51. De Nomine Iesu.

Introductio.

1. Ut de Iesu nomine

digne fari queam,
Nomen tetragrammaton

linguam limet meam,
Seraph arae calculo

tangat purgans ream,
Ne sic scandam ardua,

quod in praeceps eam.

2. Iesus, nomen fulgidum,

plus sole clarescit,
Iesus omni balsamo

plus menti fragrescit,
Iesus, dulcor melleus,

plus melle dulcescit,
Iesus, melos caelicum,

plus lira dulcescit.

3. Iesus iucundissimus

amplexu mentali,
Iesus cor exhilarat

iubilo vitali,
Iesus dux rectissimus

moli corporali,
Iesus lux praefulgida

menti spiritali.

4. Dux, lux, rex, lex machinae

praeest Iesus trinae,
Ab aeterno nascitur,

manet sine fine,
Cuius dulcis nominis

syllabae sunt binae,
Sed in binis syllabis

literae sunt quinae.

5. Nec pentas mysterio

vacat, sed nec trias
His, qui de mellifluo

mentes gerunt pias,
Quas ut tangam breviter

rectas tenens vias,
Cor, linguam et calamum

dirigat Messias.

6. Omne est dissyllabum

signans caritatem,
Cum signetur caritas

per dualitatem,
Cuius monas unica

stringit deitatem,
Altera deflectitur

ad humanitatem.

7. Hinc ad patrem caritas

fervet infinita,
Meos eat ad proximum

flagranter ignita,
Pro quo morte saucio

mori valens vita,
Quanti pendat miseram,

comprobavit ita.

8. Seminecem saucium

hic Samaritanus
Morte curat propria,

donec fiat sanus;
Pastor vita moritur,

nec curat germanus,
Homo hoc per facinus

fit hostis profanus.

9. Amor fertur maximus

sic amans amicum,
Sed est maior amico,

qui sic inimicum
Amat, quod amplectitur

hostem tam iniquum,
Sed amat, ut fertilem

reddat capessitum.

10. Caritate maxima

ferbuit maiori,
Quam curat impendere

nequam impostori,
Dat cumulatissimo

cumulum amori,
Pro periuratissimo

dignans hoste mori.

11. Dyade numismatum

curat substantivum,
Passivum corpusculum,

dans cor compassivam ;
Stabulo, patibulo

binum fudit rivum,
Dativum remedii,

mortis ablativum.

12. Vino, botri sauguine,

cruor figuratur
Lateris, per oleum

latex designatur;
Per illud redemptio

mundo propinatur,
Per istud originis

amurca purgatur.

13. Pentade caracterum

nomen calculatur,
Mariae tot litteris

nomen consignatur,
Per quod circularitas

miranda probatur,
Qua matris perfectio

prolisque dotatur.

14. Circularis numerus

pentas perhibetur,
In se ducta pentade

si multiplicetur,
Finis cum principio

conformis videtur,
Gignentique genita

similis censetur.

15. Unde quinque quinquies

sunt vigena quina,
Numerorum portio

dempta par est bina,
Quibus istud indidit

sophia divina,
Sic pro posse similis

est regi regina.

16. Hexas sola pentadi

sic assimilatur,
Quod liquet in eadem,

hexas si ducatur
In id, ex quo gignitur,

summa terminatur,
Circularis itaque

utraque probatur.

17. Hinc est, quod curat hexade

pentas proximatur,
Quibus circularitas

una propriatur,
Nam utraque, quotiens

in sese ducatur,
A quo duci coeperat,

in id terminatur.

18. Numerus est apicum

Iesu circularis,
In Maria pariter

est orbicularis,
Duorum prosperitas

est haec singularis,
Cum gignente geniti

Iesu singularis.

19. Iesus coepit circulum

a patre progressus,
Consummans periodum

ad patrem regressus,
Consummatum stipite

dum clamat perpessus,
Orbi figit limitem

a mundo recessus.

20. Virgo coepit circulum

a Deo creata,
Terminavit ambitum

mundo conversata,
Peregit circuitum

cum Deo locata,
Punctum, a quo fluxerat,

in hunc regirata.

21. Oritur et occidit

sol spiritualis
Lustrans in circuitu,

quivis est vitalis,
Ad egressum repedans

dextrae paternalis,
Est in suos circulos

flexus motus talis.

