First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
BOIANEN. 505
EPISCOPI DEDUCTIONES. Episcopus contra pro viribus sustinuit, memoratam praestationem valide statutam fuisse, et Archipresbyteri reditus tales esse, ut huiusmodi onus facile perferri possit. Ut probaret valide statutam fuisse varia attulit monumenta, in quibus de hac praestatione ver- bum est. 1. In Archivio episcopali legitur quod Antonius Gratianus Episcopus Boianensis die 28 Augusti 1 6 8 2 reliquit super dicta praestatione decem mensuras tritici et triginta hordei favore Cleri e Campochiaro. 2. In statutis anno 1 7 1 5 exaratis iussu Clementis XI et approbatis ab Episcopo die 22 octobris 1082, sub. n. 9 relatum est onus praedictae annuae praestationis. Exacta autem horum statutorum ob- ervantià imposita est sub poena suspensionis, ipso facto in-
currendam 3. In elencho redituum Mensae Episcopalis Bo- ianensis, anno 1 7 2 8 redacto, cooptata reperitur etiam haec annua praestatio. 4. Memorata praestatio recensetur inter reditus mensae episcopalis Boianensis anno 1 8 1 9 , quando constituta fuit dos pro Episcopo ab executoribus Concordati seu id» Em > Cardinali Caracciolo, et a Ministro a negotiis ecclesiasticis. 5. In enuntiatione redituum Curiae Boianensis, a suboeconomo peracta , etiam haec praestatio redigitur. Ex qu'bus documentis, arguit Episcopus, ius praestationem exigendi extra omnem dubitationis aleam positum esse.
Contendit autem, perperam ab Archipresbytero praesta- b i l e m hanc nuncupari pensionem, ac proi.ide sustineri non pn se. Cum enim in allatis documentis nuspiam hoc nomine nuncupetur, a quolibet alió titulo gigni quam a pensione censendum est. Iniuriosum vero videtur supponere quod Episcopus et Clerus loci Campochiaro in statutis anni 1 7 1 5 huiusmodi onus approbaverat, si hoc pensionis naturam redderet. Pariformiter autem maxima afficiuntur iniuria praedicti executores Concordati anni 1 8 1 9 , qui reditus men- sae Boianensis enumerando, inter eosdem etiam hanc prae- stationem locaverunt.
Quod si dubium aliquod adhuc superesset, hoc ex imme- morabili praescriptione penitus excludi Praesul tuitus est.