DIVISIO ET EXPOSITIO TEXTUS.

Deinde (sig. 14) arguit eum de hoc quod erraverat : et circa haec tria facit. Primo ostendit ex praecepto legis, et exemplo Angelorum, quod etiam quae justa in. se sunt, non est justum cuilibet exsequi. Secundo ostendit quae justa exsequi debeat Demophilus, ibi (sig. 15) Demophilus autem, etc. Tertio ostendit quorum sit

alta justa exsequi, ibi (g 16), Tibi autem divini ministri et istis, etc.

Dicit ergo primo (sig. 14), quod quamvis (ut dictum est) justum sit reprehendi malum sacerdotem, non tamen fuit justum, quod Demophilus monachus eum castigaret : quia lex divina praecipit, Deuter. XVI, 20, quod justa non quolibet modo, sed juste mandentur exsecutioni : et hoc fit quando datur unicuique secundum meritum suum, a quibus convenit dare secundum dignitatem et ordinem suum, non ab aliis : sicut justum est, quod Angelis distribuantur divinae illuminationes et divina officia secundum eorum proportionem : sed non est justum, ut determinentur eis a nobis, sed e contrario : et etiam in Angelis per superiores determinantur inferioribus, et non e converso..

Deinde (sig. 15) dicit, quod Demophilo justum est ut exsequatur justa in vires animae : et hoc erit, quando supponit aliquis vires rationi : tunc enim reddit rationi quod sibi debetur, scilicet dominium, et aliis subjectionem. Et ponit exemplum : sicut si litigaret servus in foro contra dominum, aut filius contra patrem, aut minor contra seniorem, impie faceremus si non auxiliaremur domino, et patri et seniori, quamvis eis subjecti etiam ab ipsis injuriam passi essent : multo magis debemus verecundari, quando in pugna inferiorum virtutum contra rationem, non juvamus rationem, restituentes eam in dignitatem divinam sibi a Deo collatam. Et quia talem justitiam quisque in seipso debet exercere, Paulus I ad Tim. III , 5, dicit, quod non debet superponi ad custodiam Ecclesiae Dei, qui domui suae non praefuit bene : quia qui seipsum bene ordinat, potest unum hominem bene ordinare : et qui unum ordinat, et domum potest : et qui domum, et civitatem : et qui civitatem, ei gentem breviter, ut dicitur Lucae, XVI, 10 : Qui fidelis est in minimo, et in majori fidelis erit : et e contrario.

Sciendum vero, quod ista translatio, et etiam antiqua in hoc loco vitiosa est : quia transtulerunt loco rationis, verbum, vel sermonem : quia AdminBookmark apud Graecos utrumque significat. Et in fine concludit, quod suum erat determinare de viribus animae : quod justum est.