CAPUT VIII.

De auditu.

Auditus objectum est sonus, qui fit in aere ex collisione duorum corporum durorum ad invicem se tangentium : et ex illa collisione fit tremor in aere, qui continuatur usque ad aurem. Unde ad generationem soni duo exiguntur, scilicet quod sit contactus corporis duri ad aliud durum, aere medio : et quod fiat ictu vel violentia. Nam si fieret cum violentia, et non essent corpora fortia, non sonarent, sicut ponit Aristoteles exemplum de spongia et pilis. Et iterum si contactus non fieret cum violentia, non fieret sonus. Sic igitur factus continuatur ad aurem. Diffunditur autem ad modum sphaerae, cujus centrum est locus percussionis. Unde vox ex omni parte auditur, ut dicit Philo sophus. Generat autem tremorem semper debiliorem circulariter, quousque deficiat : cujus simile apparet in projectione lapidis in aquam. Medium autem auditus est aer continuatus aeri posito intra concavitatem auris. Duplex enim aer exigitur ad hoc quod fiat auditus, scilicet exterior, in quo fit sonus : et interior connaturalis auri contentus intra folles aurium. Organum vero auditus est tympanum auris, ad quod dirigitur nervus protensus a cerebro continens spiritum audibilem. Et proprium hujus sensus est, quod suum sensibile semper est in medio, et ideo caret propria abstractione, ea scilicet quae fit a objecto.