DUBIUM.

1. Sed videtur hoc esse falsum : haec enim sunt opposita, dictum et ineffabile, et intellectum et ignotum : sed opposita non sunt vera de eodem : ergo falsum dicit.

2. Praeterea, Super illud Isa. liii, 8 : Generationem ejus quis enarrabit ? dicit Hieronymus quod " si intelligatur de " generatione aeterna, quis, ponitur pro " impossibili : si autem intelligatur de " generatione temporali, quis, ponitur " pro difficili: " sed quod difficile est, fieri potest: ergo ipsius Incarnatio dici potest.

3. Praeterea, Christus fuit unius rationis in humanitate cum aliis hominibus qui sunt dicibiles : sed quod est unius rationis cum dicibili, est etiam dicibile : ergo Christi Incarnatio est effabilis.

Sed dicendum, quod humana natura in Christo potest dupliciter considerari, aut in se, et secundum quod est substantia quaedam, et sic est ejusdem rationis cum humana natura, quae est in aliis hominibus, et dici et effari potest : si autem consideretur secundum quod ipsa est alterum membrum unionis, " cum illa " compositio inexplicabilis sit, quae non " est partium ratio, " ut dicit Augustinus, quia divina natura non potest esse pars, cum omnis pars sit imperfecta, nec etiam humana natura, quia completa est, erit ineffabilis et non intelligibilis, quia inveniuntur in ea plura quae sunt contra principia, ex quibus accipimus rerum scientiam, scilicet quod sit unum suppositum divisarum naturarum, scilicet genere et specie differentium, et multa hujusmodi.

Ad primum ergo dicendum, quod dicitur secundum quid, et est simpliciter ineffabile, et haec non sunt opposita.

Ad secundum dicendum, quod Hieronymus dicit generationem humanam, genealogiam, quae descendit a Patribus : et non loquitur de ipsa Incarnatione.

Ad tertium dicendum, quod naturam humanam in Christo, secundum quod consideratur ut alterum extremum unionis, circumincedunt proprietates divinae, quamvis non misceantur, et sic est supra alios homines, ut in sequenti epistola plenius patebit.