▾
Albert the Great, Philosophia Pauperum
⎗←→⎘
▾
CAPUT VIII. De diffinitionibus motus.
CAPUT IX. De divisionibus motus.
CAPUT XVI. De aevo et aviterno.
SECUNDA PARS DE COELO ET MUNDO.
CAPUT I. Quod unus est mundus.
TERTIA PARS DE GENERATIONE ET CORRUPTIONE.
CAPUT II. Opiniones de elementis.
CAPUT III. De qualitatibus lemcniorum.
CAPUT VII. De grandine qui dicitur lapis.
CAPUT XIV. De quinque proprietatibus ventorum.
CAPUT XX. De effectibus fulminis.
CAPUT XXIV. De loco tonitrui et coruscationis.
CAPUT XXV. Quam virtutem tonando Jupiter habeat.
CAPUT XXXI. De coloribus nubium.
CAPUT V. De potentiis animae vegetabilis.
CAPUT VI. De potentiis animae sensibilis.
CAPUT XV. De virtute quae est imaginatio.
CAPUT XVI. De virtute imaginativa.
CAPUT XVII. De somno ei vigilia.
CAPUT XX. De virtute motiva motu naturali.
CAPUT XXIII. De virtute motiva exteriori.
CAPUT XXIV. De potentiis animae rationalis.
CAPUT XXV. Utram intellectus habeat organum.
CAPUT XXVI. De objecto virtutis intellectivae.
CAPUT XXVIII. De virtute intellectiva separabili.
CAPUT XXIX. De intellectu possibili.
CAPUT XXX. De intellectu agente.
De distinctione virtutis intellectivae.
Consequenter dicendum est de distinctione virtutis intellectivae apprehensivae. Sciendum ergo, quod quidam est intellectus passivus et corporalis, qui dicitur ab Aristotele materialis, et intellectus incorporalis et separabilis. Intellectus autem passivus est vis inferior partis intellectivae conjuncta sensibili, quae recipit species intelligibiles in phantasmatibus. Oportuit autem hanc vim esse, ut intellectus qui est separabilis, species abstractas a phantasmatibus intelligeret: et haec vis est continuans actus virtutis intellectualis, cum actibus virtutis sensibilis : haec enim a phantasmatibus aufert materialiter species intelligibiles abstrahendas. Haec autem virtus nunquam est animae rationalis, nisi dum conjungitur ad corpus, et nominatur, sicut dicunt, alio nomine rationalitas, a qua dicta est media cellula cerebri s3dl0gistica sive rationalis. Dicta est rationalitas sive ratio, quia potens est accipere universalia in particularibus, quamvis non universale per modum universalis.