First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
PARMEN. 457
> bentur ab Episcopis defunctis comparata fuisse* bonis » ad Ecclesiam non pertinentibus, neque constet Ecclesiae » fuisse donata. Volumus propterea teneri ac debere Epi- » scopos conficere in forma authentica inventarium sacro- » rum utensilium, in quo pro rei veritate exprimant, quan- > do acquisita fuerint, et speciali nota describant quae ex » Ecclesiae reditibus ac proventibus sibi compararunt, ne » alias praesumi debeat ea omnia reditibus Ecclesiae com- » parata esse. »
Ex quibus verbis fluere videtur, tum quod cruces pecto- rales et anuli a lege spolii privilegiati per se s int , tum quod pari fruantur conditione, ideoque libere testamento re- linqui possint universa quae aut ex privato patrimonio et officio, aut ex dono sibi non vero Ecclesiae dato derivent. Consequenter, omisso etiam quod in specie dici posset de duabus crucibus pectoralibus et pretioso anulo legatis et re conglobatim sumpta, ut proposita quaestio solvatur atten- dendum videtur, utrum quae Episcopus Parmensis legavit ex ecclesiasticis proventibus sibi comparaverit, an non.
Porro plura ex hisce donata fuisse, et quidem intuitu personae, certo affirmari posse videtur. Crucem pectoralem planetam, et argenteum calicem, sibi dono data, et a qui- bus, idem Episcopus meminit et testatur. Cui affirmationi fidem negari posse nemo certe dixerit. Agitur enim de Epi- scopo: et ipse s. Pontifex in sua Const. Quum illud Epi- scoporum depositionem in hac re vult pro veritate admitti, cit. ver. Volumus etc.
Haec proinde omnia iuxta cap. Quia nos de testam., et pressius iuxta Constitutionem; Quum illud Pii IX pos- se testamento donari videntur.
Ast praesto quoque est argumentum, quo insimul evin- citur , omnia utensilia in quaestione ex privata personali pecunia, non vero ex beneficii proventibus originem traxis- se. Asseritur enim defunctum Episcopum eleemosynis atque aliis piis operibus per 10 annos expendisse plusquam ex mensa per totidem non recepit.