127. Ad Beatam Mariam V.

1. Maria, summa

orta ex prosapia,
Angelus tibi:

Ave, plena gratia,
Dominus tecum ;

sume nostra cantica,
Quae tibi canunt

electorum agmina.

2. Ecce, beata,

credidisti nuntio
Et patris verbum

concepisti utero,
Virginitatis

nulla est corruptio,
Ubi est sancti

spiritus infusio.

8. Lucem, Maria,

genuisti saeculo,
Involvens pannis

locasti praesaepio,
Mundum qui regit

potenti imperio
Et arvis lucet

lumine sidereo.

4. Ubere tuo

bibit guttas Dominus,
Qui mari undas,

fluere dat fontibus ;
Hunc, virgo, roga,

laxet culpas omnibus,
Qui dat coronas

suis confessoribus.

5. Sacri ad templi

quem portasti limina,
Huic caelestis

deservit militia,
Qua comprehendit

tanta mirabilia,
Quae sunt concessa

tibi splendidissima.

6. Perrexit templum

iustus senex Domini,
Est videns Christum,

quam beati oculi!
Suscepit eum

a te matre nobili,
Gratias agens

uni Deo homini.

7. Regina caeli,

osculasti filium,
Ex patre magnum

et ex te parvissimum,
Hominem verum

et Deum fortissimum.
Quem genuisti

manens virgo virginum

8. Ex te, Maria,

sublimis puerpera,
Carnem suscepit

Dei sapientia,
Quae caelum girat

et fundavit aequora,
Terrena regit

simul et caelestia.

9. Scala caelestis

et Dei hospitium,
Ex te est ortus

finis et principium,
A patre natus

est ante luciferum,
Hunc, virgo mater,

fac nobis propitium.

10. Beata valde

tua est humilitas,
Quam gloriosa

simul et virginitas,
Per quam divina

venit ad nos pietas,
Audi, cum rogat

te nostra fragilitas.

11. Ille, beata,

tibi erat subditus,
Qui cunctis mundi

imperat virtutibus,
Respicit terram,

et tremescit funditus,
Regnat in caelo

et tonat in nubibus.

12. Tuumque nomen

maris stella dicito,
Gens namque per te

luce vera ducitur,
Dum trinitatis

lumine perfunditur,
A protoplasti

tenebris excluditur.

13. Ex ventre tuo

verbum sumpsit hostiam,
Quam immolavit

extra Ierosolymam,
Hanc manducamus

ob eius memoriam
Et hoc per fidem

tenemus orthodoxam.

14. Regina, regis

mater, regum filia,
Cum voluisti.

o gloriosissima.
Ut inchoaret

Christus mirabilia,
Tunc fecit vinum

ex aqua in hydria.

15. En, Christus pendens

crucis in patibulo,
Quo liberaret

mundum a supplicio,
Te matrem dedit

virgini discipulo,
Ut semper virgo

non careres filio.

16. Tunc Simeonis

iuxta vaticinium
Gladius tuum

pertransivit spiritum,
Quando occidi

tuum vides filium,
Licet credebas

surgere post triduum.

17. Mortuus Iesus

cruce est depositus,
Quem sepelivit

Ioseph et Nicodemus
Novo sepulcro,

in quo nullus positus,
Tristatur mater

et fidelis populus.

18. O alma virgo,

gaude cum apostolis,
Qui crucifixus

fuit Ierosolymis,
Die surrexit

tertia a mortuis,
Sacris vidisti

tuis illum oculis.

19. Nec non vidisti

cum plebe fidelium,
Quando ad regnum

ascendit aethereum,
Ibi erexit

matris desiderium,
Ubi cum patre

regnat ante saeculum.

20. Ascendit postquam

super caelos Dominus,
Tu, virgo, atque

coetus apostolicus
Permanebatis

in orationibus,
Hoc tibi erat

diebus ac noctibus.

21. Caelesti regno

assumpsit te filius,
Et exsultavit

Iesus benignissimus ;
Tibi post Deum

omnis servit spiritus,
Regina, nobis

esto tu propitius.

22. Hoc certe credit

Christianus populus,
Quod tuus sponsus,

filius et dominus
Exaudit, virgo,

te prae sanctis omnibus,
Quodcunque petis,

donat tibi protinus.

28. Ut nos coniungas

cum sanctorum coetibus,
Pias inclina

aures nostris precibus,
Quibus rogamus

et obnixe petimus,
Procul absistat

fornicator spiritus.

24. Spiritum irae

tolle et tristitiae,
Castrimargiae

atque philargyriae
Invidiaeque

nec non et acediae,
Gloriac vanae

simul ac superbiae.