297. Adhortatio ad recte vivendum.

1. Veris flos,

Herba, ros,

Nemus, glos,
Folia

Plurimos

Inter nos

Movent lascivia,
Inanes per inania.

2 a. Uxor, hos,
Mundi dos,
Mollit os

Varia,
Teneros
Animos
Fluidos

Pluvia

Facit mollitque mollia.

2 b. Laudo vos,
Quorum os
Ad caelos

Patria,
Sed non hos,
Ducit quos
Pravus mos,

In via

Vincens per transitoria.

3 a. Mens corruit,
Dum diffluit,
Se vanam vanis inficit
Et deficit,
Quae respicit,
Ad ima mortem reperit
Et morsa morte deperit.

3 b. Se reficit
Et erigit,

Qui munda mundus eligit,
Qui prospicit,
Intellegit,

Immunda mundi despicit
Et vita vitam contigit.

3 c. Quid proficit,
Qui polluit

Se, vita vitam deserit
Et esurit
Nec saturit,

Qui mundi cuncta colligit,
Si non datorem diligit?

4 a. Ergo respice
Te nec iniice
Pice,
Despice
Te teneri rustice.

4 b. Gratis inspice,
Quod mirifice
Spicae
Lyricae
Stirpis est Davidicae.

5 a. Patre numine,
Matre virgine

Deus homo [fit repente],
Sine semine
Fit pro homine

Noster et salus in gente.

5 b. Suo sanguine
Nos a crimine

Mundavit munda mente
Christus, sequere
Ipsum opere

Cum verbo confitente.

6 a. Ne sis vanum
Vas, in vanum,

Fatue, laborans,
Adde manum,
Opus sanum

Sedulo perorans.

6 b. O quam stultum
Nec inuitum,

Si scis et non faris !
Mentis vultum
Das incultum,
Si non operaris.

7 a. Spinae crescunt
Nec decrescunt

Mentibus avaris,
Ni de micis
Des amicis,

Inimicis daris.

7 b. Da, da, ni des
Nonne vides,

Si iam moriaris,
Perdes ea,
Quibus rea

Sorte dominaris.

8. Quid tumes, vas fragile,
Quid tam impleris?
Quo te fers, perlabile,
Quid tanto quaeris?
Signum hoc non stabile,
Iam non hic eris.

9 a. Qui colis mundum,
Scias immundum,
Extollitur,
Vergitur,
Mergitur,

Nescit, quod intendit
Vel quod apprehendit.

9 b. Mel sed fellitum
Nec impunitum
Qui suxerit,
Deserit,
Deterit

Mentem et suspendit
Nec videt, quo tendit.

9 c. Quid te suspendas?
Vide, quo tendas,
Ad horrida
Lurida
Tartara

Iam miser descendit,
Qui Deum offendit.

10 a. O iam, misera,
Iam considera,
Quod ad infera
Properas,
Nisi vas
Tuum abluas
Potius te munda

10 b. Surge, propera

Mente libera,

Matris ubera

Repetas

Et vivas,

Si paenileas,

Omnia sunt munda.

10 c. Iam fructifera
Florent opera,
Si cum opera
Seminas
Semina,

Purgat sordida
Spiritus et unda.

11a. Terra flores
Et odores

Profert dono roris;
Iustus plora,
Cor irrora

Fonte salvatoris,

11b. Ne seductum
Perdat fructum

Mens intenta foris ;
Insta, certa,
Dum incerta

Mors insultat poris.

12 a. Nec est hora,
Quae sit mora,

Quam tibi proponas?
Si non modo,
Cras quomodo

Melius disponas

Annonas ?

12 b. Sursum te fer,
Mentem praefer,

Ad hoc cor apponas,
Sic et ibi
Caelo tibi

Merito reponas

Coronas.

13. Mundus iste
Transit, Christe,

Manes, cuncta donas,
Miserere
Tu, qui vere

Iudicas personas

Pravas, Donas;

Tecum ponas

14. Nos in regno gloriae,
Qua regnas regie
In aeterna requie,
Ubi nil miseriae.

15. Omnis exspirat dolor
Et onus malorum,
Memorato, quis honor
Sit regnum caelorum.

16. O Maria, virginum

Virgo, flos et florum,

Placa nobis Dominum
Memor miserorum,

Ut vivamus omnium
Cum coetu sanctorum.

17. Hoc praesta,
Deus da,

Rex trinus et unus,
Ut nostra
Sic terra

Ferat, ut sit tuus
Noster fructus
Et congruus
Sit terminus.