22. Hexas iuncta pentadi,

mater iuncta proli,
Sola coniunctissima,

vicinata soli,
Eius Iocans circulis

rex reginam poli,
Immediatissime

post se vult hanc coli.

23. Coepit Iesu circulus

a corde paterno
Per canalem transiens

in alvo materno,
Ereptis post obitum

suis ab averno
Finis est cum capite

coniunctus aeterno.

I.

1. Primus Iesu nomine

caracter est Iota,
Apex simplicissimus

minimaque nota ;
Iesu sic humillima

vita fuit tota,
Verbis, signis, actibus

a fastu semota.

2. Adae praecipitium

fastum esse scivit,
Eeiectus ab edito,

dura culmen ambivit,
Hinc Iesus humillimus

semet inanivit,
Utque lapsus surgeret,

vitae fons obivit.

3. Lucifer vult rapere

Dei paritatem,
Usurpare satagit

homo deitatem,
Iesus talem exhibet

in se parvitatem,
Quod sequax non corruat

ob aequalitatem.

4. Iesus ens celsissimus

vult humiliari,
Ut, quisquis de cetero

gliscat hunc sectari,
Queat non ad infima

fastu supinari,
Sed ab imis erutus

summis inaltari.

5. Insuper i litera

vocalis probatur,
Quinarum vocalium

media locatur,
Sed baec, ut sit consonans

simplex, commutatur,
Interdumque consonans

iota duplicatur.

6. Verbum patris genitum

Iesus ab aeterno
Vocem carnis induit

in claustro materno,
Verbum ens mundissimum

in sinu superno
Fit tam vox quam consonans

in ventris interno.

7. Verbum iunctum plasmati

vox simplificata,
Verbum iunctum homini

vox est duplicata,
Tam carne quam anima

verbo coniugata
Vocalis fit consonans

duplo combinata.

8. Inter duas dyades

iota situatur,
Deo sic et homini

Iesus mediatur,
Binus sexus numini

reconciliatur,
Pater nec non spiritus

utrique placatur.

9. Consors consonantia

fit ex hoc vocali
Pacis foedus imperans

irae divinali,
Iudicem cum homine

placans noxiali,
Culpae, poenae diluens

naevum, dupli mali.

10. Iesus iota medium

crebro scriptitatur,
Trinitatis media

persona probatur,
Filius altissimi

prius generatur,
Ab utroque spiritus

procedens spiratur.

11. Ambulat in medio

Iesus angelorum,
Aureorum medius

stans candelabrorum,
Tenet terrae medium

sudum ventris thorum;
Hinc salutem operans

Iesus terrenorum.

12. In praesaepi medius

iacet iumentorum,
Duodennis medio

residet doctorum,
Pendet cruce medius

furum damnatorum,
Crebro Iesus medio

stat discipulorum.

13. Quid de Iesu medio

laudes lingua tacet?
Medius est ambulans

operans et iacet,
Pendens, stans et reserans

mediari placet,
Reor, quod mysteriis

nil ex septem vacet.

14. Ens a patre suscipit

proles entitatem,
Cum pater ingenitus

det nativitatem,
Hoc esse per mediam

Iesu largitatem
In manantem spiritus

transit bonitatem.

15. Ambulant ierarchicam

inter contionem,
Ierarcha cum angelis

dat purgationem,
Dat infulgens medius

illustrationem
Consummansque tertio

dat profectionem.

16. Salutem in medio

terrae faciebat,
Terrenos ab invio

vocans reducebat,
In limbo tartareo

clausos eruebat,
Summa muri caelici

scandens celsiebat.

17, Iacet inter populum

Israel bovinum
Gentilemque medius

coetum asininum,
Angulari lapide

ritum iungens binum,
His eiusdem fidei

iubar dat divinum.

18. Duodennis medio

considet doctorum,
Hos quaerens et audiens

de doctrina morum,
Docens imprudentiam

caecam terrenorum
In cunctis consulere

sensum peritorum.

19. Stat inter discipulos

pandens cicatrices,
Confiteri patule

docens infelices,
Ut mentes confessio

purget peccatrices ;
Nec hoc semel factitat,

sed per plures vices.

20. Reddet iudex medius

discretor reorum,
Iusta lance ponderans

causas meritorum,
Obstinatos fulminans

poenis tartarorum,
Paenitentes praemians

regno beatorum.

