CAPUT XI.

De loco.

Sequitur de loco, qui sic diffinitur a

Damasceno : Locus est corporalis finis ejus quod continet secundum quod continet illud quod continetur, ut puta aer continet corpus, corpus autem continetur , Ab Aristotele autem sic diffinitur : Locus est ultima superficies corporis continentis immobilis. Est autem duplex locus, scilicet intelligibilis, et sensibilis. Intelligibilis est locus creaturarum spiritualium, ut Angeli et animae exutae : quae licet sint in loco corporali, non tamen corporaliter, sed spiritualiter et intelligibiliter, ut dicit Damas cernis. Est autem intelligibilis locus ubi intelligitur : et est intelligibilis et incorporea natura, ubi nimirum est et operatur. Locus sensibilis vel corporalis est locus corporum qui diffinitus est supra.

Et nota, quod tripliciter dicitur aliquid esse in loco, scilicet circumscriptive, diffinitive, et rcpletive. Circumscriptive di- cilur aliquid, esse in loco, cui potest assignari principium, medium et finis in loco : vel cujus partes commensurantur partibus loci, et sic solum corpus est in loco. Diffinitive dicitur aliquid esse in loco, quod sic est hic quod non alibi : et sic Angeli sunt in loco. Angelus enim ibi est ubi operatur, sicut dicit Damascenus, et animae exutae. Dico exutae, quia anima unita corpori est in eodem loco cum suo toto. Repleiive dicitur aliquid esse in loco, quia replet locum: et sic dicitur Deus esse in omni loco, quia replet omnem locum. Item quaedam sunt in loco per se, sicut subjectum : quaedam per accidens, sicut ea quae sunt in subjecto, ut albedo, et partes integrales, ut digitus in manu. Item nota, quod quidam locus est communis, et quidam est locus proprius. Locus communis est sicut caelum, de quo dicit Damascenus, quod coelum est continentia visibilium et invisibilium creaturarum, sicut domus locus communis est omnium quae in domo sunt . ''Locus proprius est circumscriptio corporis rem includens, nec major nec minor corpore quod includit:et secundum hoc est quantitas.