First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
344 BAMBERGEN.
domi suae, vel etiam extra illam alibi instar uxoris conti- nuo retinet, et assiduam cum ea retinet consuetudinem. Un- de poenae istae non cadunt in eum qui simplicem inconti- nentiam commisit absque qualitate concubinatus, ut decla- ratum est a Card. apud Gallemart ad caput 14 c. princ, et ratio est, quia poenae cum odiosae sint restringi debent. » Hisce in iure animadversis, notatum fuit parochum studuisse factum excusare per haec quae sequuntur rationum momenta; nempe sibi adhuc impossibile fuisse aliam sufficere famulam, quae rem domesticam prudenter curare sciret et valeret. Raro ait his in locis famula huiusmodi culpae expers inve- venitur; nam mulieres, undequaque moribus integrae, aut nuptias ineunt, aut monasterium ingrediuntur. Quamobrem his in adiunctis minus favorabilibus lex quae impedit Cle- ricum excipere in suo famulatu feminam lapsam aut mino- rem quadraginta annis, in praxi a longo tempore haud as- servatur. Fateor enim legem huiusmodi vim suam efficaci- ter exerere posse, quando agitur de famulis et presbyteris quorum fama aliqua deturpetur actione contra bonos mores; ast in themate nullum adducere valuerunt factum adversus parochum eiusque famulam, neque eorum detractores.
Quod si lex prohibens revocari vellet ad pristinum vi- gorem, eximi per exceptionem adprecatus est orator, ne per mulieris expulsionem detrimentum patiatur et res domestica bonaque Parochi fama coram paroecianis.
Eiectio autem famulae, praedictae, ait parochus, nimis dura pro me ipso, nunc sexagenario foret; qui iam per 25 annos continua affectione capitis nervo-rheumatiea angor, et dubietate excrucior an aliam idoneam inveniam famulam, pro innumeris valetudinis meae incommodis.
Famula praeterea quae, post primam culpam , vitam omnino commendabilem duxit , quamplures et meliores in- sumpsit suae vitae annos Parocho fideliter inserviendo. Ex quo fit ut eadem quoddam ius manendi in parochi domo sibi acquisiverit ; et inhumana videri posset eius expulsio, quam pauci exposcunt Paroeciani ad vindictam elidendam.