21. Ubique conspicitur

iota medianum,
Summa placans infimis

iter fecit planum,
Per quod mundus graditur

ad supermundanum,
Dum verbum vox consonans,

corpus fit humanum.

II.

1. Apex e subsequitur

sursum oculatus,
Parumper in medio

parens actuatus,
Finis aliquantulum

plus est recurvatus,
Mucronali linea

fixim transforatus.

2. Iesu sursum oculus

vigil insopitus,
Lyncis cuncta permeat

visus investitus,
Sic caelo, sic tartaro,

sic mundo quis situs
Nudus sub tis oculis

nude patet scitus.

3. Quidquid abditissimis

mens volvit latenter,
Id luce lucidius

videt lux patenter ;
Hinc peccans resileat

pavens vehementer,
Cuius scelus prospicit

iudex luculenter.

4. Comprehensor pariter

Iesus et viator,
Deitatis exstitit

fruens contemplator,
Sed mirum, quod limpidus

Dei speculator
Ad poenas deflectitur

mortis tolerator.

5. Inter ortum media

noctemque totalis
Vita Iesu lugubris,

contorta, poenalis,
Mentem Iesu curvitas

flexit artualis,
Sed carnis reflexio

plus auget letalis.

6. Finis e characteris

corpus tormentatum,
Clavis quater, milies

spinis terebratum,
Inclinato capite

clamans "Consummatum",
Finem ad principium

probat recurvatum.

7. Linea per medium

transit transversalis,
Latus Iesu perforat

punctus mucronalis,
Quo transfosso profluit

duplex fons vitalis,
Cruor, mundi pretium,

aqua baptismalis.

8. Is caracter cernitur

aspectu rotundus,
Apexque vocalium

est situ secundus ;
Per Iesum tripudiat

tristis prius mundus,
Dum post threnos tragicos

cantat Laetatundus.

9. Adam secundario

reparatur primus,
Dum Iesus in virgine

supremus fit imus,
Primus fit ob facinus

fumus, pulvis, fimus,
Quem a tribus liberat

Deo iunctus limus.

10. Imo primus, numini

humus si iungatur,
Sic ab Adam infimo

fimus elimatur,
Ad caput, quo fluxerat,

terminus curvatur,
Dum per Adam facinus

Adae profligato.

III.

1. Character tertio

loco subrogatur,
Cuius tractus virgula

simpla figuratur,
Recta tamen linea

ducta prolongatur,
Vertex aliquantulum

cuius obuncatur.

2. Iesus, simplicissimus

fons simplicitatis,
Qui triplata respuit

piis duplicatis,
Fucum fraudis disicit

lux hic veritatis,
Nec ullam compatitur

umbram falsitatis.

3. Simplex quaerit simplices,

duplices fastidit,
Si quis duplex venerit,

Iesus hunc relidit,
Efficax thyriaca

toxicum occidit,
Super vulnus vulnere

damnando concidit.

4. Iesus cum simplicibus

stans sermocinatur,
Corde tamen simplici

Iesus quaeritatur,
Iob simplex terrigenis

cunctis plus laudatur,
Simplicesque parvulos

Iesus amplexatur.

5. Examen iustitiae

virgae rectitudo,
Quam flectit a tramite

nulla tortitudo,
Perpes est aeternitas

virgae longitudo,
Quam nec mors interpolat,

sed nec valetudo.

6. Mortis nec ens debitor

emori volebat,
Solvit pro terrigenis,

quod non rapiebat-
Dum fons vitae moritur,

mortem occidebat,
Nec plus mortis stimulus

Iesum perurgebat.

7. In cruce cum pugile

mors semel conflixit,
Cum carnem ut cerinum

Iesu crux confixit,
Consurgens post paululum

in aeternum vixit,
Mortem morti perpeti

devictam addixit.

8. Obuncatur vertice

Iesus occumbendo,
Inclinato capite

vitam emittendo,
Terrenorum osculis

os dulce flectendo,
Accurrentes brachiis

tensis amplectendo.

9. Oscula repudiet

ne quisquam oblata,
Alta cruce clamitat

monte situata,
Sic clamat, quod raucitas

faucis est curata,
Suda languent lumina

fletu madidata.

10. Manus, pes, laterculum

fixum terebratur,
Sed corpus ad terrae os

totum procurvatur,
Ob cordis dulcedinem

caput aduncatur,
Ut Iesus philanthropus

mirus ostendatur.

IV.

