First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
130 PINNEN. ET ATRIEN.
preces omnino veritati consonas fuisse, siquidem quoadusque manifestissime non probetur eas aliqua labe infici, praesu- mendum est pro valore actus et Decreti; quia subreptionem non posse de facili verificari in iis, quae fiunt per Papam praevia consultatione s. Congregationis docet De Luca in Annot. ad Concil, disc. 8 n. 10.
Verum hoc etiam omisso, ea quae in Decreto habentur omnem obreptionis suspicionem respuere videntur. Siquidem ea omnia veritati consona sunt, nec aliquid relatum inve- nitur, quod cum facto concordare non appareat. Imprimis enim dicit Decretum, inter Abbatem et Pinnensem Ordina- rium iam inde ab anno 1589 concordiam quamdam inter- cessisse, qua spiritualis iurisdictionis exercitium super op- pidulo, vulgo Cellino, ab Episcopo et Abbate quotannis al- terna vice peragendum continuo erat ; et hoc praecise con- firmatur ex ipsa assertione Abbatis Cassinensis.
Narratum deinde, legitur in ipso Decreto, fuisse Pontifici ex promiscuo huius alternae iurisdictionis exercitio, gravia quandoque evenisse detrimenta, et quod quamvis quaedam alterutrimque proposita fuerant ad istiusmodi promiscuum iurisdictionis exercitium composite e medio tollendum, rem incassum prorsus abiisse.
Neque dicatur id culpae Episcopi tribuendum esse, qui quamvis nunquam destitisset uteris Abbatem hortare ut mu- tua concordia rem componeret nihilominus deinde ad alia consilia se contulit. Hic enim quaerendum non est cuius culpa vel quanam de causa hoc evenerit, sufficit quod fa- ctum Pontifici innotuerit. Relatum siquidem fuerat Pontifici quod proposita concordia perfici non potuit. Ergo si eo tem- pore quo edebatur Decretum concordia revera peracta non fuit, ut in facto constat, Decretum sustinetur, nec falsitatis nota infirmari ullimode potest. Proinde deneganda omnino vide- tur aperitio oris in casu.
Verum dato etiam et non concesso, preces obreptitias et subreptitias existere, tamen Decretum cum clausula - Motus proprii - tollere vitium subreptionis apud DD. explorata