First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
6 VITERBIEN,
Cum vero sub Episcopo Brancacci, saeculo XVII me- diante, praebendae iterum divisae fuerint, ac in singulorum curam ac administrationem concessae, cautum est ut rema- nerent pro dictis distributionibus circiter 600 scuta ta annua. Id legitur in authentica relatione conventus capitularis diei 22 Decembris 1661, in quo primitivam bonorum praeben- dalium divisionem restitui decretum est; quod et peractum fuit sequenti anno 1662, novo habito Capituli congressu die 24 Aprilis; quin tamen bona pro distributionibus assi- gnata ullimode - iungerentur.
Porro haec sunt bona quae a plerisque deinde massa grossa appellata ^unt, cum tamen constanter pro distributionibus usque in praesens fuerint erogata. Historia igitur duce, reperì mus in viterbiensi Capitulo bona praebendalia a bonis pro distributionibus assignatis prorsus distincta ac divisa.
Nec aliquid difficultatis facessere potest quod dicti red- ditus bis in anno distribuantur, aut quod ex stabilibus prae- diis non vero ex incertis emolumentis derivent; dummodo enim pro rata servitii distribuantur, huiusmodi redditus adhuc veras distributiones esse docent Rota in Recentior, decis. 135, n. 7, part. 10; Card. De Luca De canon, diseurs- Í6 n. 6, et DD. ab eo adducti aliique passim.
Usque modo dictis circa naturam huius massae fastigium ponit auctoritas s. Congregationis de Propaganda Fide. Si- quidem notissimum in iure est fructus praebendales tempore vacationis beneficii spolio de iure subiici; et reapse usque in praesens in ditione ecclesiastica subiectos fuisse. At vero fructus qui distribuendi sunt pro rata servitii nullimode sub lege spolii cadunt, ut docent unanimiter doctores, et prae- sertim Ferraris v. Distributiones quotidianae n. 84;' et admisit S. C. C. in Capuana scolii. Ideoque in themate si S. C. de Propaganda, in cuius favorem spolia vergunt, vacantibus canonicatibus viterbiensibus, fructus massae in questione sibi tribuere renuerit, uti certum est, iam ex hoc confessa est, dictae Massae fructus praebendales non esse. Post haec dubitari non posse videtur, dictam massam na-