1. Sequitur tt litera

miranda figura,
Geminis ex virgulis

cuius fit scriptura,
Quas punctalis deorsum

compingit clausura,
Secernit superius

patens apertura.

2. In naturis geminis

id humanitatis
Iesu potest conspici

luculenter satis,
In persona simplici

licet combinatis,
Tamen tam compositis

quam divaricatis.

3. Quoad Iesus viveret,

partes sunt compactae,
Cum Iesus occumberet,

sunt compages fractae,
Iesu terra humida

coniuncturam nactae,
In diversum pendulo

sursum sunt abactae.

4. Rumpitur difficile

funus triplicatus,
Est homo, quem traxerat,

sic culpis gravatus,
Quod Iesum similiter

fatiscit ruptatus,
Cum a carne spiritus

fuit separatus.

5. Utrique verumtamen

deitas unitur,
Ac indissolubilis

commissura scitur,
Quae cum semel utero

virginis unitur,
Inseparabiliter

manens stabilitur.

6. Baculus crux pugilis,

humanitas scutum,
Quod dira mors diffidit

vita destitutum,
Sed ad tempus modicum

erat comminutum,
Surgendo de perpeti

vita fulcit tutum.

7. Quoad Iesus viveret,

erat divisura,
Cum caro resurgeret

a mortis punctura,
Obsecundat numini

mentis creatura,
Gratanter amplectitur

tela mortis dura.

8. Mori quaerit spiritus,

caro fugit mortem,
Hoc acre divortium

pugnam causat fortem,
Tandem in compagine

coeunt cohortem,
Tum sibi confoederant

Deum in consortem.

9. Voluntas, ut viveret,

erat sensualis,
Quam excusat insitus

amor naturalis,
Tum voluntas cernitur

superdivinalis,
Carnalis propensio

mox fit spiritalis.

10. Sed licet in volitis

fuisset dissensus,
Sed in voluntatibus

concors est assensus,
Ut Iesus pro miseris

cruce sit appensus
Ac in nostris usibus

totus sit expensus.

11. Caro naturaliter

mortem perhorrebat,
Inviteque spiritus

carnem dimittebat,
Quos Deus id volitum

velle cum volebat,
Voluntas intrinsecus

conformis manebat.

V.

1. Sequitur s litera,

quae bis situatur,
Sed figura duplici

character formatur,
Prima recta linea,

sicut praenotatur,
Secunda, si placeat,

bis in se curvatur.

2. Apice qui nominis

calce limitatur,
Iesus, cum advenerit

iudex, designatur ;
Artualis curvitas

reflexa monstratur,
Cum Iesus in aere

de caelis spectatur.

3. Suprema capacitas,

qua beat salvatos,
Curvitas inferior,

qua plectit damnatos ;
Licet iustus pareat

quoad reprobatos,
Plaudet se piissimum

ad praedestinatos.

4. Curvitas superior

pietas vocatur,
Aequitas inferior

arcus nuncupatur ;
Illa minor cernitur,

haec maior videtur,
Damnatorum numerus

cum maior probetur.

5. Non est haec maioritas

ex parte divina,
Sed est ex spontanea

reorum ruina,
Quos devictos subigit

Satanae rapina,
Gregem caulis abigens

claudit in sentina.

6. In bis Iesu pietas

mitigat rigorem,
Temperat clementia

iudicis fervorem,
Quibus, quam meruerant,

dat se mitiorem,
Dum poenam de meritis

mensurat minorem.

7. Iesus sanctos praemiat,

sed super condignum,
Plecteris citra meritum

quemcunque malignum ;
Omnes Iesum sentient

mitem et benignum,
Cunctis dat clementiae

pius iudex signum.

8. Licet sit aequalitas

in aeternitate,
Librata disparitas

est in qualitate,
Dum minor poenalitas

est iniquitate
Ex superdulcissimi

Iesu pietate.

9. Quos unit aequalitas

in extensione,
Secernet disparitas

in intentione,
Minus, quam meruerant,

urentur personae
Ex benigni iudicis

mitigatione.

10. Domo patris vacuae

exstant mansiones
Propter diversimodas

praemiationes,
Qui plures in corpore

sevit sationes,
Plurimas in patria

metet messiones.

11. Isaac qui merita

carnis agro serit,
Centuplum inveniet,

cum messurus erit;
Si quis ob flagitia

quantacunque perit,
Laesum citra merita

pius iudex ferit.

