First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
ALIPHANA 277
Municipium in hoc negotio primas partes habuisse ait Episcopus; et Pedemontii civitas, decem circiter animarum millibus constans, plures clarissimas familias recenset, quae aegerrime ferrent inspicere Canonicos exutos insignibus lapsu annorum duodecim adhibitis. Canonicos autem singulos lau- davit Antistes, alios natalium nobilitate, alios praeclaris , quibus nitent vitae meritis. Et ideo Collegiatae petitionem enixe commendavit.
Cum autem ad pacem servandam insignium distinctio inter Cathedralis Capitulum et Collegiatae sit absolute ne- cessaria, hinc Capituli cathedralis petitionem aequam et canonicorum merita, ea esse dixit Episcopus , ut gratiam mereantur. Alia plura circa eorum merita omittendo, ani- madvertebam ab eorum consilio et opera maxime repetere quidquid in Dioecesis utilitatem ipse perageret, ideoque eo- rum preces etiam atque etiam commendabat ut gratitudinis ac benevolentiae, qua ipsos prosequebatur, signum aliquod exhiberet.
Disserens vero de petitione Canonicorum Collegiatae SSmae Annuntiatae, qui Regis ac Episcopi concessionem nihili facientes, modo iisdem insignibus donari exoptarent, edicebat ipsos potiori ratione hac gratia dignos censendos, quia eorumdem agendi ratio exerit ecclesiasticum zelum, et S. Sedis iuribus debitum obsequium. Praeconium agens E- piscopus horum quoque canonicorum, ait, inferiores aliis ca- nonicis haud esse habendos, praeclara ob merita istorum prae- cipue erga Seminarium. Illud enim ab eadem Collegiata re- ctorem et confessarios et professores pene gratis habet.
Quibus litteris acceptis, in plenariis EE. P P . comitiis diei 24 Aprilis 1875 huiusmodi causa disceptata fuit, et proposito dubio « An et quomodo excipiendae sint preces tum Collegiatarum, tum Cathedralis Ecclesiae in casu » responsum fuit « Dilata ». Hac tamen adhibita mitiori re- scripti formula, EE. P P . demandarunt Ordinario significari oblatis precibus haud esse indulgendum, ne potrahatur, ac quodammodo honestari videatur abusus insignium huiusmodi