First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
384 AtUANA
quod impossibilitas solvendae dotis iustam causam praebet rescindendi sponsalia, ceu tradit cap. 3 De illis, De condit, appos. Porro non posse a sponsae familia dotem persolvi complura evincunt. Et prae primis id evincere videtur fides Officialis census ei v lis bonorum, vulgo catasto, ex qua fide eruitur parvam esse vim patrimonii ad Rosae familiam per- tinentis.
Quum autem Rosae genitoribus sint tres alii filii, quibus haereditaria pars saltem legalis relinquenda foret, tuta pro Rosa haud superesse potest dos libell. 4500. Idque eo magis quia patrimonium Rosae parentum, gravatur aere alieno, cum hypotheca libellarum 6971, ex fide officialis hypothe- carum. Hinc non dubitatur gratis, familiam Pallaia solvere non posse promissam dotem.
Neque aliquid in contrarium valere videtur hypotheca in securitatem dotis concessa: quum enim huius familiae bona alia maioris vis hypotheca anterius gravata fuerint, iam Su- spicari licet utrum haec posterior efficax extitura sit.
Neque melius relevat fideiussorem esse datum; hic enim Caroli Pallaia filius est, ideoque ratione familiae ditior non est: sed neque ratione individualis laboris: etenim vectuarius est, et, ceu notat patronus Antonii Novelli apud Apuanam Curiam, dives ex tali officio adeo non videtur, ut susceptam cautionem adimplere posse credatur.
Quod vero fastigium ponere in hac re videtur est factum ipsum familiae Pallaia. Etenim quum ad suam securitatem, et ad iudicium ante Apuanam Curiam institutum finiendum, Antonius Novelli vellet legalem bonorum familiae Pallaia peritiam conficere, responsum negativum obtinuit. Ex hisce ergo patet Antonium resilire posse a sponsalibus, et senten- tiam Curiae prorsus infirmandam esse.
Verum, parumper hac dotis questione omissa, alia sup- petunt quae suadent pro sponsalium executione non esse in- sistendum. Sane quum in irritum cesserint Episcopi conatus, non semel adhibiti, ut partes ad amicalem conciliationem adducerentur, iam ut Antonius Novelli ad datam fidem ob-