188.

1. Ave, maris stella,

Vera mellis stilla,
Fecunda puella,

Humilis ancilla,
Cella stillans mella,

Mundo mel distilla,
Mulier, quae viperae
Letiferae

Caput contrivisti,
Quia, mater gratiae,
Superbiae

Fastum non sensisti,

Facta mater Christi,
Nec pudor emarcuit,
Sed floruit,

Hunc dum concepisti.
2. Ave, Sunamitis,

Lux amarae maris,
Verae vitae vitis,

Mater expers maris,
Opem fer contritis,

Praedux sis ignaris,
Verae vitis vinea
Virginea,

De qua debriatur
Mero non phantastico
Sed mystico

Is, a quo plantatur,

Dum rex incarnatur,
Qui sub carnis poculo
Patibulo

Tandem soporatur.

3. Ave, Joseph vestis

Decens et polita,
De qua lex est testis,

Quod sit polymita,
Quam textor coelestis

Expolivit ita,
Ut ipsius tunica
Sis unica,

Arca testamenti,
Urna legis aurea
Et area

Sicca, dum recenti

Pluviae cadenti
Lana subest velleris
De superis,

Forma sacramenti.
4. Tu rubus inustus,

Per quem declaratur,
Quod venter onustus

Castus habeatur,
De quo judex justus

Caste generatur ;
Virga Aaron florida,
Non horrida

Fronde repentina,
De qua viror prodiit,
Et exiit

Nux amygdalina,

Per quam serpentina
Lingua virus vomuit
Et doluit

Dolos in ruina.

5. Ave, Jacob stella,

Quam dum prophetavit,
Sedens in asella

Balaam expavit ;
Moysi fiscella,

In qua, dum se lavit
Pharaonis filia
Egregia,

Moysen erexit
De carecto fluminis,
Qui seminis

Sui spem provexit,

Dum crimen detexit
Et percussit spurium
Aegyptium

Sabuloque texit.
6. Tu es Moabitis,

Olla spei meae,
Per te, virgo mitis,

Flos stirpis Jesseae,
Subdit, meta litis,

Fines Idumeae
Calciata deitas,
Dum veritas

Ex te fuit orta,
Quae dum movit rompheam
Flammineam,

Patet vitae porta,

Et mors est absorpta
Ejus in victoria,
Nam gratia

Per hunc est exorta.

7. Nubes plena lucis,

Levis et serena,
Nos ad instar ducis

Ducens rege frena,
Ne laedant, quos ducis,

Serpentis venena ;
Tu es scribae calamus
Et thalamus,

Quo sponsus egressus
Bellum in patibulo
Cum zabulo

Nequam est agressus,

Gigas indefessus
Et naturae geminae
Cum homine

Coelos est regressus.

8. Orbis admiratur

Urbem veri David,
Nam in te formatur

Is, qui te fundavit,
Scriptis propalatur,

Quid signum signavit ;
Tu es tabernaculum
Ad titulum

Positum in sole,
Illustrata foedere
Cum munere

Duplicatae stolae,

Quam virtutes solae
Honorant et temperant
Non onerant

Peccatorum mole.
9. Templum Salomonis,

In quo non auditur
Vox, sed absque sonis

Totum stabilitur,
Nec percussionis

Sonitus sentitur ;
Te ejus vehiculum
Et ferculum

Scriptura testatur,
Christus novem mensibus
Visceribus

Tuis deportatur,

Et sic adaptatur
Tibi nomen ferculi,
Miraculi

Forma contemplatur.

10. Ave, fugax mortis,

Mater veri David,
In qua manu fortis

Thronum collocavit,
Dum se nostrae sortis

Veste palliavit,
Declarans mirabile
Et nobile

Dictum Isaiae:
En virgo concipiet
Et pariet ;

Mater es Messiae,

Qui dies de die
Clarus clara claruit,
Nec latuit

Forma prophetiam

11. Tu es virga Jesse

Nobis gignens fructum,
Qui dat verum esse

Et proscribit luctum,
Qui necis necesse

Terminans seductum,
Adam fert ad gaudia,
Quem propria

Costa neci dedit,
Et ex costae vitio
Commotio

Peccati succedit,

Colubro dum credit
Fel gustans vipereum,
Nec ad Deum

Redit, sed recedit.

12. Terra, salvatorem

Digna germinare,
Cui nubes rorem

Norunt delegare,
Peperisti florem

Nec sic puellare
Periit signaculum,
Miraculum

Mundus expavescit,
Argumenta physicae
Mirifice

Lex partus compescit,

Alvus intumescit,
Cum sint plena viscera,
Puerpera
Uxorem se nescit.
13. Ave, virgo pura,

Quae circumdas virum,
Stupente natura

Fit hoc solum mirum,
Fit in te factura

Coeli gyrans gyrum,
Helisaei hospita
Et inclita

Mater salvatoris,
Porta nulli pervia,
Sed invia

Fores claudens foris,

Clausulae pudoris
Soli patent principi
Participi

Humani languoris.

14. Tu mons es intactus

Visus Danieli,
Qui est regi factus

Augur infideli,
Lapis hinc redactus

Est rex rector caeli,
Non praecisus manibus,
Hominibus,

Bonae voluntatis
Tamen, sine semine
De virgine

Grata datus gratis,

Natus est renatis
Verbum plenum gratiae,
Rex gloriae,

Via veritatis.
15. Hesther, Assueri

Sceptrum amplexaris
Orisque sinceri

Tactu oscularis,
Prole regis veri

Dum tu gravidaris;
Felix est complexio,
Quae vitio

Voluptatis caret,
Virgo cum sic credula
Fit bajula

Floris, qui non aret;

Nam parit, dum paret
Angeli sermonibus
Veracibus,

Sicut res jam claret.

16. Mater coronata,

Virgo benedicta,
Sole venustata

Et circumamicta,
Res est explanata

Per Johannis dicta,
Virginem qui viderat,
Quam cinxerat

Mira cinctione
Splendor in circuitu
Ex ambitu

Similis coronae;

Hac te ratione
Sua cinxit spiritus
Paraclitus

Obumbratione.

17. Tu crystallus vera

Jaciens scintillam,
Sed illud revera

Fit per aquae stillam,
Cum luce sincera

Sol inflammat illam ;
Tu, virgo mitissima,
Castissima,

Cujus in amplexus
Sponte cadens teneros
Rhinoceros

Est ad ima flexus,

Cum sit unus nexus
Dei atque hominis
Sub terminis

Feminei sexus.

18. Miror, vitri massam,

Quam sol verus tangit
Nec hanc sole quassam,

Dum intrat, nec frangit
Nec laesuram passam,

Quia te non angit
Doloris articulus
Vel stimulus

Partus salutaris,
Nec pracgnantis deperit,
Dum peperit,

Pudor puellaris,

Quia singularis
Est illa puerpera,
Quae foedera

Nunquam sensit maris.

19. Ergo, virgo pia

Et mater insignis,
Tali prophetia

Et tot nota signis,
Me rege, Maria,

Precibus benignis,
Educ me de carcere,
Ne temere

Praeda sim praedonis,
Qui me saepe circuit
Et diruit

Murum rationis,

Duc me Babylonis
De fornace ferrea,
Siderea

Mater Salomonis.