79. De Compassione BMV.

1. O Maria, recordare,
Dum in sinu collocare

Sumptum de cruce filium
Prae amore voluisti,
Quo dolore hunc planxisti,

Die, castitatis lilium.

2. Quam ardenter amplexaris,
Amplexando oscularis,

Deosculando flumine
Lacrimarum hunc perfundis,
Quas gemendo tu effundis

Pro extincto lumine.

3. O aurora veri solis,

Patris parens, nata prolis,

Aeternae lucis oriens,
Vultus tui virginalis
Rubens decor lilialis

Pallescit velut moriens.

4. Cum prae cunctis tibi gratum
Patrem, sponsum ex te natum,

Dilectum quoque Dominum,
Totum cernas vulnerosum,
Quem tu forma speciosum

Pasti prae natis hominum.

5. Cernis, inquam, pretiatum
Male, peius osculatum,

Nam ore traditorio,
Ab amicis derelictum,
Captivatum, dure strictum

Cum fune ligatario,

6. Punctum pugnis atque trusum,
Prob, velatum et illusum

Cum sputis blasphemantium,
Flagellatum, virgis caesum
Atque spinis dire laesum

Per manus coronantium.

7. Hinc sub mole crucis fessum
Nudum crucique impressum

Per clavos poenalissime,
Sitientem felle potum,
Doluisse latus lotum

Perfossum crudelissime,

8. Exprobratum et derisum,
Blasphematum et occisum,

Heu, populis a talibus,
Quos in nullo molestavit,
Sed ad vitam informavit

Doctrinis paternalibus.

9. Sic contemptum et deletum,
Sic abiectum velut spretum,

Leprosum abhorribilem,
Nunc in sinu tuo cernis
Et nequaquam talem spernis,

Sed foves diligibilem.

10. Quem tu, virgo maternalis
Atque mater virginalis,
Cum gratiae divitiis
Paris, pulchra speciosum
Et suavis dulciosum
Prae omnibus deliciis.

11. Sed est dirus, qui dulcebat,
Et deformis, qui splendebat

Decoris privilegio.
Tuque tui nescis florem,
Nullum prorsus cum decorem

In vultu cernas regio.

12. Quis non tibi condoleret,
Cum tam maestam te videret

Tis unicum inspicere
Et amore liquefactum
Cor maternum et distractum
Gemitibus deficere?

13. Cum res quoque insensatae
Sicut sol obscuritate

Et terra cum tremoribus,
Durae petrae disruptura,
Velum templi cum scissura

Compassaesintmaeroribus,

14. Dum in cruce tenebrosum
Mundi iubar luminosum

Vitalem perdit radium,
Et cor tuum maternale
Ob tormentum filiale
Doloris sentit gladium.

15. Si haec pavent vitam mori
Conformantes se dolori,

Quo nullus dolorosior,
Quis lugendo cor non tundat
Ac gemiscens fletus fundat,

Quin petris sit petrosior?

16. O dolorem amorosum
Et amorem dolorosum

De unico fortissimum,
Tibi dantem, florens rosa,
Rubicunda, speciosa,

Colorem tam maestissimum.

17. Quae ut sol in caeli stellis
Cunctis erat prue puellis

Decore venustissimo,
Iam nunc pallens tenebrescis
Tenebrescensque madescis,

Heu, fletu amarissimo.

18. Consolare, benedicta,
Nati morte sic afflicta,
Mors namque dans mae-
stitiam
In honorem resurgentis
Et salutem mundi flentis
Vertetur et laetitiam.

19. Ut quid ergo sic exarsit
Dolor, quod in nullo parcit

Virgineis visceribus ?
Curque plangis hunctam dire,
Quem surgentem mox redire
His speras cum muneribus ?

20. Pia, dulcis et benigna,
Nullo prorsus luctu digna,

Si fletum hinc eligeres,
Ut compassa redemptori
Captivato transgressori

Tu corredemptrix fieres.

21. Tunc non tantum condolere
Maestae matri sed debere

Me cerno grates solvere,
Tibi meae redemptrici,
Quae de manu inimici
Dignatur me evolvere.

22. Sed per vitam, heu, mis totam
Quis vel unam laudis notam,

Die, tibi acceptabilem
Mihi dabit personare,
Nisi velis me formare
Ad te laudandum habilem?

23. Si dictaret meditando,
Si cantaret iubilando

Tis laudes, o piissima,
Simul omnis creatura,
Adhuc restant tibi plura,

Nam cunctis es dignissima.

24. Non me tamen spernas reum,
Nam te talem fecit meum
Peccatum, neque fieret
Tibi nomen miseratrix,
Nisi culpa mis damnatrix
Veniam exigeret.

25. Atque regem angelorum,
Salvatorem saeculorum

Tis ventris domicilium
Nunquam digne hospitasset,
Ni mis scelus invitasset

Hunc Deum in exsilium.

26. Sic ditata, nam egebam,
Sic plantata, nam marcebam,

Es paradisus gratiae;
Cur diescat gratiose
Favor favens favorose

De tua mihi facie.

27. Larga donis et abunda,
Da, quod fletu gemebunda

Mis anxia petitio
Per te fiat exaudita.
Si hoc potes? immo ita,

Ut munder omni vitio.

28. Ob amorem tui nati
Fac me gratum caritati,

Qua idem amantissime
Me indignum sic dilexit,
Quod ad mortem se despexit

Tam summe contemptissime.

29. O pudoris, heu, gravedo!
Cum sim vermis et putredo,

Condignus nulli homini,
Unde miser superbivi,
Quod mandatis contraivi

Tam gratiosi Domini?

30. Sequar ergo paenitendo,
Suam crucem deferendo

In umeris memoriae,
Spinis, clavis stimulatus
Et flagellis agitatus,

Da, properem cursorie.

31. Nec me sinas retardari,
Immo hasta militari

Per ictus affectabiles
Induratum cor peccatis
Tu transfigas, caritatis

Dans plagas insanabiles.

32. Ob quas mundo moriturus
Vivam grate fruiturus

Tis benedicto filio
Atque tibi, florum flori,
Quae es sola mis favori

Tutamen in exsilio.

33. Cum citatus comparebo
Tremebundusque videbo,

Heu, iudicem iustissimum,
Tam districte iudicantem,
Ut nec sinat vel quadrantem,

Quin ponderet, novissimum,

34. Ubi non est appellare,

Sed oportet adprobare

Sententiam finaliter,

Virgo mater, o Maria,

Tunc adiutrix assis pia,

Ne damner aeternaliter,

35. Sed me vocet laetabundum
Verbum bonum et iucundum,

Repletum omni gratia,
Verbum dulce verbum mite,
Praeoptatum Huc venite

Ad gloriae palatia.