95. De sancto Vito.

In 1. Vesperis.

Super Psalmos.

A. Nos meritis Viti

verae, Deus, Insere viti ;
Palmes ut est viti

junctus, sic nos prece Viti
Junge tibi, Jesu,

pascens nos corporis esu.
R. Vite, testis veritatis,
Adsis, pelle caecitatis

Tenebras a fidelibus,
Nostris malis compedimur,
Alienis irretimur,

Ab his nos solve precibus.
V. Nos hostis, mundus

canis terret ut furibundus.

Ad Magnificat.

A. Gaude, mater ecclesia,
Accipe laeta filium,
Quem caecitatis filia
Genuit ad exitium,

Errore patre genitus
In castris Sion habitat,
Nec Caesarem est veritus,
Contra quem tibi militat.
Vite, vincens viriliter,
Sis dux et tutor jugiter,
Fac tutos aeternaliter.

Ad Matutinum.
Imitatorium.
Psallenti, Vite,

da clero gaudia vitae.

In 1. Nocturno.
Antipnonae.
1. Vitus, vir corde

non corpore, stat sine sorde,
Actibus et verbis

obstat puer, Christe, superbis.
2. Contemnit leges,

quas dictabant modo reges
Adversus Christum,

mundum nihil aestimat Istum.

3. Hic dilatatur,

cum pro Christo tribulatur,
Mundus eum pressit,

sub spe positus requiescit.
Responsoria.
1. Senectus venerabilis
Carens annorum specie,
Coram Deo spectabilis
Mentis fulget canitie.
V. Haec ornat Vitum

bene corde nec arte peritum.
2. Hic raptus est de medio
De perversorum agmine,
Ne captus hostis odio
Cordis privetur lumine.
V. Tactus est a Christo,

si mundus staret In Isto.
3. Vitus, Luecanus genere,
Fidem Christi dilatavit,
Quem pater clausit carcere,
Quare Deus hunc caecavit,
V. Conspicit Ille viros

secum specie fore miros.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.
1. Vera refert Titus

coelesti fonte peritus,
Aede Dei dignus,

qua pellitur Ipse malignus.
2. Perfecit laudes

ex ore Deus juvenili,
Destruat ut fraudes

haeresis de pectore vili.

3. Cum sociis habitat

tecum Vitus, quia vitat,
Quae maculam pariunt
Corpus et Inficiunt.

Responsoria.
1. Vitus Christo complauit,
A fide non avertitur,
Idola vana respuit,
Ergo pater Irascitur.
V. Patrem confundit,

factis sua verba retundit.

2. Erga patrem non proficit,
Ut baptismo abluatur,
Angelus Yituni allicit,
Ut abinde gradiatur.

V. Vult custos esse

bonus huic est ergo necesse.

3. Imperatoris filius
Vexatur a daemonio,
Vocetur Vitus citius,
Daemonis est responsio ;

V. Non erit hic sanus,

ni venerit ipse Lucanus.

In 3. Nocturno.
Antiplionae.
1. Christe Jesu, serva

Vitum, quia verba proterva
Sprevit, speravit
in te, quem semper amavit.
2. In montem scandit,

sociis coelestia pandit,
Corde, manu purus,

quem de coelis habiturus.
3. Das intellectum

Vito cognoscere rectum,
Ostendendo viam,
qua sitit ad patriam.

Responsoria.
1. Adscribit Jovis laudibus
Caesar, quod Vitus fecerat,
Obfuscare vult fraudibus,
Quod filius evaserat.
V. Artibus hoc magicis

factum fore, dicit amicis.
2. Jam blande, jam terroribus
Caesar Vitum aggreditur,
Promittens res cum fascibus,
Si idolis prosternitur ;
V. Munera multa dare,

vult Vitum magnificare.
3. Post haec torquetur acriter
Vitus in membris omnibus,
Sed sustinet alacriter
Cum sociis martyribus.
V. Ex his eripitur

alias liber reperitur.

Ad Laudes.
Antiphonae.
1. In Vito regnat

pater et sapientia praegnat,
Pneumatis hunc virtus
inflammavit velut pirthus.

2. Portas intravit

Domini confessus, amavit
Quem toto corde
jubilando sibi sine sorde.
3. Mente sitit Christum,

pro quo contemnit et istum
Mundum cum flore,
carnes configit amore.
4. Flammas excussit

Ventus pueros nec adussit.
Sic jam cum dignis
Vito non obfuit ignis.
5. Cum populis reges

nequeunt Vito dare leges,
Ne Dominum laudet,
in martyrio quia gaudet.

Ad Benedictus.

A. In castris Sion excubat
Pugil contra Philistaeum,
Qui Caesarem praeoccupat,
Jam prostravit Amorraehum,
Vitus, verax testis Dei,
Sit asylum nostrae spei
Delens fraudem Chananaei.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. Ab angelo traduceris,
Ab aquila tu pasceris,
Tu Caesari praesentaris,
Obediunt daemonia,
Inferuntur supplicia ;
Ab his tandem liberaris,
Vite, noster advocatus,
Patronus a Deo datus,
Ergo digne veneraris.