Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale414

charisticum familiarem instituit. Varia etiam summi ponderis ministeria in

Ordine illi commissa sunt.

Anno 1917 quinque tertiariae Dominicanae, quas ille spiritali modo mo-

derabatur, communem vitam inceperunt. Ita fundamentum constitutum est

novae familiae religiosae cui Servus Dei vitam dedit, Congregationis scilicet

Sororum Dominicanarum a Beata Imelda, cuius praecipuum propositum est

cultum diffundendi mysterii eucharistici. Institutum, quod ipse Conditor

moderabatur, a Patriarcha Venetiarum anno 1922 approbatum est. Eodem

tempore Servus Dei ministerium prosequebatur parochi. Omnis eius navitas

amore inspirabatur erga Dominum, cui omnimoda serviit fidelitate. Exem-

plari modo divina praecepta servavit et cum perseverantia et spiritali dilec-

tione omnes excoluit virtutes, hoc modo sanctitatis fastigium assequens.

Ex fide vivebat, quam verbis operibusque demonstrabat ac precibus et

innumeris devotionibus sustentabat, praesertim cultu erga Eucharistiam,

Virginem Sanctissimam, cuius patrocinio omnia sua opera commiserat, et

erga beatam Imeldam Lambertini, monialem Dominicanam magnae devotio-

nis eucharisticae. De cultus decore erat sollicitus. Pastorali caritate pro ani-

marum salute magna peregit. Pro peccatorum conversione orabat et paeni-

tentias offerebat. Peculiari cura se iuvenibus dedit, pauperibus, infirmis et

moribundis. Ex animo iis ignovit qui ipsi adversabantur ne murmurationibus

quidem succubuit.

Prudens fuit in paroecia moderanda, in Instituto ab eo condito ducendo

nec non in muneribus sibi concreditis implendis. Saepe Superiores consulebat

et illos qui eum in suis operibus iuvare poterant. Forti animo difficultates

obiit quae obstabant sua incepta pastoralia et cum vigore Ecclesiae iura

defendit. Cum iustitia egit, veritatem in caritate defendens. Officia sibi de-

mandata explevit, diligens se gessit in solvendis debitis et erga benefactores

gratus. Temperans fuit in omnibus et dominium obtinuit super passiones

suamque indolem.

Amabat paupertatem eamque exercebat et etiam in operibus suis aliena-

tionem a terrenis opibus transfudit. Tota eius vita oboedientiae sensu signi-

ficabatur. Castitatem servavit eamque ab omni periculo praeservavit.

Patienter et cum serenitate postremum morbum sustinuit atque mense

Maio anno 1928, spem habens in vitam aeternam, per scriptum notum fecit

actum mortis accipiendae. Sequenti die 8 mensis Iulii ad domum reversus est

Patris.