First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
108 VENETIARUM
nim vanum et superfluum visum est disceptare de iustitia aut iniustitia Laudi, basis petitionum Dominici, perspecta processus nullitate.
Quoad meritum principale autem, accurata expositio facta fuit pro Emis Iudicibus. Quibus patefactum etiam fuit, d. Petrum enarrasse quod maxima quaestionum pars quas nunc novo Dominicus subiicere vellet iudicio, iam definita fuit per alias sententias tribunalium civilium, in rem iudi- catam transactas. Per quas sententias, Dominicum debitorem esse Petri constabat. Qua de re etiam ex hoc capite Lau- dum nullitate laboraret, quia interdictum omnino erat Ar- chi presbyteris novum proferre iudicium, super rebus iam iudicatis; Ferraris Bibliotheca canonica verbo Arbiter n. 62. « Nequit fieri compromissum in arbitros, super causis, iam » per legitimam sententiam decisis, iamque in rem iudica- » tam transactis; cap. exposita 12 de Arbitris. Cum enim » compromissum aequiparetur transactioni cap. per tuas q. de » arbitris, et transactio, sive compositio fieri debent de re » dubia et lite leg. 1 ff. de transad, sequitur quod non pos- » sit in arbitros compromitti super causis, per certam et » indubitatam sententiam decisis et iam in rem iudicatam » transactis, et sic iam redditis claris, ac indubiis ».
DEFENSIO DOMINICI. Contraria thesis in huius defensionem propugnata fuit; ait enim defensor Dominici, sufficere oralem commissionem, et hanc evinci posse per testes, iuxta sacrorum canonum dispositiones. Notandum siquidem est, quod etsi a iure Pontificio, et a iure Romano nihil praefinitum fuerit quoad for- mas et quoad modum, quibus compromitti potest aliis quaestio- num definitio; tamen si consideremus quod compromissum, sua- pte natura, est mandatum, et quod pro mandati validitate non requiritur scriptura ; sic etiam compromissum potest esse verbale, eiusque probatio desumi potest a iudicialibus dispositio- nibus. Quamquam doctrina haec quamplurimos numeret opposi- tores, tamen praesens in tempus communior est; Ancharan, cons. 261, Alexandr. cons. 84 lib. 5, Tusch, lit. c. conclus. 230 per tot. Säbel, divers, tract, verbo compromissum n. 5.