CAPUT XV. De virtute quae est imaginatio.

Secunda vis sive vilius sive potentia est imaginatio. Est autem,sicut dicit Avicenna, vis ordinata in extremo concavitatis anterioris partis cerebri, retinens quod recipit sensus communis a quinque sensibus, et remanet in ea post remotionem illorum sensuum. Sensus enim communis indiget praesentia sensibilis : non autem imaginatio. Vult ergo dicere quod sensus communis est apprehendere formasomnium sensibilium i virtutis vero quae vocatur imaginatio, est illas retinere : et sunt quasi una virtus, et non diversificantur in subjecto, sed in forma: hic enim recipit, illa retinet: quod autem recipit, non est illud quod retinet. Virtus.etiam quae est imaginatio, formas sensibilium retinet, et non discernit. Sensus vero communis discernit, dicens hoc esse album, et hoc esse nigrum, etc. Differentiam antem hanc, quod, ex una vi est recipere, et ex alia retinere, est videre in aqua, quae habet potentiam recipiendi impressiones figurarum, non tamen habet potentiam retinendi. Differentis ergo virtutis erunt retinere sensibilia et reci- pere ea. Alia est ergo imaginatio a sensu communi. Haec est sententia Avicennae. Aliis vero videtur quod imaginatio sit conversio ipsius virtutis sensibilis interioris super imaginem tanquam circa objectum, et non similitudinem: quorum utrumque verum est secundum diversos modos accipiendi hoc modo imaginationem .