum velatum : " ergo videtur, quod in statu viae non possumus nudam veritatem divinam inspicere.

2. Praeterea, Omnis effusio fit ad aliquid aliud : et ita videtur falsum dicere, quod fons sit effusus ad seipsum.

3. Praeterea, Philosophus probat in VIII Physicorum ,quod " nihil est movens seipsum : " ergo falsum dicit,quod est per se mobile.

4. Praeterea quaeritur, secundum quid sumuntur illa quatuor quae dicit.

5. Praeterea, Diversorum cognoscentium sunt diversae cognitiones : et ita videtur quod una non sit omnium cognitio.

Sed dicendum ad primum, quod quantum ad principium contemplationis, oportet quod in statu viae per symbola luceat nobis radius divinae veritatis : sed in fine per symbola in ipsam nudam veritatem venimus.

Ad secundum dicendum, quod dicitur fons effusus ad se : quia non habet aliud principium suae effusionis, sed a se sibi est : vel a se, quia in simile sibi secundum formam effunditur : quia aqua est ejusdem rationis in fluvio et in fonte. Vel potest referri ad emanationem perso-

narum in divinis, in quibus Pater fundit Filium non extra suam substantiam,

Ad tertium dicendum, quod translator male transtulit : posuit enim potentiam passivam loco activae : unde per se mo-bile idem est quod per se movens, non motum ab alio : vel dicitur per se mobile, secundum quod procedit per effectus, in quibus est similitudo suorum attributorum, sicut in libro de Divinis nominibus dictum est.

Ad quartum dicendum, quod ipsa divina veritas potest considerari secundum suam essentiam, et sic dicit virtutem simplicem, in quantum est prima : vel secundum potestatem, et sic dicit per se mobilem : vel quantum ad operationem, et sic dicit per se operantem : vel ad proprietatem consequentem omnia, et sic dicit seipsam non relinquentem.

Ad quintum dicendum, quod dicitur una cognitio omnium cognitionum divina cognitio quantum ad se, in quantum ipse cognoscendo se cognoscit omnia alia, quia est principium uniuscujusque rei vel etiam omnium cognitionum quibus alia cognoscunt : et dicitur una cognitio omnium cognitionum sicut principium efficientis et forma universalis existentis a qua fluit omnis cognitio : quia quae sunt in multis, oportet inveniri in uno primo a quo omnia alia fluunt.