12. Iesu per Davitici

vatis cantiones
Cuncta super opera

miserationes ;
Id norunt terrigenae,

caeli contiones,
Usti purgatorio,

Stygis legiones.

13. Nullus est absconditus

a Iesu fervore
Nec quisquam subterfugit

a mellis dulcore,
Quod manat ex scatebra

vitae redemptore,
Omnes, sed dispariter,

rigat fontis rore.

14. Tam summis quam infimis

quam et medianis
Flectitur s litera,

Iesus vitae panis,
Iustus, pius pariter

iustis et profanis,
Caelicis, tartareis,

purgatis, mundanis.

15. Paradisus denique

gaudet de Messia,
Quod satis dilucide

liquet in Elia,
In monte cum fruitur

Iesu theoria,
Cum Iesu colloquia

commiscendo pia.

Conclusio.

1. Arcae Noe fuerant

quinque mansiones,
Quae tot mundi praerogant

habitationes,
Iesus cunctis influit

miserationes,
Eius nomen continet

tot protractiones.

2. Haec mellici nominis

est orthographia,
Christiani pectoris

haec philosophia,
Haec ecclesiastica

sit allegoria,
Haec in morum dogmate

sit tropologia.

3. Haec inter caelicolas

est anagogia,
Patre cum paraclito

perfrui Messia,
Haec est veritas, vita,

haec directa via,
Quam nobis in utero

constravit Maria.

4. Iesus ad nos venerat

per alvi canalem,
Docens hanc rectissimam

viam et aequalem,
Transire per mediam

manum virginalem
Ab imis ad superum

coetum triumphalem.

5. Deus per hunc tramitem

factus terrae limus,
Per eundem tramitem

ad Deum redimus,
Nec per iter aliud

repedare quimus,
Quam Iesum, ut pergeret,

elegisse scimus.

6. Hic est Ioseph providus,

qui mundi servator
Dicitur, yconomus,

fidus dispensator,
Septennis prudentia

famis propulsator,
Suos potans sanguine

carneque cibator.

7. Hic est Iesus strenuus,

Bennun vocitatos,
Moysi legifero

ductor subrogatus,
Legi subdens gratiam,

cruce proeliatus
Israelis hostium

confregit conatus.

8. Iesus sapientiam

Sirach renovavit,
Dum per sapientiam

mundum liberavit,
Quem rex fortis Satanas

obsessum vallavit,
Sed obsessos eruens

Iesus hostes stravit.

9. Iesus veste sordida,

summus sacerdotum,
Saccum carnis induit,

sed est lutum lotum,
Corpus dat in pabulum,

cruorem in potum,
Nobis cruce pendulum

impendit se totum.

10. Iesus noster liberat

solus a peccatis,
Non est Iesus alius

huius facultatis,
Id solius deicae

constat potestatis,
Cum hoc opus maximae

sit infinitatis.

11. O Iesu piissime,

media vocalis,
Tua meditatio

mihi sit vitalis,
Placando saevitiam

irae divinalis,
Praeservans ab aestibus

chaos gehennalis.

12. Iesu, vigil ocule,

nunquam consopite,
Vide Petri lacrimas

duc ad viam vitae,
Tibi licet foetidae

preces sint auditae,
Cor tuum mellifluum

mihi fiat mite.

13. Iesu, pendens stipite

caput inclinatus,
Mihi sis remissio

reconciliatus
Ac in signum foederis

statim amplexatus,
Pedum saltem oscula

praebere dignatus.

14. Iesu, cum substantiis

humanatus binis,
Me misellum respice,

qui sum vilis cinis,
Caritatis geminae

succensus caminis,
Internis fulgoribus

illustra divinis.

15. Iesu, verax arbiter,

iudex aequitatis,
Vitam meam trutines

lance pietatis ;
Iesu, nomen exhibe

salvans a peccatis,
Salutem impertiens

salva cum beatis.

16. O Iesu mitissime,

mitiges examen,
O Iesu, clementiae

mihi des solamen,
O Iesu, quod displicet,

remitte peccamen,
O Iesu, ne corruam,

impende tutamen.

17. Iesu, ne deficiam,

vigora conamen,
Iesu, patris dextera,

tribue levamen,
Iesu, sancti spiritus

inspira spiramen,
Cumque patre tibi sit

laus et honor. Amen.