First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
220 MATRIMONII
iidem cognitores a iudice rogati singulatim designarunt. Omnibus propterea in unum collectis, summa totius iudicii neque clarior esse potest, neque certior; omnes enim retu- lerunt, defiora tam non fuisse, et conservare perfectam vir- ginis integritatem. (1)
De causis propterea disseruit, quas et gravitata et nu- mero magis quam in aliis, id genus, controversiis in casu occurrere affirmavit. Causa profecto et in iure idonea et in facto certa esse debet : sed non eadem semper ad dispen- sationem gravitas requiritur. Gravior scilicet tum causa esse debet, cum alter ex coniugibus dispensationem postulat, alter resistit : quia gratiae effectum etiam invitus experitur. Cum vero uterque pariter gratiam adprecatur multo faci- lius concedi solet atque adeo facilius ut nonnulli putave- rint etiam sine alia causa gratiam concedi: omnes autem sentiant leviorem quamlibet rationem, dummodo non in- congruam, admitti. Cosci de sep. Onori lib. 3 cap. 2 n. 95 et seq.
Quod vero in casu uterque pariter coniux dispensatio- nem petat, de actrice evincere non oportet. De viro autem, ait defensor, nunquam illum mulieris actionem reiicere vo- luisse: unum reiecisse, impotentiae dedecus.
Insuper eiusmodi causas enucleavit, quae non modo utro- que consentiente sufficerent, sed alterutro etiam resistente certissime' prae valerent. Ac primo, si praeter assensum u- triusque in dispensationem, tanta animi aversio ac disso- ciatio patet, ut nulla pacis conciliandae spes oriri possit, hoc unum ad dispensationem exuberat: quia odii et simulta- tis causa ad dispensandum gravissima censetur; Card. De Luca de matr. disc. 9 num. 8; Lancellotti penes Ursayam tom. 3 par. 2 disc. 21 not. 62; Clericat. de sacr. matr. dec. 14 sub num. 45; Corrad. in praoo dispens, lib. 8, cap. 7
(1) Cognitores iuxta De Luca dise. oculos manusque pertinent. Hinc contra 33 de iudic. Abbas in cap. proposuisti medicorum suffi aginm in arte propria 4 de probat, n. 3 potius arbitri, quam iudices haud facile insurgunt in edenda periti nuncupandi sunt in iis quae non sententia, modo ad eorum scientiam, sed etiam ad