First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
quasque s mplices Presbyteri imper- tiri non possunt, nisi de Episcopi auctoritate; aliae vero invocativae, quas Sacerdotes quilibet impertiri possunt: primae quemdam sacrum characterem obiecto tribuunt, illud- que inter res sacras collocant; non ita vero benedictiones invocativae, quibus protectionem divinam aut specialem aliquem divinum favorem in obiectum, quo fideles uti volunt, Sacerdotes adprecantur, ut eo sine ullo animae vel corporis periculo utantur; ita sunt ex. gr. benedi- ctiones coronarum, candelarum etc.
Porro Coemeterii benedictio E- piscopis reservatur, (1) eaque pe- ragi ab simplici Presbytero potest de mandato tantum Episcopi; qua de causa benedictio eiusmodi est consecrativa, et locum sacrum effi- cit; e contra fovearum benedictio a quolibet Sacerdote fieri potest, sine ullo Episcopi mandato; hinc invocativa censetur et est; (2 ) quod etiam patet ex diversitate precum
73
(1) Porro quod Coemeteria ab Episcopo benedictionem reciperent, habemus ex. saeculo VI testimonium apud S. Gregorium Thuronenscm Episcopum, D e G l o r i a C o n f e s s o rum C a p . 1 0 6 qui cum rogasset Abbatissam Monasterii Pictaviensis ut terrae committeret Radegundam Reginam, illa respondit: Q u i d faciemus, si Epi- scopus urbis non adveneiit? Quia locus ille, in quo sepeliri debet, non est sacer- dotali benedictione saeratus? Tunc cives et reliqui viri honorati, qui ad exequias beatae reginae convenerant imperant parvitati meae , dicentes : Praesume de cha- ritate fratris tui, et benedic altare illud. Confidimus enim de eius benevolentia, quod molestimi non ferat si feceris, sed magis giatiam referat. Praesume, preca- mur, ut caro sancta sepulturae reddatur. Et sic ab illis iniunctus, altare in cel- lula ipsa sacravi. M i g n e P a t r o l . Lat. Tom. 71. c o l . 9 0 6 . Ex hoc porro testi- monio intelligimus, coemeteria et sacrari debuisse, et in eis altare fuisse, quo pro defunctis sacrum litaretur.
(2) Cf. Suarez D e r e l i g i o n e T r a c t . III. l i b . IV. c a p . XIV. n. 1. Quarti T r a c t a t u s d e S a c r i s b e n e d i c t i o n i b u s , n n . 3, 4. aliosque.
3) Cf. eruditissimas Ephemerides Gallicas Nouvelle Revue Théologique Tom. XI. paci. 388, et alibi.
quae in eiusmodi benedictionibus adhibentur, seu ipsarum benedictio- num differentia. (3) Cum itaque, ut propositam quaestionem absolva- mus, fovearum benedictio consecra- tiva non sit, neque locum sacrum efficiat, per iniectionem in ea in- terdicti cadaveris , non polluitur, neque hinc ulla excommunicatio in curri tu r.
Verum in coemeterio quolibet, etiam non benedillo ab Episcopo catholicarum familiarum monumen- ta et sepulchra existunt, in quibus illius familiae defuncti recondun- lur: quid ergo si in illis aliquis si- ve dome^licus, sive haereticus ex- traneus sepelietur?
Ex dictis profecto responsio pa- tet: Si enim sepulchrum illud ab Episcopo benedictionem accepit, cum sacrum evaserit, excommuni- catio ab illis incurritur, qui in eo haeretici vel interdicti cuiusvis ca- daver recondunt; si vero a simpli- ci Sacerdote benedictum fuerit, cum