Congregatio de Causis Sanctorum 437

bat, deinde uti institor cuidam agricolae inserviit, tandem uti famulus apud

conventum Fratrum Capuccinorum loci Montefiore Conca exceptus est.

Ex consuetudine habita cum franciscali communitate, exorta est eius

vocatio ad vitam religiosam: induit enim habitum capuccinorum, sumpsit

nomen Seraphini ac postea religiosam professionem emisit.

Plures per annos vitam gessit apud conventum oppidi Aesis, rudiora ex-

sequens officia: aedituus nempe exstitit, coquus, addictus munditiae, hortu-

lanus, sed plerumque vitae stipis quaeritator et ianitor. Horum ratione offi-

ciorum cum plurimis personis colloqui potuit; omnibus testimonium praebuit

de animi serenitate, de mansuetudine, de grati animi sensu, de laeta caritate,

de genuino franciscali spiritu.

Verum et proprium apostolatum explicavit intra familias, afferens, quasi

inconscie, beneficum influxum in earum humanam christianamque formatio-

nem per exhortationes et consilia, ac potissimum per proprium testimonium.

Quatenus ad fidelem attinet observantiam Regulae et munera vitae reli-

giosae, Frater Seraphinus cotidie per sanctitatis viam progrediebatur, ita ut

omnes virtutes heroico in gradu exsequi potuerit.

Cyclus dierum eius valde ordinatus erat, immo monotonus, quem tamen

ille eum reviviscere poterat intensa spiritualitate, constanti spiritu orationis,

quibus interiorem eius vitam tuebatur eiusque desiderium fovebat ad Dei

voluntatem in omnibus circumstantiis sese conformandi.

Toto in eius itinere nulla profertur ostentatio nec advertuntur signa seu

extraordinaria charismata: sanctitas eius - ut quidam confrater testatur -

consistebat in vitae consuetudine, quam mira simplicitate et attrahenti ae-

quilibrio transegit.

In eius spirituali identitate monstratur intima devotio ad Sanctam Eu-

charistiam, quae explicabatur sive actuosa Missae participatione et adsiduo

gestu adorationis; sive filiali devotione erga Virginem Mariam, quam per

recitationem Rosarii saepe invocabat; sive cohaerentia evangelica quam in

discreta et abscondita vita est exsecutus.

Praesentia eius in franciscana communitate et in ambitu sociali fulgens

exstitit exemplum Deo inserviendi et proximo quin ipse ullam requireret

mercedem.

Animam Domino tradidit die 17 mensis Martii anno 1960 in conventu

Maceratensi, quo extremo vitae tempore propter tunc implicatam valetudi-

nem translatus fuerat.