43. De Incarnatione Domini.

1. Dum sub mundi vespere

Dies inclinatus
Ad occasum vergere

Iam esset paratus,
Novae lucis sidere

Mundus illustratus
Coepit recognoscere

Veteres reatus.

2. Legi dum antiquitas

Esset subiugata,
Regnabat iniquitas

Fide nondum nata,
Descendit divinitas

Ad nos calceata,
Per quam mundi caecitas

Est illuminata.

3. Ut disponat omnia,

Venit in hunc mundum
Dei sapientia

Sanans moribundum,
Docens nos compendia

Per quae sit eundum,
Ne nostra vestigia

Vergant in profundum.

4. Paranymphus mittitur

A secretis caeli,
Sanctum est, quod geritur ;

Ergo Gabrieli
Mandatum imponitur,

Nuntio fideli,
Sed puer, qui nascitur,

Homo est et Heli.

5. Misso caeli nuntio

Virgo fecundatur,
Ista salutatio

Partum operatur,
Seminalis ratio

Procul hinc tollatur,
Ne viri contagio

Quidquam ascribatur.

6. Verbum in principio

Pannis involutum
Stupet in praesaepio

Subiugale mutum,
Caecis datur visio,

Fit de sputo lutum,
Tali de collirio

Lumen fit acutum.

7. Magnus in praesaepio

Deus hospitatur,
Per quem caeli regio

Tota gubernatur,
Virginis in gremio

Vagit et laetatur,
Qui patris consilio

Cuncta [perscrut]atur.

8. Numinis et hominis

Unio sacrata
Est in alvo virginis

Sic confoederata,
Ut rex magni nominis

Specie mutata
Vim obumbret numinis

Veste stragulata.

9. Intrat clausa viscera

Gratia fecunda,
Sentit ventris pondera

Mater verecunda,
Sacra tument ubera

Sacri lactis unda,
Fit nova puerpera

Virgo manens munda.

10. Testam intrat figulus,

Deus homo factus,
Fit de magno parvulus

Deus luens actus,
Saliit ut hinnulus

Mundi per anfractus,
Fit legalis vitulus

Ad mortem distractus.

11. Non erat simplicitas

Evae columbina,
Quam seduxit falsitas

Et fraus serpentina,
Sed, ut detur sanitas

Aegris in piscina,
Cincta venit deitas

Carne peregrina.

12. Novum tempus oritur,

Nova lux aestatis,
Et in diem vertitur

Nox antiquitatis,
Iam error destruitur

Infidelitatis,
Et mundus ingreditur

Viam veritatis.

13. Prodeunt ecclesiae

Rosea vexilla,
Cultor idolatriae

Stupet videns illa,
Titulum victoriae

Fides fert pusilla,
Cui succedunt gratiae

Tempora tranquilla.

14. Sicca virga viruit

Novo feta flore,
Vellus rore maduit

Tinctum caeli rore,
Flamma rubum tenuit,

Sed non in ardore,
Virgo Deum genuit

Illaeso pudore.

15. Si rubi mysteria

Cupis indagare,
Prius te discalcia,

Quam adpropinquare
Velis ad incendia,

Quae vides flagrare
In ligni materia,

Sed non aestuare.

16. Sic rubum uredine

Flamma nihil laedit,
Sic de sicco germine

Virga fructum dedit;
Quid mirum de virgine

Si partus procedit?
Stultum est in homine,

Quod non ista credit.

17. Manifeste legitur

Hoc in Isaia:
De virga flos oritur,

Hoc est de Maria
Deus-homo nascitur,

Ex hac prophetia
Iudaeus arguitur

Errans in Messia.

18. Sic, Iudaea misera,

Quid frustra laboras?
Falleris in litera

Legis, quam honoras;
Mundus est in vespera,

Veni, rumpe moras
Et ad meam propera

Fidem, quam ignoras.

19. Gens absque consilio

Potes appellari,
Quae patrem cum filio

Non vis venerari ;
Hos nostra religio

Cultu colit pari,
Et tua praesumptio

Solet detestari.

20. Linque neomenias

Et legalem cultum,
Sperne caeremonias,

Quae non prosunt multum;
Haec cuncta despicias

Et averte vultum,
Mirum est, si nescias

Moysen sepultum.

21. Legis observantia

Non reddit perfectum,
Nec legalis hostia

Quemquam facit rectum ;
Subintravit gratia,

Quae dudum abiectum
Traxit a miseria

Hominem despectum.

22. Fit creator omnium

Nova creatura,
Stupet hoc commercium

Usus et natura,
Novum fit imperium,

Nova dantur iura,
Fides scandit solium,

Et lex petit rura.

23. Nam patris consilium

Palam est ostensum,
Dolens plasma proprium

Dolo deprehensum,
Dat pro servis filium,

Eius per ascensum
Crucis per martyrium

Corpus est extensum.

24. Solem in praesaepio

Nox stupet accensum,
Virgo fovet gremio

Parvulum immensum ;
Ille, cuius brachio

Caelum est extensum,
Subditur imperio,

Caesari dat censum.

25. Inter haec crepundia

Deo decantatur
In excelsis gloria,

Tax in terris datur;
Currunt evangelia,

Fides seminatur,
Et ab idolatria

Mundus revocatur.

26. Non est opus hominis

Nec opus naturae
Partus nostrae virginis,

Quae de carnis iure
Nihil traxit ordinis

Nostrae geniturae,
Sed est vice seminis

Fides pariturae.

27. Felix puerperium

Dei genetricis,
Nihil habens proprium

Carnis peccatricis;
Angelus officium

Gerit obstetricis
Et Ioseph obsequium

Baiulae nutricis.

28. Sed dum parit filium

Virgo gloriosa,
Sentit solis radium

Turris nebulosa,
Multitudo gentium

Credit numerosa,
Et Christi mysterium

Patet sine glosa.