53. De sancto Bernwardo.

In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Bernwardus, pontifex In Hil-
deshem,
Ad coelestem scandit Jeru-
salem,
Videt regem coeli In decore,
De cujus hic languebat amore.

Ad Matutinum.
Invitatorium.
Ad laudem solis veri

Bernwardus nos Invitat,
Qui cum civibus caeli
Exsultando jubilat.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Lignum ferens vitae fructum

Intra hortum ecclesiae,

Bernwardus trahens ortum

De Saxonum progenie.

2. Bonae puer Indolis,
Quo se declinavit,
Saporem dat generis,
A quo pullulavit.

6. Edoctus In studiis
Bene philosophicis
Pascitur In liliis
Sacris theologicis.

Eesponsoria.
1. Radix, ex qua Bernwardus
floruit,
Generosa et nobilis fuit,
Fulget plus ejus vitae bonitas,
Quam stirpis dignitas.
V. Tamquam matutina
stella resplenduit
Ex fide divina

quam semper tenuit.
2. Vas, virtutum speculum salutis,
Erat hic ab aevo juventutis,
Unde Caesarem, quem educavit,
Virtutibus armavit.
V. Sancti spiritus fuit organum

Istud beatum germen Saxonum.
3. Delicatus Iste Dei tiro

Plusquam servi servit more

miro
Aegro avo et, quamdiu vixit,
Ab Illo non recessit.

V. Ex omni corde suo laudavit
Deum
Et dilexit eum, qui fecit Illum.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Defensor sagax patriae,
Provisor rei publicae,
Pater erat viduarum
Et medicus animarum.

2. Angelicam faciem gerebat,
Tribulatos benigne fovebat,
Pereuntes Ipse erigebat.

3. Margaritam Christum emit
Cum omnibus, quae possedit,
Dum suum patrimonium
In usam dedit pauperum.

Responsoria,

1. Mundum cordis habebat scri-
nium,
Unde Ipsam coetus fidelium
Devote statuit episcopum
Super Hildeshemensem popu-
lum ;

V. Ordinante gratia superna
Sublimabatur Ista lucerna.

2. Nova clavis gazae Dei
Suspirium est Bernwardi,
Dum gemit pro ligno crucis,
Portat sibi angelus lucis.

V. Erat enim corde et animo
Fiduciam habens In Domino,

3. Memor esto tui gregis
Aute thronum summi regis,
Qui salvavit tua prece
Multos de vicina nece,
Dum fuisti In arie
Caesaris Ottonis Eomae.

V. Elegit mortem pro republica
Manu sumpta hasta dominica.

In 3. Nocturno.
Antiplionae.
1. Dietim mendicos
Centum recreavit,
Debiles per vicos
De mense sua pavit.

2. Almus vir opprobriis
Quorum replebatur,
Pro his mox cum lacrimis
Deum precabatur,

3. Turres et muros
Suae civitatis,
Totam terram protexit
Barbaris debellatis.

Eesponsoria.

1. Suspensus In laude creatoris,
Templum miri construxit de-
coris,
Quem constringunt vincula
amoris
In supernis choris.

V. Veros hic fecit amicos
Cum rebus suis angelicos.

2. Obitum suum cum praevideret,
Ut hanc vitam devote com-
pleret,
Felix pastor Christi ovium
Se ferri jussit In oratoriam.

V. Pium Ibi emisit spiritum,
Ubi sumpsit monachi habitum.

3. Hierarchiae angelorum
Laudant Dei essentiam,
Quae ornavit coeli chorum
Per Bernwardi praesentiam-
Duc nos, pater, ad tuorum
Concivium laetitiam.

V. Opem nobis, praesul bone,
Fer In nostris angustiis
Et nos salva In agone
Ab aeternis suppliciis.

Ad Laudes.
Antiplionae.

1. Praesens dies sit jucundus,
Quo Bernwardus corde mundus
Creatorem suum vidit,
In quo haurit, quod sitivit.

2. Arcem coeli penetrat
Praesul mente pius,
De quo languidis manat
Sanitatis rivus.

3. Turbam ejus quaeritant
Debiles et aegri,
Sed ab Ipsa remeant
Sospitate pleni.

4. Rexit bis naufragantes
Ipsum Invocantes,
Sedavit fluctus saevos,
Salvat desperatos.

5. Ordo coelestis patriae
Collaetetur nobis,
Laudemus Deum gloriae
Pro nostris patronis.

Ad Benedictus.
A. Nocte mortalis vitae finita
Ut sol refulgens In vera vita,

O Bernwarde, transfer te lau-
dantes

Ad Immortalem solem con-
templantes.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. O gemma Saxoniae,
Norma pietatis,
Decus tuae patriae,
Bernwarde, dux pacis,
Nos oppressos erige,
Succurre turbatis
Et ad Christum dirige,
Fontem bonitatis.