446. De s. Syro Jannensi.
Ad Laudes.

1. Dum corpus ad basilicam
Gestatur apostolicam,
Plebis pressura positum
In via tardat feretrum.

2. Hinc inde clamat lugubris
Plebs: tu nos, pater, deseris,
Nos desolatos visita
Tua per sancta merita.

3. Stillans Syri de naribus
Sanguis, quem tersit nauclerus
Quidam devote linteo,
Id servans magno studio.

4. Ratem portantem linteum
Rubratum sacro sanguine
Tempus reduxit prosperum
Ad tcrrae litus propriae.

5. Turba vexata spiritu
Nequam ad litus properat
Dicens: nos ab interitu
Mox sanctas Syrus liberat.

6. Navis accedit propius,
Clamabat turba promptius:
Syrus mundabit protinus
Malum nos artans nequius.

7. Nauta produxit linteum,
Cujus languentem populum
Tactu sanavit, inclita
Declarans Syri merita.

8. Baptistae Christi praevii
Syri patrisque patrii
Aede majori Januae
Sanctae fulgent reliquiae.

9. LaetPtur ergo Janua,
Tanti thesauri conscia,
Panduntur priscae chronicae
Et quae sunt arcae publicae.
10. Horum precatus patriam
Flagris jam faucis debitam
Maris, ignis et sanguinum
Fovit placando Dominum.

11. Fides cujus praesidia
Plebi dat suae gaudia
Syrus, Deo sit gloria
Modo per cuncta saecula.